เราคบกับแฟนมาสักพักแล้วค่ะแฟนเราทำงานราชการเงินเดือนหมื่นนิดๆแต่ด้วยช่วงนี้ค่าใช้จ่ายมันค่อนข้างสูงพอกับปัญหาเงินเดือนออกช้า เขาจึงหมุนไม่ทันค่าน้ำมันก็แพง เราจึงเสนอตัวช่วยเค้าด้วยการช่วยเค้าว่างแผนลดค่าใช้จ่ายให้มาหาเราน้อยลงไม่ต้องมานับเราทุกวันจะได้ประหยัดค่าน้ำมัน กินข้าวก็หาญกันบ้างรึทำกินที่บ้าน รึค้างบ้านเราบ้างก็ได้ใกล้ที่ทำงานเขาด้วย แต่เค้ามักจะปฎิเสธแล้วบอกว่าไม่อยากยืมคนอื่น รึรบกวนคนอื่น ซึ่งเราก็ทำงานไปด้วย เรียนมหาลัยไปด้วย แต่หลังเค้าจะใช้การอ้างนู้นนี้นั้นแทนที่จะบอกกันตรง แต่เราก็มักจะรู้ด้วยตัวเราเองเวลาเค้าลำบาก เค้ากลับโมโหใส่เราแล้วบอก ตะคอกว่าก็เค้าไม่มี ปัญหาจะเติมน้ำมันก็ไม่มี เราเลยบอกเค้าไปว่าไม่จำเป็นต้องมาหาเราทุกวัน เพราะมันเปลืองตัวเปลืองน้ำมัน เค้าก็บอกว่าไม่ใช่แบบนั้น เค้ามักจะคิกว่าเราโกดรึน้อยใจแต่จริงๆเราไม่ได้โกดเค้านะคะ เรารู้ว่าเค้าไม่พึงพาเราเพราะเค้าเกรงใจรึอะไรไม่รู้ แต่ก็มักจะทเลากันเรื่องประมาณนี้บ่อยๆ เราเลยรู้สึกว่ารึเป็นเพราะเราดูพึงพาแบ่งเบาเค้าไม่ได้เค้าเลยไม่อยากให้เราช่วย เค้าจะชอบพูดว่าถ้าทำแบบนั้นเราก็จะลำบากด้วย แต่เรารู้สึกว่าก็คนครบกันเป็นแฟนกัน คิดจะสร้างครอบครัวด้วยกัน เวลาลำบากก็ต้องช่วยเหลือกันสิ อะไรที่มันสุดวิสัย ก็หน้าจะช่วยเหลือกันได้ ฐานะที่บ้านเราก็ไม่ได้ลำบากอะไรออกไปทางมีฐานะด้วยซ้ำ แต่เค้าจะชอบที่บ้าบ้นเค้าสอนมาแบบนี้ แต่ว่าตอนที่มันลำบากจริงก็ควรจะให้เราช่วยบ้างรึป่าว? รึเราคิดมากไปเองคะ หรือว่าแฟนเราถือทิฐิ อีโก้สูงคะ
แฟนไม่อยากให้เราลำบาก หรือคิดว่าเราพึงพาไม่ได้กันแน่ ?