อยากรู้ว่าเราผิดไหมคะที่ไม่อยากไปอยู่กับพ่อช่วงก่อนวันสงกราต์

คืออย่าพึ่งดุเรานะคะ แม่เรากับพ่อแท้ๆของเราหย่ากันตั่งแต่เรา5ขวบ แล้วแม่ก็เลี้ยงเรามาค่ะ จนแม่ได้มาแต่งงานกับพ่อเลี้ยง ทุกๆช่วงวันหยุดแม่ก็อยากให้เราไปหาพ่อตลอด ซึ่งเราไม่อยากไปเลยค่ะ พ่อกับย่าเราจะจู้จี้เราตลอดเวลา เราไม่มีเวลาส่วนตัวเลยค่ะ เราชอบอยู่เงียบๆคนเดียว รู้สึกว่ามันสงบดี แต่แม่เรากับยายเราก็จะชอบบังคับเราไปตลอดเลย เรารู้นะคะว่าพ่อกับย่ารักเรา แต่เราอยากอยู่เงียบๆบ้าง ไม่อยากให้เค้ามาวุ่นวายกับเรา  เรารู้สึกว่าแค่ต้องรักษาเกรดให้ดี เรียนพิเศษถึงค่ำ ตื่นมาทำกับข้าวตั่งแต่เช้า ต้องทำงานบ้าน ก็หนักสำหรับเราแล้ว แล้วถ้าไปเราก็ต้องไปนอนกับพ่ออีก เราม.ปลายแล้วนะคะ แล้วเราเป็นผญ.ด้วย แค่อยู่ก็ไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ แต่ให้นอนด้วยกันเราไม่ค่อยชอบ เรานอนคนเดียวตั่งแต่เด็ก พี่ๆอาจจะคิดว่าเรางี่เง่า แต่เราก็งี่เง่าจริงๆแหละค่ะ เย็นวันนี้แม่กับยายเรียกเรามาคุยเรื่องไปหาพ่อ ยายเราก็ชักแม่น้ำทั้ง5มาเลยค่ะ "ถ้าไม่ไปมันบาปนะลูก พ่อเค้ารักหนูมากเลยนะ นอนกับเค้าแค่5วันเอง"สำหรับเรา 5 วัน มันไม่เองนะคะ แล้วจากนั้นยายเราก็พูดเรื่องบาปบุญคุณโทษยาวเลยค่ะ แม่เราก็พูด ซึ่งเราก็ตัดจบไปว่า "ถ้าจะมาคุยเรื่องพ่อนะ ไม่ต้องคุยดีกว่า" แล้วเราก็เดินขึ้นไปบนห้อง ขังตัวเองไว้จนถึงตอนนี้ เรารู้นะคะว่าเราทำไม่ถูก แต่เราไม่อยากไปจริงๆ แล้วแม่เราก็พูดเสียแข็งว่า ถ้าจะเมินทำให้ได้ตลอดนะ นั่นแหละค่ะ ทำให้เราน้ำตานองมาเขียนพันทิประบายอยู่แบบนี้ เรารู้ว่าตัวเองทำผิดและงี่เง่ามากๆ แต่เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง พูดดีๆก็พูดไปแล้ว แต่พูดเค้าก็ยังไม่ฟัง เราจำทำยังไงดีคะ ปล.เคยเป็นแบบนี้ช่วงปีใหม่มาแล้วค่ะ สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ก็ทำตัวเย็นชาใส่ทุกคน สุดท้ายก็เละค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าด้วยนะคะ