ผมเคยนั่งสนทนาธรรมกับหลวงตาท่านหนึ่ง อายุ 60 กว่าๆ ตอนบวชเป็น ที่วัดถ้ำสหาย ปี 2559 แบบ 2 ต่อ 2 ซึ่งครูบารอาจารย์รับรองแล้วว่าท่านเป็นพระอรหันต์ ธรรมที่ผมปฏิบัติ ที่ผมเห็นยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของท่าน แม้ท่านจะเล่าให้ฟังผมก็ไม่เข้าใจเพราะผมยังปฏิบัติไม่ถึง ไม่เห็นด้วยตนเอง

ที่สนทนาธรรมกับหลวงตา การเข้าถึงธรรมละเอียดลึกซึ้งกว่าสมาธิเยอะมากๆ (ตั้งแต่นี้จำท่านมาเล่าให้ฟังนะครับ พอจับใจความได้ จำได้บ้างไม่ได้บ้างขออภัยครับ) ก่อนมาจำวัดที่วัดถ้ำสหาย ปกติท่านจะนั่งสมาธิ 4 ชั่วโมงต่อครั้ง ท่านภูมิใจมากๆ

ท่านมากราบขออยู่ศึกษาปฏิบัติกับหลวงปู่จันทร์เรียน ท่านคิดในใจภูมิใจที่ปกติท่านนั่งสมาธิ 4 ชั่วโมง อยู่ดีๆหลวงปู่ก็พูดออกมา “นั่งสมาธิแค่ 4 ชั่วโมงไม่พอดอกออกจากวัดไปกิเลสมันก็กินตกนรกหมกไหม้ไม่ได้ผุดได้เกิดแล้ว มาอยู่ที่นี่ต้องนั่งครั้งละ 6 ชม.”

เมื่อท่านมาจำพรรษาที่วัดถ้ำสหายก็หมั่นฝึกตน ครั้งหนึ่งท่านนั่งสมาธิ 3 วัน 3 คืนแบบไม่ลุกเลย ไม่ฉันอาหารและน้ำ เข้าสู่จิตเดิมแท้ เข้าแล้วก้อออกมาในที่นั่งเดียวอย่างน้อย 4 ครั้ง จนอวิชชาหมดกำลัง  แล้วใช้กำลังสมาธิกำจัดอวิชชา มันจะหมุนติ้วเข้าหาศูนย์กลางจนกิเลสถูกเผาจนหมดสิ้น

หลังจากนั้น จิตจะแยกออกจากกายแบบตลอดเวลา แยกออกมาเป็นคนละคน กายทำอะไรเรื่องของกาย ส่วนจิตก็แยกออกมาส่วนของจิตไม่เกี่ยวข้องกัน หลวงปู่จันทร์เรียนรู้ด้วยณาณ จึงให้พระนำบาตรและน้ำมาเตรียมไว้ให้ เมื่อหลวงตาออกจากสมาธิจะได้มีอาหารไว้รักษาธาตุขันต์ และกล่าวชื่นชมหลวงตาท่านนี้มาก ขณะที่หลวงตาเล่าสภาวะธรรมให้ผมฟัง หลวงตาเกิดปิติน้ำตาไหลออกมาเหมือนคลิปหลวงตามหาบัวเล่าสภาวะท่านบรรลุพระอรหันต์ไม่มีผิด….