พอดีว่าแฟนผมเรียนอยู่ปี1 ช่วงปิดเทอมใหญ่นี้นางจะไปหางานพาร์ทไทม์ทำ เป็นงานทำตอนดึก ด้วยความที่ผมเป็นคนที่คิดมากขี้หึงขี้หวงมากๆๆ เซนซิทีฟกับเรื่องนี้ที่สุด เขาจะต้องไปเจอผู้คนเจอสังคมเจอคนแปลกหน้า เจอคนหลากหลายรูปแบบ และที่สำคัญคือเพื่อนร่วมงานที่ต้องไปเจอเราไม่รู้ว่าในตอนทำงานนั้นอะมันจะมีสัมพันธ์มากกว่าเพื่อนรึป่าว
และเป็นงานแรกที่เขากำลังจะเริ่มทำ ไม่ใช่เพราะว่าฐานะยากจนหรือหาเงินเก็บใช้อะไรหรอกนะ เขาก็พอมีฐานะ เขาบอกว่าอยู่บ้านไม่มีไรทำ เบื่อ อยากไปหาไรทำ ใครเขาก็ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีนะ ไปเปิดประสบการณ์ ไปเจอสังคมที่กว้างขวาง แต่ลึกๆแล้วมันก็มีอุปสรรคมีความอันตราย ไปเจออะไรที่เราไม่รู้อะ กลัวมากๆคือการเจอผู้คนที่ไม่รู้ใจ ไม่รู้จัก บ้านเมืองเรามันก็ไม่ได้มีความปลอดภัยมากนักก็รู้อยู่
แต่ที่สำคัญ ปัญหาเรื่องความรักในวัยทำงานนี้แหละ ที่ต้องไปเจออะไรมากมาย
อีกอย่างนึงเราเคยโดนทิ้งเพราะหางานทำเพราะไปเจอลูกค้าไปเจอเพื่อนร่วมงานที่เขาชอบกันนี่แหละ
อธิบายพอเป็นความเข้าใจอยู่เนอะ นี้แหละความรู้สึกเรา เราไม่รู้จะจัดการความรู้สึก ความคิดบ้าๆแบบนี้ได้อย่างไร คิดแต่ในทางที่ลบ
ใครพอจะมีประสบการณ์แบบนี้บ้างครับ เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีนะ?
เมื่อแฟนเราไปหางานพาร์ทไทม์ทำ เป็นงานดึกเราจะเป็นคนที่ขี้หึงขี้หวงมาก ไม่อยากให้เขาไป กลัวจะเกิดความรักที่แตกหักได้