ทำยังไงให้มีชีวิตที่ดีคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือว่าเราช่วงนี้คิดแต่อยากจะตาย ตอนนี้หนูอยู่ ม2 ค่ะคือ เครียดทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้าน พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนเก็บกดค่ะ ขาดความอบอุ่น เราโดนแม่ขู่จะทำร้ายร่างกายตลอดเลย โดนแซะบ้าง โดนด่า ไม่เคยได้ยินคำว่ารักเลยค่ะ แต่บางทีก็ทำดีบ้าง มีวันนึงหนูไปกินข้าวพร้อมกันมั้งครอบครัว หนูนั่งกินอาหารอยู่แล้วอาหารนั้นมันเผ็ด ขออธิบายก่อนนะคะว่าช่วงนั้นเวลาไปนั่งกินข้าวพร้อมกับคนอื่นทีไร เราต้องกลั้นน้ำตาค่ะ น้ำตาจะไหล มันจุกอกจะร้องไห้ตลอดเวลาเลยค่ะ แล้วน้ำตาเราก็ไหลเพราะมันเผ็ดแล้วทีนี้ที่เรากลั้นไว้มันก็ไม่ไหวแล้วค่ะน้ำตาเราไหลไม่หยุด เราก็เลยเดินหลับห้อง ช่วงนั้นเราซึมมากเลยค่ะ ซึมตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้วค่ะ ร้องไห้ตลอดเลยเวลาอยู่คนเดียว ชอบคิดฟุ้งซ่าน อยากจะตายอย่างเดียวเลยค่ะ ไม่มีใครที่ไว้ใจจะปรึกษาได้เลย คือเหนูอยู่ไปมันก็ไม่มีประโยชน์กับใครเลย มีแต่จะเป็นภาระ เคยคิดจะ ฆตต หลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยทำจริงๆเลยค่ะ ไม่เคยทำร้ายตัวเองเลยแต่กลับโดนคนอื่นมาทำ...  เวลาหนูร้องไห้หนูไม่สะอื้น ไม่มีแม้แต่เสียงค่ะ หนูพึ่งมารู้ว่ามันไม่ปกติ ที่หนูเป็นแบบนี้เพราะไม่อยากให้ใครเก็นเวลาเราร้องไห้ ไม่อยากให้มองว่าอ่อนแอ แล้วแต่ก่อนเวลาเราร้องไห้แม่ชอบบอกว่ารำคาญแล้วก็ขู่จะตีค่ะ เราเคยโดนกระชากหัวกดน้ำ แล้วก็เอาไม้แขวนเสื้อมาตี ทำร้ายจนเลือดกำเดาไหล โดนน้ำลายใส่ เคยเอาน้ำในแก้วน้ำสาดใส่ตอนอยู่บนรถหลังจากไปรับเรากลับจาก รร ชอบเมามาแล้วก็ด่า ขู่ ตี คนอื่นมองว่าเรามีแม่ที่ดี ครอบครัวดี เพราะว่าไม่เคยเล่าค่ะ ช่วงนี้เวลาเรานั่งคิดอะไรน้ำตาจะไหลตลอดเลย โดนด่าพ่อตายหรอ ตอนนี้ก็ด้วยค่ะตอนนี้ยังโดนอยู่เลยค่ะ รู้ว่าเราร้องไห้ยังจะถามว่าเพราะอะไร5555555555555555 อยากตายมากเลยค่ะ เราไม่มีที่พักพิงทางจิตใจเลย ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนที่ดี เราอยากจะมีครอบครัวที่สอนเราด้วยเหตุผลจังเลยค่ะ ปม่เป็นแบบนี้เพราะตอนเด็กแม่โดนทำร้ายมาเหมือนกันมั้งคะ ตอนเด็กยายใช้ความรุนแรงในการสอน แล้วยานก็รักลุงที่เป็นพี่ของแม่มากกว่าแม่ด้วยค่ะ มีครั้งนึงเราโดนแม่ไล่ตี แล้วเราวิ่งไปหาคนในครอบครัวหวังจะให้ช่วย แต่ยายบอกว่าให้ตีแรงๆเลยค่ะ ลุงก็ไม่ห้าม ตายังถามเลยค่ะว่า "ติดยาหรอ" ไม่มีใครคิดจะช่วยเราเลยค่ะ เวลาเราทำผิดทำไมไม่บอกดีๆ สอนดีๆ ตอนนี้เราเป็นคนหัวรุนแรง จุดเดือดต่ำ ขี้เกียจ นั่งรอวันตายไปวัน ๆ ปีที่แล้วได้เกรดสี่เกือบทุกวิชา แต่พอปีนี้ติดศูนย์ทุกวิชา แย่ลงทุกวันเลยค่ะ ถ้าเราเลือกเกิดได้เราเลือกไม่เกิดดีกว่า ไม่อยากจะรับรู้จะรู้สึกอะไรเลยค่ะ ไม่มีใครสอนในสิ่งที่ควรจะสอน ไม่มีคนให้พึ่งเลยค่ะ เห้อ พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไปเราเหนื่อยกับชีวิตมากเลยค่ะ แค่14ปียังขนาดนี้ ไม่อยากจะอยู่ต่อเลยค่ะเรากลัวเป็นซึมเศร้าหรือโรคอื่นมากเลยค่ะ ทั้งทางจิตแล้วก็กายภาพ เราอยากไปหาหมอ แต่555 ไม่อยากจะสร้างภาระให้แม่ค่ะ ขอสอบถามนะคะถ้าจะผูกคอตายแล้วยืนอยู่บนเก้าอี้แล้วกินยานอนหลับแล้วปล่อยเก้าอี้ออกจะไม่เจ็บถูกมั้ยคะ เหนื่อยค่ะ