เหนื่อยกับครอบครัว รู้สึกเบื่อกับคำพูดเดิมๆของแม่

เราอายุจะเข้า18แล้ว อยู่บ้านกับพ่อแม่และน้องสาววัยอนุบาล งานบ้านเกือบทุกอย่างเป็นเราที่ต้องทำคนเดียว ซักผ้าทุกวันให้กับทุกคนในบ้านพ่อก็ทำงานหาเงินคนเดียว ส่วนแม่ไม่ได้ทำงานอะไรส่วนใหญ่จะช่วยพ่อเล็กๆน้อยๆ
   แม่เราชอบพูดจาแรงๆ ประชดประชันใส่เรา เช่นถ้าแม่ใช้เราไปทำงานบ้านแล้วเราไปช้าหน่อย แม่ก็จะพูดเปรียบเทียบกับตัวเองว่าตอนแม่เป็นเด็กยายใช่อะไรก็รีบไป ไม่มีมาบอกแปปนึงหรือลีลาชักช้าอะไรแบบเรา บ้างครั้งก็ต่อว่าเราด้วยคำพูดรุนแรง ด่าเราบ้างบอกไม่อยากให้เราเกิดมาบ้าง
   แม่เป็นแบบนี้บ่อยมากๆเราพยายามจะไม่สนใจอะไรแต่มันไม่ได้จริงๆ ยิ่งเป็นบ่อยเข้าเรายิ่งรู้สึกน้อยใจยิ่งทำให้คิด ว่าไม่อยากอยู่บ้านนี้แล้ว “เราควรจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี?”