ในเรื่อง Aera88 นั้น นอกจากเรื่องของ Light Fighter ที่ผู้เขียนเคยเขียนถึงไปแล้วนั้น ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่น่าสนใจและควรค่าในการศึกษาเพื่อเอาเยี่ยงอย่างสำหรับนักเขียนทุกคน
นั้นคือศาสตร์แห่งตัวประกอบ
ผู้เขียนพบว่าเหล่าตัวประกอบเกือบทุกตัวในเรื่อง Aera88 นั้นมักมีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง หลายตัวละครเชื่อว่าเป็นที่จดจำของผู้อ่านได้เป็นอย่างดีแม้ว่าจะได้โผล่มาไม่กี่ช่องก็ตาม
แล้วทำไหมผู้วาดถึงสามารถทำได้แบบนี้แหละ
ตามความคิดของผู้เขียนแล้ว ปัจจัยที่ผู้วาดใช้เพื่อทำให้ตัวประกอบมีเสน่ห์และเป็นที่จดจำนั้นมีดังนี้
สร้าง impression (ความประทับใจ)
ความประทับใจในที่นี้ไม่ได้หมายถึงในแง่บวกเท่านั้นแต่สามารถรวมถึงแง่ลบได้ด้วย เช่น พ่อค้าอาวุธแม๊คคอยนั้นถือว่าเป็นตัวละครที่มี impression ในแง่ลบบ่อย ๆ จากความเจ้าเล่ห์หัวการค้าของแก แต่กระนั้นเชื่อว่าไม่มีผู้อ่านคนไหนที่เกลียดตัวละครนี้ เอาเข้าจริงแม๊คคอยถือเป็นตัวละครที่สร้างสีสรรให้กับเรื่องมากที่สุดแล้วก็ว่าได้ แต่กระนั้นแม๊คคอยก็ไม่ได้ออกมาบ่อยนักเพราะชีวิตของชินเกี่ยวพันกับเพื่อนนักบินมากกว่า
การสร้าง impression ในส่วนของนักบินตัวประกอบนั้นน่าสนใจยิ่งกว่าเพราะผู้วาดสามารถทำให้ผู้อ่านรู้สึกถูกใจในตัวละครได้ทั้งที่นี่เป็นการ์ตูนสงครามซึ่งปกติควรจะสร้างความประทับใจในตัวละครได้ผ่านการออกรบมากกว่า
วิธีที่ผู้วาดใช้สร้างความประทับใจแก่ตัวละครนั้น หลัก ๆ คือใช้ช่วงเวลาระหว่างที่อยู่บนพื้นมากกว่า
อาจจะเป็นการโต้เถียง เรื่องราวชีวิตประจำวันเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือประโยคพูดคุยไม่กี่ประโยคที่ทำให้ผู้อ่านสะกิดใจและผูกพันกับตัวละครนั้น ๆ
จากนั้นผู้วาดก็จะไปที่ step ต่อไป
ในรูปคือการสร้าง impression ในแง่ลบกับตัวละครแม๊คคอยที่เจ้าตัวไปแงะเอาชิ้นส่วนจากเครื่องบินข้าศึกที่ตกมาใส่ให้ลูกค้า
Sudden off scene death (การตายนอกฉากแบบไม่ทันตั้งตัว)
ใน Aera88 การตายของตัวละครประกอบหลายตัวนั้นจะเกิดขึ้นอย่างกระทันหันและผู้อ่านจะไม่ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อารมณ์แบบเรื่องราวกำลังดำเนินไปจู่ ๆ ก็มีตัวละครมาบอกว่า เฮ้ย เจ้า...มันตายแล้วนะ
ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ผู้อ่านจะได้เจอบ่อย ๆ ในเรื่อง
ถ้าเป็นการ์ตูนเรื่องอื่นหรือเรื่องราวในสมัยนี้อาจจะสร้างความหงุดหงิดหรือความสับสนให้แก่ผู้อ่านได้
แต่ที่น่าแปลกคือสำหรับ Aera88 แล้ว มันกลับเข้ากันได้ดีกับเรื่องราวมาก
และนี่ทำให้ตัวละครประกอบกลายเป็นที่จดจำได้ดี เพราะการตายกะทันหันแบบไม่ได้ตั้งตัวนั้นกลับช่วยสร้าง Impact กับผู้อ่านได้อย่างมีประสิทธิภาพและทำให้ผู้อ่านเผลอนึกย้อนความทรงจำและอาลัยตัวละครนั้นไปเอง
โดยตัวประกอบใน Aera88 ที่เป็นตัวอย่างได้ดีที่สุดคือ ผู้เขียนจำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะออกมาแค่ 2 ช่อง ย้ำ แค่ 2 ช่องเท่านั้นและไม่ใช่ช่องใหญ่อะไรด้วย กินเนื้อที่แค่ประมาณ 2/9 ของหน้ากระดาษเท่านั้น
จำได้ว่าตัวประกอบคนนี้ยอมไปออกปฏิบัติการกับเพื่อนนักบินที่เรดาห์หลังของเครื่องเสียแล้วไม่มีเงินซ่อมโดยตนเองจะช่วยระวังหลังให้ ซึ่งทำให้เพื่อนนักบินคนนี้สามารถเข้าไปทำลายคลังแสงซึ่งเป็นเป้าหมายพิเศษได้และได้รับเงินรางวัลจำนวนมาก
แต่พอซากิ ผู้บัญชาการกองบินถามว่าแล้วเพื่อนที่ระวังหลังให้ไปไหน นักบินคนนี้ก็ตอบว่าโดนยิงตกตายไปแล้ว
“มันซวยเอง ช่วยไม่ได้” น่าแปลกที่ประโยคนี้ผู้เขียนจำได้ขึ้นใจ
นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ผู้วาด Aera88 สามารถใช้ Sudden off scene death ทำให้ตัวละครประกอบหลาย ๆ ตัวในเรื่องเป็นที่จดจำได้เป็นอย่างดี
วิธีการที่ผู้วาดใช้นั้นไม่เพียงใช้ได้กับตัวละครประกอบที่ออกมาแค่ไม่กี่ช่องเท่านั้น แม้แต่ตัวละครประกอบระดับสำคัญที่ออกมาหลายต่อหลายตอนก็ใช้ได้ดี แถมยังมีประสิทธิภาพที่ดีกว่าเพราะตัวละครนั้นมีเรื่องราวที่เราได้รับรู้และย้อนรำลึกมากกว่าตัวประกอบปกติ
ตัวอย่างที่ดีที่สุดคือ ตัวประกอบที่เป็นนักบินชาวเยอร์มันคนหนึ่งซึ่งตัวละครนี้มีบทบาทนานหลายตอนมาก ผู้อ่านจะได้เห็นมุมมองในหลาย ๆ มุมของตัวละครนี้ ทั้งฝีมือและความเก๋าในการนำฝูงบินโดยเฉพาะการบินเวลากลางคืน ความผิดพลาดและความเจ็บปวดที่ทำให้เค้ามาอยู่ที่นี้ หรือแม้แต่มุมที่ไม่คิดว่าคนอย่างนี้ก็มีกับเค้าด้วยเช่นอย่างการเถียงกับแม๊คกี้ที่เป็นชาวอเมริกันว่าเครื่องมือสื่อสารของเยอรมันหรือของอเมริกาดีกว่ากัน
ดังนั้นเมื่อตัวละครนี้ตายอย่างกะทันหัน นอกฉากอย่างไม่ทันตั้งตัวจึงสามารถสร้างแรงกระทบต่อผู้อ่านได้ไม่น้อย
ปัญหามีอย่างเดียวคือในเรื่องอื่น ๆ นั้น off scene death สามารถเลือกใช้ได้ยากมากและเพียงบางฉากเท่านั้น แต่ Aera88 สามารถใช้ได้บ่อย ๆ เหมือนเรื่องปกติ
และนี่กลายเป็นสูตรการทำให้ตัวละครประกอบเป็นที่จดจำของ Aera88 ที่เรื่องอื่น ๆ ยากที่จะเลียนแบบ
ปล.ตอนนี้ผมได้เปิด Facebook Page “บทความตามใจฉัน”
โดยบทความจะหลายหลากคละประเภทกันไปความตามความสนใจนั้นขณะนั้น ถ้าสนใจก็กดติดตามได้ครับ
https://www.facebook.com/uptomejournal/ 
บทความตามใจฉัน “ศาสตร์แห่งตัวประกอบใน Aera88”
นั้นคือศาสตร์แห่งตัวประกอบ
ผู้เขียนพบว่าเหล่าตัวประกอบเกือบทุกตัวในเรื่อง Aera88 นั้นมักมีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง หลายตัวละครเชื่อว่าเป็นที่จดจำของผู้อ่านได้เป็นอย่างดีแม้ว่าจะได้โผล่มาไม่กี่ช่องก็ตาม
แล้วทำไหมผู้วาดถึงสามารถทำได้แบบนี้แหละ
ตามความคิดของผู้เขียนแล้ว ปัจจัยที่ผู้วาดใช้เพื่อทำให้ตัวประกอบมีเสน่ห์และเป็นที่จดจำนั้นมีดังนี้
สร้าง impression (ความประทับใจ)
ความประทับใจในที่นี้ไม่ได้หมายถึงในแง่บวกเท่านั้นแต่สามารถรวมถึงแง่ลบได้ด้วย เช่น พ่อค้าอาวุธแม๊คคอยนั้นถือว่าเป็นตัวละครที่มี impression ในแง่ลบบ่อย ๆ จากความเจ้าเล่ห์หัวการค้าของแก แต่กระนั้นเชื่อว่าไม่มีผู้อ่านคนไหนที่เกลียดตัวละครนี้ เอาเข้าจริงแม๊คคอยถือเป็นตัวละครที่สร้างสีสรรให้กับเรื่องมากที่สุดแล้วก็ว่าได้ แต่กระนั้นแม๊คคอยก็ไม่ได้ออกมาบ่อยนักเพราะชีวิตของชินเกี่ยวพันกับเพื่อนนักบินมากกว่า
การสร้าง impression ในส่วนของนักบินตัวประกอบนั้นน่าสนใจยิ่งกว่าเพราะผู้วาดสามารถทำให้ผู้อ่านรู้สึกถูกใจในตัวละครได้ทั้งที่นี่เป็นการ์ตูนสงครามซึ่งปกติควรจะสร้างความประทับใจในตัวละครได้ผ่านการออกรบมากกว่า
วิธีที่ผู้วาดใช้สร้างความประทับใจแก่ตัวละครนั้น หลัก ๆ คือใช้ช่วงเวลาระหว่างที่อยู่บนพื้นมากกว่า
อาจจะเป็นการโต้เถียง เรื่องราวชีวิตประจำวันเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือประโยคพูดคุยไม่กี่ประโยคที่ทำให้ผู้อ่านสะกิดใจและผูกพันกับตัวละครนั้น ๆ
จากนั้นผู้วาดก็จะไปที่ step ต่อไป
ในรูปคือการสร้าง impression ในแง่ลบกับตัวละครแม๊คคอยที่เจ้าตัวไปแงะเอาชิ้นส่วนจากเครื่องบินข้าศึกที่ตกมาใส่ให้ลูกค้า
Sudden off scene death (การตายนอกฉากแบบไม่ทันตั้งตัว)
ใน Aera88 การตายของตัวละครประกอบหลายตัวนั้นจะเกิดขึ้นอย่างกระทันหันและผู้อ่านจะไม่ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อารมณ์แบบเรื่องราวกำลังดำเนินไปจู่ ๆ ก็มีตัวละครมาบอกว่า เฮ้ย เจ้า...มันตายแล้วนะ
ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ผู้อ่านจะได้เจอบ่อย ๆ ในเรื่อง
ถ้าเป็นการ์ตูนเรื่องอื่นหรือเรื่องราวในสมัยนี้อาจจะสร้างความหงุดหงิดหรือความสับสนให้แก่ผู้อ่านได้
แต่ที่น่าแปลกคือสำหรับ Aera88 แล้ว มันกลับเข้ากันได้ดีกับเรื่องราวมาก
และนี่ทำให้ตัวละครประกอบกลายเป็นที่จดจำได้ดี เพราะการตายกะทันหันแบบไม่ได้ตั้งตัวนั้นกลับช่วยสร้าง Impact กับผู้อ่านได้อย่างมีประสิทธิภาพและทำให้ผู้อ่านเผลอนึกย้อนความทรงจำและอาลัยตัวละครนั้นไปเอง
โดยตัวประกอบใน Aera88 ที่เป็นตัวอย่างได้ดีที่สุดคือ ผู้เขียนจำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะออกมาแค่ 2 ช่อง ย้ำ แค่ 2 ช่องเท่านั้นและไม่ใช่ช่องใหญ่อะไรด้วย กินเนื้อที่แค่ประมาณ 2/9 ของหน้ากระดาษเท่านั้น
จำได้ว่าตัวประกอบคนนี้ยอมไปออกปฏิบัติการกับเพื่อนนักบินที่เรดาห์หลังของเครื่องเสียแล้วไม่มีเงินซ่อมโดยตนเองจะช่วยระวังหลังให้ ซึ่งทำให้เพื่อนนักบินคนนี้สามารถเข้าไปทำลายคลังแสงซึ่งเป็นเป้าหมายพิเศษได้และได้รับเงินรางวัลจำนวนมาก
แต่พอซากิ ผู้บัญชาการกองบินถามว่าแล้วเพื่อนที่ระวังหลังให้ไปไหน นักบินคนนี้ก็ตอบว่าโดนยิงตกตายไปแล้ว
“มันซวยเอง ช่วยไม่ได้” น่าแปลกที่ประโยคนี้ผู้เขียนจำได้ขึ้นใจ
นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งที่ผู้วาด Aera88 สามารถใช้ Sudden off scene death ทำให้ตัวละครประกอบหลาย ๆ ตัวในเรื่องเป็นที่จดจำได้เป็นอย่างดี
วิธีการที่ผู้วาดใช้นั้นไม่เพียงใช้ได้กับตัวละครประกอบที่ออกมาแค่ไม่กี่ช่องเท่านั้น แม้แต่ตัวละครประกอบระดับสำคัญที่ออกมาหลายต่อหลายตอนก็ใช้ได้ดี แถมยังมีประสิทธิภาพที่ดีกว่าเพราะตัวละครนั้นมีเรื่องราวที่เราได้รับรู้และย้อนรำลึกมากกว่าตัวประกอบปกติ
ตัวอย่างที่ดีที่สุดคือ ตัวประกอบที่เป็นนักบินชาวเยอร์มันคนหนึ่งซึ่งตัวละครนี้มีบทบาทนานหลายตอนมาก ผู้อ่านจะได้เห็นมุมมองในหลาย ๆ มุมของตัวละครนี้ ทั้งฝีมือและความเก๋าในการนำฝูงบินโดยเฉพาะการบินเวลากลางคืน ความผิดพลาดและความเจ็บปวดที่ทำให้เค้ามาอยู่ที่นี้ หรือแม้แต่มุมที่ไม่คิดว่าคนอย่างนี้ก็มีกับเค้าด้วยเช่นอย่างการเถียงกับแม๊คกี้ที่เป็นชาวอเมริกันว่าเครื่องมือสื่อสารของเยอรมันหรือของอเมริกาดีกว่ากัน
ดังนั้นเมื่อตัวละครนี้ตายอย่างกะทันหัน นอกฉากอย่างไม่ทันตั้งตัวจึงสามารถสร้างแรงกระทบต่อผู้อ่านได้ไม่น้อย
ปัญหามีอย่างเดียวคือในเรื่องอื่น ๆ นั้น off scene death สามารถเลือกใช้ได้ยากมากและเพียงบางฉากเท่านั้น แต่ Aera88 สามารถใช้ได้บ่อย ๆ เหมือนเรื่องปกติ
และนี่กลายเป็นสูตรการทำให้ตัวละครประกอบเป็นที่จดจำของ Aera88 ที่เรื่องอื่น ๆ ยากที่จะเลียนแบบ
ปล.ตอนนี้ผมได้เปิด Facebook Page “บทความตามใจฉัน”
โดยบทความจะหลายหลากคละประเภทกันไปความตามความสนใจนั้นขณะนั้น ถ้าสนใจก็กดติดตามได้ครับ
https://www.facebook.com/uptomejournal/