ตามหัวข้อเลยค่ะ พ่อเราเอาแต่ใจมากเวลาไม่ได้ดั่งใจก็จะน้อยใจเหมือนเด็ก จะเอาแต่ใจตัวเองอย่างเดียว แล้วเวลาเราใช้เหตุผลมาอ้างแกก็จะไม่พอใจ น้อยใจเหมือนเด็กแล้วก็ตัดสายไปทั้งๆที่ยังคุยไม่รู้เรื่อง
คือต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับพ่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน อย่างอื่นแกดีมากๆเลยค่ะ แต่ติดตรงที่เอาแต่ใจไปหน่อย ยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ คือเรามีเหตุต้องไปหาหมอแล้วทางโรงบาลให้ใบส่งตัวไปที่โรงบาลในเมือง ซึ่งเราก็มีเพื่อนผู้หญิงที่เช่าหออยู่ใกล้ๆแถวนั้น เลยบอกพ่อว่าจะให้เพื่อนคนนี้ไปเป็นเพื่อน เพราะเราก็ไม่อยากไปคนเดียว เพื่อนมันก็ว่างและจะได้มีเพื่อนคุยด้วย แกก็เริ่มหน้าบึ้ง ไม่ยอมให้ไปด้วยเด็ดขาดแกอาจจะกลัวว่าจะพากันไปเถลไถล รึเปล่า? เราก็ไม่แน่ใจ แต่เพื่อนคนนี้โตมาด้วยกันแต่เด็กนะคะ พ่อแกก็รู้จัก เราเลยบอกแกไปว่าก็อยากมีเพื่อนไปไม่อยากไปคนเดียว อย่างน้อยจะได้มีเพื่อนคุย แกก็ไม่เอาเด็ดขาดแล้วบอกว่าถ้างั้นก็ไม่ต้องไปพร้อมกับตัดสายไปเลย
คือเป็นแบบนี้บ่อยมากค่ะ เรื่องไหนที่ไม่ได้ดั่งใจแกก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เราควรทำไงดีคะ เราจะแก้ปัญหายังไงดี
ปล.แท็กห้องผิดขออภัยนะคะ
พ่อเอาแต่ใจเหมือนเด็ก ทำไงดี???
คือต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับพ่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน อย่างอื่นแกดีมากๆเลยค่ะ แต่ติดตรงที่เอาแต่ใจไปหน่อย ยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ คือเรามีเหตุต้องไปหาหมอแล้วทางโรงบาลให้ใบส่งตัวไปที่โรงบาลในเมือง ซึ่งเราก็มีเพื่อนผู้หญิงที่เช่าหออยู่ใกล้ๆแถวนั้น เลยบอกพ่อว่าจะให้เพื่อนคนนี้ไปเป็นเพื่อน เพราะเราก็ไม่อยากไปคนเดียว เพื่อนมันก็ว่างและจะได้มีเพื่อนคุยด้วย แกก็เริ่มหน้าบึ้ง ไม่ยอมให้ไปด้วยเด็ดขาดแกอาจจะกลัวว่าจะพากันไปเถลไถล รึเปล่า? เราก็ไม่แน่ใจ แต่เพื่อนคนนี้โตมาด้วยกันแต่เด็กนะคะ พ่อแกก็รู้จัก เราเลยบอกแกไปว่าก็อยากมีเพื่อนไปไม่อยากไปคนเดียว อย่างน้อยจะได้มีเพื่อนคุย แกก็ไม่เอาเด็ดขาดแล้วบอกว่าถ้างั้นก็ไม่ต้องไปพร้อมกับตัดสายไปเลย
คือเป็นแบบนี้บ่อยมากค่ะ เรื่องไหนที่ไม่ได้ดั่งใจแกก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เราควรทำไงดีคะ เราจะแก้ปัญหายังไงดี
ปล.แท็กห้องผิดขออภัยนะคะ