ศาสนาช่วยให้สบายใจหรือเครียดกว่าเดิมกันแน่

ใครที่อ่านอยู่อยากให้เข้าใจว่าเราไม่ได้จะลบหลู่หรืออะไรนะคะ แต่เรื่องมันมีที่มาค่ะตลอดมาศาสนามักพร่ำสอนให้เราเป็นคนดี หมั่นธรรบุญ ช่วยเหลือผู้อื่น เรานับถือพุทธตามแม่ตั้งแต่เกิดค่ะ แต่เราก็เรียนโรงเรียนคริสมา9ปีด้วยค่ะ ตอนเราอยู่ป.4แม่ของเราได้ไปรู้จักกับ"พุทธวจน"ที่เรารู้มาก็คือเป็นคำสอนที่มาจากปากพระพุทธเจ้าไม่มีการปรับแต่ง แล้วที่เรารู้สึดตะหงิดใจและเป็นกังวลอยู่นัยๆมาพักนึงแล้วค่ะ คิอ มันคือเรื่องจริงรึป่าว แม่เราเชื่อว่าถ้าคนตายได้ฟังบทสวดมนต์หลังจากที่ตายแล้วผิวจะเป็น"สีเหลืองผ่อง"แต่เราไปหาข้อมูลมาว่าที่ผิวศพมีสีเหลืองเพราะ"เลือดมันหยุดไหลเวียน" มีอีกเรื่องหนึ่งก็คือถ้าคนเราตตอนใกล้ตายแล้วไปคิดอะไรก่อนตายจะทำให้"ตกนรก"ไอเราก็แบบ เห้ย เกินไปป่ะคือแบบมันต้องไม่คิดอะไรหรอ แล้วชาติที่แล้วคืออะไร ทำไมเราต้องมารับกรรมจากชาติที่แล้วด้วย แล้วกรรมมันก็วนหลูบไม่ใช่หรอ พอเราเริ่มตั้งคำถามแบบนี้กับตัวเองเราเริ่มเครียดค่ะว่าศาสนาคือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจหรือทรมานใจ เราเครียดเรื่องนี้มาซักพักใหญ่ๆแล้วค่ะ อย่างน้อยก็อยากให้ใครก็ได้มาให้คำตอบค่ะ