4/3/2565 4 3 2 1 0000 สวัสดีคะ... ขอพื้นที่ ที่ระบายสีและคำปรึกษาหน่อยนะคะ คือเราคบกับสามีเรามา อีก4วันก็จะคบรอบ 9 ปี แต่ความรู้สึกของเราตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ไม่อยากเป็นคู่ชีวิตของเขาอีกต่อไป (เราไม่ได้มีคนคุยนะ ไม่ได้มีคนใหม่เข้ามา เขาก็เหมือนกัน #บอกไว้ก่อน) อยากเดินออกมาจากตรงนั้น เหตุผลก็เพราะคงไม่มีความอดทนหลงเหลือแล้วมั้ง ถามว่ารัก ผช คนนี้อยู่ไหม? ความรู้สึกเรามันรักแบบเป็นช่วงๆงะ เขาไม่โมโห ไม่หงุดหงิด เขาจะน่ารัก แต่พอโมโหเรื่องไม่เป็นเรื่อง อารมณ์ไม่ดี เราก็ไม่ชอบแหละ พอมันเกิดขึ้นบ่อยๆ กลายเป็นว่าเราเกิดอาการเบื่อหน่าย (งงกับความรู้สึกเหมือนกัน) เขาบอกว่ารักเรามาก ไม่อยากเสียเราไป แต่ทุกครั้งที่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ทำอะไรไม่เข้าตา ก็จะมีการลงไม้ลงมือ (ช่วงแรกๆๆ) ด่าพ่อ ด่าแม่เรา ทำร้ายตัวเองบ้างแหละ ทำร้ายข้าวของบ้างแหละ (พอดีกันก็ต้องมาซ่อม เสียเงินซื้อใหม่) เพื่อ??? เราไม่ชอบ ผช ที่ดูดบุหรี่ ดูดกัญชา กินน้ำกระท่อม (ทุกท้ายได้ครบ จบที่เดียวเลย 555 #เกลียดแบบไหนได้แบบนั้นจริงๆๆ #อยากที่โบราณว่า ) #ไม่รู้ว่าที่อารมณ์ร้อนโมโหร้ายจะเกี่ยวกับกับกัญชากระท่อมด้วยหรือเปล่า (แต่เวลาเราทะเลาะกัน เราจะเป็นฝ่ายที่ชอบเงียบ ถามคำตอบคำ มันเลยทำให้เขายิ่งโมโห อันนี้เราก็รู้ และเราก็แก้ไม่หาย #อันนี้รู้ตัว) แต่ก็ไม่รู้ว่าทำเราถึงทนมาได้ขนาดนี้ !!! และก่อนที่จะมีลูก เขาจะเป็นพวกเข้าสังคม กลับจากทำงาน กินข้าว อาบน้ำ ทุ่ม 2ทุ่ม เขาก็จะไปนั่งเล่นบ้านพี่ชายเขา อาทิตย์นึง 2-3 ครั้ง/สัปดาห์ เข้าบ้านอีกที่ก็ 5ทุ่ม เที่ยงคืน หรือคืนวันศุกร์ก็จะมีเข้าบ้านเช้าบาง ทำแบบนี้เรื่อยๆเข้า ก็กลายเป็นความเคยชินของเรา บางครั้งเรานอนรอจนหลับไป บางครั้งเรานอนแล้วดึกๆ เขาก็กวนให้เราตื่น (ซึ่งเราเป็นคนนอนแล้วมาถูกกวน ก็จะไม่ชอบ เราก็จะหงุดหงิดใส่ รำคาญ!!!) พอเราไม่ชอบ บอกว่า"จะนอน อย่ากวน ง่วงอยากนอนแล้ว" ก็หาว่าเราไปทำอะไรมาอีกถึงง่วง? ทำไมนอนเร็ว? และการที่เขาเข้าบ้านดึก เลยอาจทำให้เราเริ่มคุยกันน้อยลง ทำให้เราใส่ใจเขาน้อยลงไปเรื่อยๆๆ ซึ่งประเด็นนี้ก็เคยคุยไปแล้ว เขาก็บอกประมาณว่า"บ้านพี่ชายอยู่แค่เนี้ย ก็ไม่ได้ไปไหนปะ มีอะไรก็ไปเรียกก็ได้ดิ" ( ซึ่งมุง ยกตัวอย่างนะ ตะขาบขึ้นบ้าน กรูต้องแหกปากเรียก กว่าจะโทรหา กว่าจะรับ รับที่ก็บอกว่าเออรอแปป เล่นเกมอยู่ จบเกมเดียวไป ตะขาบคงหนีไปไหนต่อไหน อันตรงนี้เหมือนกันเข้าใจไหมว่าเวลาฉันต้องการคุณ คุณกลับไม่มา ไม่อยู่ตรงนั้น ฉันต้องทำยังไงล่ะ ทำไงได้ล่ะ ทุกวันนี้!!! ฉันทำทุกอย่างด้วยตัวฉันเอง เปลี่ยนหลอดไฟ เปลี่ยนก๊อกน้ำ เปลี่ยนลูกลอยในห้องน้ำ จากที่ไม่เคยเป็นฉันต้องเป็นทุกอย่าง #คุณแม่ที่สตรอง พอเรามีลูก ลูกก็กลายเป็นโลกอีกใบของเรา ที่บอกแบบนี้เพราะลูกเข้ามาช่วยเติมเต็มของกันและกัน เรายอมรับเลยว่าเราสนใจลูกมาก โฟกัสที่ลูกมาก (เวลาลูกไม่อยู่เหมือนหมาหงอยเลย5555) และลูกก็ติดเรามากๆๆ ลูกจะไม่เอาพ่อเลย พ่อโดนตัวหน่อยก็จะโวยวาย ไม่รู้สาเหตุเกิดจากอะไร เราก็สอนให้ลูกรักพ่อ พูดดีๆๆ ทำดีๆๆ กับพ่อนะเป็นต้น
และอะไรหลายๆอย่างที่เจอแล้วมันวนลูปกลับมาที่เดิมๆ เราเลยอยากออกมาจากตรงนั้น ส่วนลูกของเรา ฝั่งพ่อแม่ฝ่าย ผช ขอเอาหลานไว้ ซึ่งเราก็โอเค (เราเข้าใจความรู้สึกของพ่อแม่ฝ่าย ผช นะ พ่อแม่ฝ่าย ผช เขาดีกับเรามากๆๆด้วย) มันทำให้เรายอมเจ็บ ยอมที่จะคิดถึงลูกได้ บางคนอาจจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวไม่รักลูก (เพราะห้ามความคิดกันไม่ได้^^") แต่การที่เราไม่เข้าใจกัน จากเรื่องเล็กๆๆให้เป็นเรื่องใหญ่ มาทะเลาะให้ลูกเห็น ด่ากันให้ลูกได้ยิน เห็นภาพที่พ่อทำร้ายตัวเอง ทำร้ายข้าวของ ดีกันก็มานั่งซ่อม ทำเป็นเหมือนเราเล่นขายของกัน มันไม่ได้สุนกเลยนะ มันไม่โอเคนะแบบนี้!!!! #คำว่าอยู่เพื่อลูก เขาบอกว่า"รักเรา ไม่อยากเสียเราไป" เราได้ยินแล้วรู้สึกเฉยๆนะ เราคิดถูกแล้วไหมวะ ที่จะเดินออกมา..............................
คบกันมาจะ 9 ปี ไม่อยากอยู่ตรงนั้นแล้ว แต่ต้องอยู่เพื่อลูก!!! มันโอเคแล้วหรอ?
และอะไรหลายๆอย่างที่เจอแล้วมันวนลูปกลับมาที่เดิมๆ เราเลยอยากออกมาจากตรงนั้น ส่วนลูกของเรา ฝั่งพ่อแม่ฝ่าย ผช ขอเอาหลานไว้ ซึ่งเราก็โอเค (เราเข้าใจความรู้สึกของพ่อแม่ฝ่าย ผช นะ พ่อแม่ฝ่าย ผช เขาดีกับเรามากๆๆด้วย) มันทำให้เรายอมเจ็บ ยอมที่จะคิดถึงลูกได้ บางคนอาจจะมองว่าเราเห็นแก่ตัวไม่รักลูก (เพราะห้ามความคิดกันไม่ได้^^") แต่การที่เราไม่เข้าใจกัน จากเรื่องเล็กๆๆให้เป็นเรื่องใหญ่ มาทะเลาะให้ลูกเห็น ด่ากันให้ลูกได้ยิน เห็นภาพที่พ่อทำร้ายตัวเอง ทำร้ายข้าวของ ดีกันก็มานั่งซ่อม ทำเป็นเหมือนเราเล่นขายของกัน มันไม่ได้สุนกเลยนะ มันไม่โอเคนะแบบนี้!!!! #คำว่าอยู่เพื่อลูก เขาบอกว่า"รักเรา ไม่อยากเสียเราไป" เราได้ยินแล้วรู้สึกเฉยๆนะ เราคิดถูกแล้วไหมวะ ที่จะเดินออกมา..............................