คือตอนนี้หนูอายุ 15ปีค่ะ ทางบ้านก็ฐานะไม่ได้ดีขนาดนั้น มีช่วงตอน13-14ไปช่วยญาติขายของค่ะ เลิกดึกๆทุกวันเลย เหนื่อยมาก ช่วงนั้นหมดแพชชั่นกับการเรียนไปเลยค่ะทั้งทำงานก็หนักอยู่แล้ว แต่จะได้เงินทุกอาทิตย์ค่ะ อาทิตย์ละ4-5ร้อยบาท กลับมาถึงบ้านช่วง4ทุ่มวันเงินออกทีไร แม่ก็จะไม่นอนมารอเรากลับบ้านเพื่อขอเงินค่ะ(ปกติแม่เป็นคนนอนเร็วค่ะ) หนูต้องเอาเงินให้แม่ตลอด2-3ร้อยบาท เงินที่เหลือเอาไว้ไปกินขนมที่รร.เองค่ะ ไม่ได้ขอเงินพ่อแล้วหลังจากทำงานได้ แล้วช่วงนั้นผ่อนโทรศัพท์อยู่ค่ะเป็นโทรศัพท์ติดรายเดือนของหนูเอง(เดือนละ1000)แต่ใช้ที่รร.ในแต่ละอาทิตย์ก็หมดแล้ว เลยแทบไม่ได้จ่ายเลยค่ะ พ่อถามว่าจ่ายรึยังก็ต้องบอกว่าจ่ายแล้วไม่งั้นพ่อจะถามว่าเงินไปไหน แม่ไม่ให้บอกว่าต้องเอาเงินให้แม่ วันไหนต้องทำการบ้านเยอะๆหรือป่วยก็หยุดไม่ได้เลยค่ะ ไม่งั้นแม่จะเข้าห้องมาตีที่ไม่ไปทำงาน แล้วก็ด่าทอต่างๆว่าหาข้ออ้างไม่ไปทำงาน แม่เป็นคนอารมณ์ร้อนมากค่ะ วุฒิภาวะด้านอารมณ์ต่ำ ด่าคำหยาบมากๆจนถึงมากที่สุด บางครั้งก็ไล่ให้ไปตายหรือฆ่าตัวตาย เคยคิดอยากตายหลายครั้งเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นทะเลาะกันรุนแรงบ่อยมากแทบจะเป็นซึมเศร้า จนขึ้นม.3ก็เลิกทำไปแล้วค่ะ เพราะทางญาติก็ค่อนข้างtoxic พอสมควร +กับหนูเป็นคนที่เรียกว่ามองคนออกแล้วก็รู้ทันผู้ใหญ่บางคนด้วยอะค่ะ เลยค่อนข้างอยู่ยาก จนต้องออกมา ช่วงแรกแม่ก็ไม่ยอมค่ะแต่ให้ตายยังใงหนูก็ไม่ไป จนแม่เริ่มมีปัญหากับเค้าเลยไม่ตื้อให้หนูไปทำที่นั่น(ปัญหาที่ว่าไม่เกี่ยวเรื่องของหนูค่ะ) ตอนนี้ใกล้จบม.3แล้ว อยากทำงานพาทไทม์กับเพื่อนค่ะอยากหาประสบการณ์ แต่แม่ไม่ยอมเพราะเค้ากลัวเหลวไหล เสียคน โดนหลอกข่มขืน พ่อก็ไม่อนุญาตเหตุผลเดียวกันค่ะ แม่ก็ทะเลาะกับหนูเพราะหนูจะไปทำกับเพื่อน บอกว่าติดเพื่อนจนสันดานเสีย พ่อก็บอกว่าทำงานร้านอาหารมีแต่พวกขายตัว จะไปหาผัวรึใง ตอนนั้นหนูอั้นไม่ไหวค่ะนอนร้องไห้ในห้องเลยรู้สึกว่าพวกเขาด้อยค่าลูกตัวเองมากๆ ที่ผ่านมาไม่เคยซัพพอร์ตอะไรเลย หนูดิ้นรนด้วยตัวเองแทบทุกอย่าง นอนเครียดจนปวดหัว แม่ก็ไล่ให้ฆ่าตัวตายอีกแล้วค่ะ รุนแรงเหมือนทุกครั้งเลย ปกติหนูจะไม่กล้าคิดฆ่าตัวตายเพราะนึกถึงอนาคตตัวเองค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มมีความคิดแบบนั้นน้อยลง เริ่มอยากตาย สุขภาพจิตแย่มากๆเลย