ปัญหาครอบครัว :(

คือว่า เราอายุ14นะคะ ปัญหาของเราคือ เรื่องครอบครัวน่ะค่ะ คือเราอ่ะ ทะเลาะกับครอบครัวบ่อยมากค่ะ ครอบครัวเคร่งทุกอย่าง เวลานอน21.30 ตื่น06.00 ทุกวัน ห้ามเลยห้ามเกิน 
ตื่นมาต้องมาทำงานบ้าน ถูบ้าน เอารถมตซ.ออก
ต้องทำทุกวันอ่ะค่ะ เรื่องงานเราเข้าใจ (เป็นตึก2ชั้นเช่านะคะ) พวกล้างจาน เก็บจาน พวกนี้เราจัดการเกือบทุกอย่าง เราทำตั้งเเต่ป.5 ตอนนี้ม.2แล้ว ชีวิตจะวนอยู่เเค่นี้ ท้าวความก่อนนะคะ เราเป็นญ.ลูกสาวคนเดียวในตระกูล ที่เหลือช. ไม่ใช่คนจีนนะคะ คนไทยล้วนหมดค่ะ เรื่องทะเลาะส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเดิมๆ กับเเม่นี่ทะเลาะทุกวัน เเม่เป็นคนเจ้าระเบียบมากค่ะ เราเคยมานั่งคุย นั่งระบายกับเขา เขาก็บอกว่า เราอ่ะทำดีไม่พอสำหรับคนอื่น เราคิดว่าเราทำดีเเล้ว เเต่มันไม่พอสำหรับคนอื่น คือเเม่เราอ่ะ ปากร้าย ละเราก็แบบ เป็นคนร้องไห้ง่าย เหมือนแบบเจอคำไม่ดีก็เก็บมารู้สึก มันเหมือนมีไรเเทงหัวใจ พ่อแม่ชอบด่าเราว่า โง่ แบบนั้นแบบนี้ ควาย สมองเสื่อม อะไรก็ไม่รู้ เราก็ร้องไห้นะคะ เเต่ร้องแบบไม่ให้เขาเห็น คือเรามีแฟนนะคะ คบมาเกิน1ปีเเล้วค่ะ พ่อเเม่อนุญาตค่ะ ทุกคนรู้หมดค่ะ (แฟนคนนี้ทำให้เราเลิกกรีดเเขนตัวเองได้ เลิกทำร้ายตัวเองได้ค่ะ คือเราแบบ ไม่รู้จะระบายกับใคร ทำไรไม่ถูก เราเหมือนเด็กเก็บกดอ่ะค่ะ ชอบอยู่คนเดียว. ไม่ชอบคนเยอะ ชอบอยู่เงียบๆ )เราคุยกับแฟน เรามีความสุขนะคะ ดีกว่าคุยกับพ่อเเม่ เรามีความสุขจริงๆนะคะ ปัญหาอีกคือ เวลานอน21.30 บางทีเรานอนไม่หลับ เราจะแอบเอามือถือมาเปิดเพลงละนอนค่ะ ทำแบบนี้ ละพ่อเราเดินมาดู ละแบบ พ่อก็ว่า เอามาชาร์จ นอนก็คือนอน เราก็บอกว่า ก็นอนนี่ไง พ่อก็ยันคำขาดว่า ให้เอามาชาร์จไว้ให้พ่อเห็น นอนกี่โมง ไอ่เราก็บอกว่า ไม่ได้แอบเล่น นอนก็นอนไง คือ(พ่อเเม่เราอ่ะ ชอบพูดกู ละอีกอย่าง พ่อ ถ้าอารมดี ก็พูดดี ถ้าอารมไม่ดี ก็เรียกอีบ้าง บ้าง ส่วนเเม่ก็ ๆกูๆ) เราเเค่ไม่เข้าใจ เราเเค่เอามาฟังเเล้วนอน ไม่ได้คิดจะแอบเล่นอะไรเลย คือห้องเนี่ย นอนห้องเดียวกันนะคะ เเต่คนละเตียง ละมีลังผ้ากันไว้อยู่ เราอยากได้ห้องส่วนตัวมากเลยค่ะ เราไม่ไหวแล้ว ทุกวันนี้ เราอึดอัดมาก ก่อนโควิดจะเยอะ ตั้งเเต่ป.5 แทบไม่ได้ออกบ้านไปไหนกับเพื่อน กับใครเลยค่ะ คือบางที เพื่อนชวนละผปค.เพื่อนก็ไป เราก็ขอเเล้ว เเค่เขาก็ไม่ให้ เขาให้เหตุผลว่า เป็นห่วง เราเข้าใจค่ะ ว่าเป็นห่วง แต่แบบนี้มันมากเกินไป อีกอย่าง ชอบบังคับให้พูด ค่ะ ลงท้าย. ทั้งๆที่คุยกับลูกตัวเอง แบบ เหวี่ยงๆ ๆ กูๆ ถ้าอธิบายไม่รู้เรื่อง ก็ขอโทษด้วยนะคะ เราเป็นคนอธิบายไม่เก่งค่ะ เราขอโทษนะคะ
ถ้าให้เล่าปัญหา มันมีเยอะนะคะ เยอะมาก เดี๋ยวเราเขียนหัวข้อไว้ดีกว่านะคะ

สรุปปัญหา
- โดนจำกัดเวลา นอน21.30 ตื่น6โมงทุกวัน
(คือเราไม่เคยตื่นสายเลย สายสุดไม่เกิน8โมง)

- ห้ามออกไปไหน 
(ไปทำงานบ้านเพื่อน น้อยมากค่ะที่ได้ไป )

- คือเวลาพ่อเเม่ทำไร หาไรไม่เจอ เขาจะโทษเราก่อนเลยว่า เราเอาไป พอเราอธิบาย=เถียง

- บางทีเราเหนื่อยจากการเรียนออนไลน์หนัก ช่วงนี้ปิดโควิด เรียน 09.00-16.00 งานสั่งทุกวัน งานค้างก็เยอะ เราไม่เคยได้นอนกลางวันเลยค่ะ เขาไม่ให้นอน ให้เหตุผลว่า เดี๋ยวตอนดึกจะนอนไม่หลับ ( บางทีเราก็แอบหลับนะคะ เเต่ก็ไม่เกิน30น)

- ตอนนั้นเราระบายกับพ่อเเม่ เราบอกว่า เราก็เหนื่อยเหมือนกัน เรียนออนไลน์มา ลบมาก็ต้องมานั่งทะเลาะกัน 

- เวลาไม่ได้ดั่งใจไร ก็ด่าเรา ตะคอกใส่เรา
(เราเป็นคนอ่อนไหวค่ะ :/ )

- แม่บอกว่าก็รักเรา เเต่เเค่ไม่แสดงออก?
ตอนนั้นเราสอบได้3.40-3.50 เราดีใจที่เกรดไม่ตก เราบอกเเม่ ตอนนั้นม.1 เเม่บอกเเค่ว่า เกรดตกนะ ทำไมเกรดตก 
( คือเราแบบ อ่าว เกรดตกเเล้วยังไงอ่ะเเม่ ก็ทำได้เเค่นี้ ช่วยให้กำลังใจหน่อย เราเฟลมากเลยค่ะ )

- ตอนนั้นเราเรียนออนไลน์ เราสอบเก็บคะแนน 16คะแนน เราได้9 เพราะมันทำไม่ได้จริงๆ เราไปรร.เราเอางานไปส่ง มีใบคะแนนติดอยู่ เเม่เราก็ดู เราก็ดู แม่พูดว่า ทำได้เเค่นี้หรอ ทำไมได้น้อย? ดูคนอื่นเขาก็12-13 ตอนนั้นเพื่อนเราก็ยืนด้วยกัน เราก็เงียบค่ะ TT

- พ่อแม่ชอบบอกว่า ทีพูดกับคนอื่น ยิ้มเเย้ม พอกับครอบครัวไม่พูด ใช่ค่ะ เราไม่อยากพูด พูดไปก็มีเเต่จะติจะด่า บางทีเราถามคำถามกับเเม่ เเม่ก็เฉย เหมือนไม่ได้ยินที่เราพูด บางที เราพูดในสิ่งที่อยากพูด แต่พูดไป ก็ไม่มีใครพูดตอบกลับเลยค่ะ เราทำตัวร่าเริงค่ะ อยู่ด้านนอก กลับมาก็เงียบค่ะ ;//

้เราเคยคิดว่า เราตายไปก็ดี จะได้ไม่ต้องลำบากใคร อยากหนีออกจากบ้าน แต่ความกล้าเราไม่มีเเค่นั้นเองค่ะยิ้ม

ปัญหาเล็กๆน้อยๆ มีอีกค่ะ เเต่ขก.เล่า เราเหนื่อยค่ะ อยากขอคำปรึกษา อยากระบาย ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำปรึกษานะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่