สังคมในบ้านtoxicมากค่ะทำยังไงดีคะ (พี่ชายขี้ขโมย)

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีพี่ชายคนนึงค่ะ เป็นคนขี้ลักขโมย หยุดนิสัยนี้ไม่ได้ซักที ล่าสุดเงินคุณยายหายไป 10,000 ฿ ค่ะ ก่อนหน้านี้เราช่วยแม่ทำงาน และวันนั้นเงินก็หายตอนเราออกไปจากบ้านเพราะคิดว่าคนในบ้านคงไม่มีพิษมีภัยอะไร พี่ก็คงเลิกนิสัยนั้นแล้วค่ะ วันนั้นหายไป 3,000 บาท ก่อนหน้านี้นะคะ พี่เราขโมยเงินแม่ไปเล่นการพนัน2ล้านกว่าบาทค่ะในระยะเวลาไม่กี่ปี เรื่องที่พึ่งเกิดขึ้น พ่อเราไม่ฟังอะไรเลยค่ะ มีแต่ด่าแม่ว่า อย่ามาว่าลูกกู อะไรแบบนี้ค่ะ โทษแต่แม่ เพราะแม่พูดว่าถึงไม่รู้ว่าใครขโมยแต่แม่ก็จะต้องให้ยายคืนค่ะ มันโคตรแย่ค่ะ พ่อเราปกป้องพี่ชายเรามาก ตอนเรามีปัญหากลับไม่ช่วยอะไรเราเลย คนเป็นลูกสาวมันก็น้อยใจนะคะ พี่ทำตัว ๆยังปกป้องมันอย่างเดียวเลยอะ ประมาณ2ปีก่อนเงินยายหาย5,000 ก็ตรงเดิมที่หายไปล่าสุดนี่แหละค่ะ แล้วรอบก่อนพี่เราก็ยอมรับกับแม่แล้วว่าเป็นคนขโมยเอง นั่นแหละ เราจะให้พวกคุณคิดกันเอาเองนะคะ มันเป็นอะไรที่โคตรแย่เลยค่ะ ทำดีไม่ได้ดีหรอกค่ะสำหรับบ้านนี้ มีความสุขก็แค่บางเรื่อง แต่มันอยู่ไม่สุขหรอกค่ะ เงินหายตลอด ยายก็อายุเยอะแล้ว พึ่งกลับมาจากโรงพยาบาลเงินหายอีก แกเครียดค่ะ พี่ชายเราพอเกือบจะโดนจับได้มาเวเดิมตลอด ดึงดราม่า ไม่ต้องมาเรียกกูว่าพี่ อะไรแบบนี้ค่ะ รอบนี้โทรไปฟ้องพ่อบอกจะฆ่าตัวตาย เราควรทำไงกับเรื่องนี้ดีคะ แล้วจะทำยังไงให้พี่ชายเลิกนิสัยนี้ซักที ทำมาตั้งแต่อายุ 13 จนตอนนี้ 21 แล้วค่ะ ขอโทษนะคะ แต่คือโตเป็นควายแล้วยังคิดไม่ได้อีก คับแค้นใจมากค่ะ อยู่กับคนในบ้านพูดอะไรไม่ได้ พอจะไปพูดกับเพื่อนก็ไม่ได้อีก มันเป็นเรื่องในบ้าน แต่ในที่นี้ไม่ได้เปิดเผยนามมันก็โอเคนะคะ รบกวนพี่ๆช่วยเหลือหน่อยนะคะ