1. ยิ้มดีใจ เมื่อรู้ว่ากษะเป็นพ่อของลูกพรุน มันต้องดีใจสิ ดีใจมากๆ ด้วย ต่อให้ตกใจ แปลกใจ คาดไม่ถึง แต่พอรู้มันก็ต้องมีอาการดีใจแสดงออกมาบ้าง เพราะเท่ากับคุณมีผัวเดียว ไม่ใช่ 6 ปีก่อนได้พี่ ปีนี้ได้น้อง
2. มีความละอายใจให้เห็นบ้าง อย่างตอนที่ยังไม่รู้ว่ากษะเป็นพ่อ (แต่ได้กับกษะแล้ว) แต่จะไปแต่งงานกับชยุต คือเค้าพี่น้องกัน นางเอกควรแสดงออกถึงการดระอั่กกระอ่วนใจให้เห็นบ้าง ได้ทั้งพี่ทั้งน้องมันไม่ใช่เรื่องดีสักนิด จุดนี้นางเอกโคตรสตรอง ดูไม่แคร์ใดๆ เอาซะเลย ชิลมาก
3. ช่วยรักลูกพรุนให้มากจริงๆ อย่างที่ปากพูด อยากให้ลูกพรุนมีพ่อ พอมีพ่อตัวจริงกลับกีดกัน (จุดนี้น่าเกลียดมากๆ) ตัวไม่เอาสามีก็ตามใจ แต่กีดกันพ่อลูกมันไม่ใช่ละ
4. ช่วยหาเหตุผลที่ดีต่อการ "เลือก" การตัดสินใจในการกระทำที่งี่เง่าๆ ให้คนดูรับทราบและยอมรับได้บ้าง อย่างการเลือกชยุต คือ..พ่อของลูกก็ไม่ใช่ จะไปดูแลเค้า พ่อแม่เค้าก็ไม่ชอบ เกลียดมากๆ ด้วยซ้ำ ไปก็โดนด่า ทะเลาะกัน มันจะแก้ปัญหาได้ตรงไหน มีแต่สร้างปัญหาไม่รู้จบ มาโทษว่าเพราะตัวเองกับลูกพรุน แต่กลับไม่คิดหาคนร้าย ไปแจ้งความไว้บ้างก็ยังดี คนทำมันตามฆ่ามากี่ครั้งแล้ว ไม่นำพาไม่ห่วงลูกเล้ย ห่วงแต่ชยุตกับเมย์ จริงๆ ถ้าตรงนี้ยังไม่เฉลยว่ากษะเป็นพ่อ มันจะเมคเซ้นท์กว่าเยอะกับการเลือกตัดพระเอกอย่างจริงจังเพื่อไปดูแลชยุตที่เข้าใจว่าคือพ่อและปกป้องตัวกับลูก มันจะพีคกว่านะ
ตอนหน้าเหมือนชลจะไปทำงานกลางคืนที่สุ่มเสี่ยง คือยิ่งดูนางเอกยิ่งไร้ความคิด หรือสิ้นคิดขึ้นเรื่อยๆ จนหนทางจริงๆ ยืมเงินพระเอกก่อนก็ได้ม้างงง ก่อนหน้าก็ยืมเงินบ. ยืมเงินพระเอกสักก้อนจะเป็นไรไป หางานดีๆ ได้ค่อยคืน (ดีกว่าไปทำงานที่เสี่ยงจะเสียตัวมากมายนัก) แค่คิดก็ผิดแล้ว ไม่สงสารลูกและพ่อตัวเองซะบ้างเลย
เอาแค่นี้พอ เหนื่อยใจ ไม่เคยรู้สึกหมดใจกับนางเอกเรื่องใดขนาดนี้มาก่อน อาจเพราะพระเอกงานดีมากๆ จนนางเอกไม่คู่ควร (ผลักไสเค้าอยู่เรื่อย ก็ไม่ควรจะได้มา)
"สามีชั่วคืน" สิ่งที่อยากเห็นชลพรรษาทำ (บ้าง) แม้บทจะงี่เง่าสักเท่าใดก็ตาม
2. มีความละอายใจให้เห็นบ้าง อย่างตอนที่ยังไม่รู้ว่ากษะเป็นพ่อ (แต่ได้กับกษะแล้ว) แต่จะไปแต่งงานกับชยุต คือเค้าพี่น้องกัน นางเอกควรแสดงออกถึงการดระอั่กกระอ่วนใจให้เห็นบ้าง ได้ทั้งพี่ทั้งน้องมันไม่ใช่เรื่องดีสักนิด จุดนี้นางเอกโคตรสตรอง ดูไม่แคร์ใดๆ เอาซะเลย ชิลมาก
3. ช่วยรักลูกพรุนให้มากจริงๆ อย่างที่ปากพูด อยากให้ลูกพรุนมีพ่อ พอมีพ่อตัวจริงกลับกีดกัน (จุดนี้น่าเกลียดมากๆ) ตัวไม่เอาสามีก็ตามใจ แต่กีดกันพ่อลูกมันไม่ใช่ละ
4. ช่วยหาเหตุผลที่ดีต่อการ "เลือก" การตัดสินใจในการกระทำที่งี่เง่าๆ ให้คนดูรับทราบและยอมรับได้บ้าง อย่างการเลือกชยุต คือ..พ่อของลูกก็ไม่ใช่ จะไปดูแลเค้า พ่อแม่เค้าก็ไม่ชอบ เกลียดมากๆ ด้วยซ้ำ ไปก็โดนด่า ทะเลาะกัน มันจะแก้ปัญหาได้ตรงไหน มีแต่สร้างปัญหาไม่รู้จบ มาโทษว่าเพราะตัวเองกับลูกพรุน แต่กลับไม่คิดหาคนร้าย ไปแจ้งความไว้บ้างก็ยังดี คนทำมันตามฆ่ามากี่ครั้งแล้ว ไม่นำพาไม่ห่วงลูกเล้ย ห่วงแต่ชยุตกับเมย์ จริงๆ ถ้าตรงนี้ยังไม่เฉลยว่ากษะเป็นพ่อ มันจะเมคเซ้นท์กว่าเยอะกับการเลือกตัดพระเอกอย่างจริงจังเพื่อไปดูแลชยุตที่เข้าใจว่าคือพ่อและปกป้องตัวกับลูก มันจะพีคกว่านะ
ตอนหน้าเหมือนชลจะไปทำงานกลางคืนที่สุ่มเสี่ยง คือยิ่งดูนางเอกยิ่งไร้ความคิด หรือสิ้นคิดขึ้นเรื่อยๆ จนหนทางจริงๆ ยืมเงินพระเอกก่อนก็ได้ม้างงง ก่อนหน้าก็ยืมเงินบ. ยืมเงินพระเอกสักก้อนจะเป็นไรไป หางานดีๆ ได้ค่อยคืน (ดีกว่าไปทำงานที่เสี่ยงจะเสียตัวมากมายนัก) แค่คิดก็ผิดแล้ว ไม่สงสารลูกและพ่อตัวเองซะบ้างเลย
เอาแค่นี้พอ เหนื่อยใจ ไม่เคยรู้สึกหมดใจกับนางเอกเรื่องใดขนาดนี้มาก่อน อาจเพราะพระเอกงานดีมากๆ จนนางเอกไม่คู่ควร (ผลักไสเค้าอยู่เรื่อย ก็ไม่ควรจะได้มา)