เราเป็นพี่สาวคนโตมีน้องชาย1คนค่ะ
ส่วนใหญ่เวลาแม่พูดถึงเรื่องที่ตัวเองอยากตายจะเป็นตอนที่อยู่ด้วยกัน3คน คือ น้อง เรา และแม่ แม่มักจะพูดประมาณว่าตัวเองโดนบ่นจากปู่ ย่า ที่มีต้นเหตุมาจากเรา เช่น เราเล่นเกมนานเกินไปย่ากับปู่ก็จะบ่นแม่ ตอนเรากับน้องไม่อยู่
แม่ก็จะพูดประมาณว่า "รู้มั้ยไอแม่คนที่ไปโดดสะพนตายน่ะก็เพราะแบบนี้แหละ โดนบ่นทุกวันๆ , รีบๆตายได้แล้วเราจะได้ไม่ลำบาก , ไปเดินให้โควิดกินเล่นดีไหมวะ , หนีออกจากบ้านไปอยู่สะพานลอยดีกว่าไหมนะ ประมาณนี้แหละค่ะ แม่พูดแบบนี้หลายครั้งแล้ว เราก็ไม่ได้อยากจำหรอกค่ะแต่เราก็จำไปแล้วแบบลืมไม่ได้ เหมือนคำพูดนั้นมันฝังใจไปแล้ว แต่เราก็สงสาน้องเหมือนกันค่ะ ไม่รู้ว่าน้องจะคิดยังไงบ้าง ส่วนตัวเราเองอายุ10กว่าค่ะห่างจากน้องไม่มาก โดยส่วนตัวในความคิดเรา เราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ควรพูดให้ลูกฟังค่ะ โดยเฉพาะในช่วงโควิด เราต้องเรียนออนไลน์ตลอด
คือเราก็โโนบ่นเหมือนกันค่ะจากทุกคนในบ้าน ย่า ปู่ เรื่องว่าเราขี้เกียจบ้าง ทำอย่างนู้นอย่างนี้ไม่เป็นบ้าง ของพ่อก็การเรียน ของแม่ก็คล้ายๆกับปู่ ย่า ค่ะแต่มีเรื่องว่าตัวเองอยากตายมารวมด้วยค่ะ มันก็คงเป็นเรื่องปกติของคนอื่น เอาจริงๆอาจจะผิดที่เราแหละค่ะที่ขี้เกียจไม่ตั้งใจเรียน ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง คนอื่นอาจจะเจอมาเยอะกว่าเรา โหดกว่าเราแต่สำหรับเรามันทำร้ายจิตใจเรามากเลยค่ะ เราผิดเองแหละค่ะ(┬┬﹏┬┬) แค่อยากระบาย
ทุกคนมีอะไรมาแชร์กันได้นะคะ แนะนำได้เลยค่ะ แต่ไม่ต้องบอกว่าคุณเจอมาเยอะกว่าเราหรอกค่ะ เรารู้ว่ามีคนเจอมาเยอะกว่าเราแต่แค่นี้สำหรับคุณมันมากสำหรับเราค่ะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ(~ ̄▽ ̄)~
เราไม่ได้โกรธเกลียดครอบครัวอะไรค่ะ แค่รู้สึกไม่ค่อยดีกับเรื่องนี้
(พึ่งเคยตั้งครั้งแรกค่ะ อาจจะไม่ค่อยดี)
ถ้าแม่พูดว่าอยากตายให้ลูกฟัง ลูกควรรู้สึกยังไงคะ