สวัสดีคะ มีชีวิตประจำวันมาเล่าให้ฟังและอยากได้ความคิดเห็น.
เริ่มเลย ดิฉันโตมากับบ้านย่ามีปู่กับย่า พ่อกับแม่อยู่คนละบ้านกัน แต่ไม่ไกลกันมาก ตั้งแต่เรียนจบม.6 ก็เลือกที่จะเรียนมหาลัยเสาร์-อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ ทำงานคะ เริ่มทำงานไม่ถึงปี ปู่ก็เสีย ปู่กับย่ามีลูก3คนคะ แต่อีก2คนก็ต่างมีครอบครัว แต่ก็อยู่ไม่ไกลกันเลยน่ะค่ะ แค่คนล่ะตำบล ทุกคนบอกดิฉันว่า อยู่เป้นเพื่อนย่าน่ะ โอเค หนูก็ไม่อะไรอยู่แล้วเพราะอยู่มาตั้งแต่เด็ก พอผ่านงานศพไป การใช้ชีวิตประจำวันก็เริ่มขึ้น ย่าขายลูกชิ้นทอด โดยปกติขายทุกวันตอนปู่อยู่ พวกเราให้หยุดขาย ก็ไม่ยอมเลยให้ขายแต่วันตลาดใหญ่ คือ พุธกับอาทิตย์ ดิฉันจะไปรับวันพุธหลังเลิกงาน ส่วนพ่อไปส่งพุธเช้ากับอาทิดและรับอาทิด พ่อก็มีหน้าที่น่ะค่ะขับรถรับส่งพนักงานโรงงานทุกวันออก6โมงทุกวัน ทุกวันเช้าวันอาทิดตอนตี4 ซึ่งปกติแล้วย่าออกตลาดนัดตี5 ย่าจะมาเรียกทุกวันก่อนเวลาไปตลาดทุกที จนบางทีแม่โทรมาบอกว่า สงสานพ่อ ย่าเป็นคนขี้บ่น ขี้โว้ยวาย เสียงดัง ขี้งอน พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง เข้าใจอะไรยากมากกกกกก เคบโดนพ่อตะวาดหน่อยเดียวเค้าร้องไห้เลย ซึ่งพ่อก็ยอม ยอมมาตลอดแต่ก็แค่นี้จิ๊บๆคะ (เพราะเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน)ฉันสิ่!! อยู่ทุกวัน ทุกวันที่ธรรมดาย่าจะอยู่บ้าน ทำงานบ้านไปเรื่อยๆแต่ไม่รู้ทำตื่นตี5เปิดเพลงเสียงดังตั้งแต่ตี5-7โมง (ตรงหัวนอนดิฉัน) เราวัยรุ่นโดยปกติแล้วนอนดึก ก็เล่นเกมส์ เฟสบุ๊ค ไลน์ กว่าจะหลับ ตี2 แต่ตื่นง่ายมาก ตี5 มาละ เพลงจากวิทยุก็มีแต่แรงๆดังๆทั้งนั้น เวลางานของฉัน8.30 ฉันก็จะตื่นประมาณ7.50น. แต่ด้วยความตื่นง่ายอะตั้งแต่ตี5อะ โอ้ยจะบ้าตาย เพลียทุกวันเลย แล้วเวลาเลิกงานน่ะ กลับบ้านมาจะนอนอะ งีบก่อนเด๋วตื่นมาไปบ้านแม่แปป กำลังจะได้ที่ ย่าก็ตะโกนขึ้น ทำไรอะ? ห่ะ!? ทำไร? ทำไรอยู่ (เราก็ทำเงียบให้เค้าเข้าใจว่าหลับ) ทำไรอ่ะ!!?? ค่อยๆดังขึ้นๆ นอนหรอ?? (เอ้อเค้าเข้าใจละ ว่าเรานอน) แล้วก็เงียบ ผ่านไป10นาที เปิดประตูเลยค่าาาา เห้ย!!! ห้องมันดูง่ายมากเลยน่ะ ปิดไฟก็คือนอนป่ะว่ะ นี่ห้องกูไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยหรอ มองก็รู้ว่านอน เงียบก็น่าจะเดาง่ายน่ะ อย่างเงี่ย มันมีอะไรอีกเยอะ บางทีคิดอยากจะออกไปอยู่ข้างนอกน่ะ จนไปบ่นกับแม่ว่าหนูไม่ไหวอะ อะไรนักไม่รู้ คือย่ามีลูกตั้งหลายคนทำไมต้องเป็นหนูที่ยังคงอยู่ อยู่คนเดียว แต่ก็เคยมีน่ะค่ะมีหลายชายมาอยู่หางานทำแล้วด้วย อยู่ได้ไม่เกินเดือนครึ่ง เก็บเสื้อผ้ากลับบ้านเลย น่าจะทะเลาะกับย่าด้วย เห้อ เคยไปเที่ยวบ้านแม่ที่เหนือ ป้าบอกว่า เลือกเอาน่ะลูก อยู่กับคนแก่อะ มีแค่บุญกับบาป ทำ ก็ได้บุญ ไม่ทำ ก็ได้บาป เห้อ.....สรุปกูต้องทำ คือคนอื่นก็มีครอบครัวมีชีวิตเป็นของตัวเอง แล้วทำไมเรา ไม่มีหรอ?....ช่วยหน่อยเถอะ เบื่อมาก มากๆๆๆๆๆ
หน้าที่หรือภาระ?
เริ่มเลย ดิฉันโตมากับบ้านย่ามีปู่กับย่า พ่อกับแม่อยู่คนละบ้านกัน แต่ไม่ไกลกันมาก ตั้งแต่เรียนจบม.6 ก็เลือกที่จะเรียนมหาลัยเสาร์-อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ ทำงานคะ เริ่มทำงานไม่ถึงปี ปู่ก็เสีย ปู่กับย่ามีลูก3คนคะ แต่อีก2คนก็ต่างมีครอบครัว แต่ก็อยู่ไม่ไกลกันเลยน่ะค่ะ แค่คนล่ะตำบล ทุกคนบอกดิฉันว่า อยู่เป้นเพื่อนย่าน่ะ โอเค หนูก็ไม่อะไรอยู่แล้วเพราะอยู่มาตั้งแต่เด็ก พอผ่านงานศพไป การใช้ชีวิตประจำวันก็เริ่มขึ้น ย่าขายลูกชิ้นทอด โดยปกติขายทุกวันตอนปู่อยู่ พวกเราให้หยุดขาย ก็ไม่ยอมเลยให้ขายแต่วันตลาดใหญ่ คือ พุธกับอาทิตย์ ดิฉันจะไปรับวันพุธหลังเลิกงาน ส่วนพ่อไปส่งพุธเช้ากับอาทิดและรับอาทิด พ่อก็มีหน้าที่น่ะค่ะขับรถรับส่งพนักงานโรงงานทุกวันออก6โมงทุกวัน ทุกวันเช้าวันอาทิดตอนตี4 ซึ่งปกติแล้วย่าออกตลาดนัดตี5 ย่าจะมาเรียกทุกวันก่อนเวลาไปตลาดทุกที จนบางทีแม่โทรมาบอกว่า สงสานพ่อ ย่าเป็นคนขี้บ่น ขี้โว้ยวาย เสียงดัง ขี้งอน พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง เข้าใจอะไรยากมากกกกกก เคบโดนพ่อตะวาดหน่อยเดียวเค้าร้องไห้เลย ซึ่งพ่อก็ยอม ยอมมาตลอดแต่ก็แค่นี้จิ๊บๆคะ (เพราะเค้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน)ฉันสิ่!! อยู่ทุกวัน ทุกวันที่ธรรมดาย่าจะอยู่บ้าน ทำงานบ้านไปเรื่อยๆแต่ไม่รู้ทำตื่นตี5เปิดเพลงเสียงดังตั้งแต่ตี5-7โมง (ตรงหัวนอนดิฉัน) เราวัยรุ่นโดยปกติแล้วนอนดึก ก็เล่นเกมส์ เฟสบุ๊ค ไลน์ กว่าจะหลับ ตี2 แต่ตื่นง่ายมาก ตี5 มาละ เพลงจากวิทยุก็มีแต่แรงๆดังๆทั้งนั้น เวลางานของฉัน8.30 ฉันก็จะตื่นประมาณ7.50น. แต่ด้วยความตื่นง่ายอะตั้งแต่ตี5อะ โอ้ยจะบ้าตาย เพลียทุกวันเลย แล้วเวลาเลิกงานน่ะ กลับบ้านมาจะนอนอะ งีบก่อนเด๋วตื่นมาไปบ้านแม่แปป กำลังจะได้ที่ ย่าก็ตะโกนขึ้น ทำไรอะ? ห่ะ!? ทำไร? ทำไรอยู่ (เราก็ทำเงียบให้เค้าเข้าใจว่าหลับ) ทำไรอ่ะ!!?? ค่อยๆดังขึ้นๆ นอนหรอ?? (เอ้อเค้าเข้าใจละ ว่าเรานอน) แล้วก็เงียบ ผ่านไป10นาที เปิดประตูเลยค่าาาา เห้ย!!! ห้องมันดูง่ายมากเลยน่ะ ปิดไฟก็คือนอนป่ะว่ะ นี่ห้องกูไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยหรอ มองก็รู้ว่านอน เงียบก็น่าจะเดาง่ายน่ะ อย่างเงี่ย มันมีอะไรอีกเยอะ บางทีคิดอยากจะออกไปอยู่ข้างนอกน่ะ จนไปบ่นกับแม่ว่าหนูไม่ไหวอะ อะไรนักไม่รู้ คือย่ามีลูกตั้งหลายคนทำไมต้องเป็นหนูที่ยังคงอยู่ อยู่คนเดียว แต่ก็เคยมีน่ะค่ะมีหลายชายมาอยู่หางานทำแล้วด้วย อยู่ได้ไม่เกินเดือนครึ่ง เก็บเสื้อผ้ากลับบ้านเลย น่าจะทะเลาะกับย่าด้วย เห้อ เคยไปเที่ยวบ้านแม่ที่เหนือ ป้าบอกว่า เลือกเอาน่ะลูก อยู่กับคนแก่อะ มีแค่บุญกับบาป ทำ ก็ได้บุญ ไม่ทำ ก็ได้บาป เห้อ.....สรุปกูต้องทำ คือคนอื่นก็มีครอบครัวมีชีวิตเป็นของตัวเอง แล้วทำไมเรา ไม่มีหรอ?....ช่วยหน่อยเถอะ เบื่อมาก มากๆๆๆๆๆ