ก็ปัจจุบันเราก็เรียนจบมหาลัยแห่งหนึ่งมาแล้วสองปี
โดยเราเป็นคนที่ชอบทำกิจกรรมร่วมกับชมรมในมหาลัยอยู่เสมอ
มันเป็นจุดที่ทำให้เราได้เจอเพื่อคนนึง ลืมบอกเลยครับว่าผมเป็นผู้ชาย และเพื่อนคนนั้นก็ผู้ชายด้วย
ตอนที่เราเจอกันแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่คิดว่าเขาก็ดูธรรมดาๆในสายตาเรา อาจจะดูดีด้วยในด้านของหน้าตา
ก็เป็นเพื่อกันมาตลอดตั้งแต่ปีหนึ่ง ซึ่งเราก็เรียนคนละคณะกัน แต่ก็แวะเวียนมาเจอกันตลอดผ่านกิจกรรมชมรม
ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราไม่รู้ตัวเลยว่าความรู้สึกแอบรักมันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหน
พอมารู้ตัวอีกทีก็ถลำลึกไปแล้วกับความรู้สึก จนตอนนี้ก็ 6 ปีแล้วที่รู้จักกันมา เรียนจบก็ได้เช่าบ้านด้วยกันอยู่กับเพื่อนๆอีกหลายคน
ซึ่งบางครั้งเขาก็ทำดีกับเรา ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน บางทีก็เลี้ยงข้าวเราบ่อยๆ
มันก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกเราถลำลึกลงไปเรื่อยๆ
จนมาวันนึงเราได้เล่นเฟตเค้า แล้วก็เห็นว่าเค้าแอบคุยกับ ผญ. คนอื่นอยู่
ความรู้สึกแรกเลยคืออยากจะร้องไห้ อยากตัดใจ อยากโวยวาย อยากเข้าไปถาม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่เรามีอยู่แค่ฝั่งเดียว
จะหนีห่างไปไหนก็ไม่ได้เพราะเจอหน้ากันอยู่ในทุกๆวัน แต่เราก็พยายามห่างๆ โดยการพูดคุยกับเขาน้อยลง ไปไหนมาไหนด้วยน้อยลง แต่ความรู้สึกไม่เคยน้อยลงเลย
เป็นระยะเวลาประมาณ 3 เดือน ซึ่งเราก็มาแอบรู้ทีหลังว่าเขาเลิกคุยกับ ผญ. คนนั้นแล้ว
เราก็เริมเปิดพื้นที่ให้เขามากขึ้น คุยกันมากขึ้น ก็เริ่มที่จะกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม
จนเมื่อช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เหตุการณ์มันก็เวียนซ้ำอีก ต่างจากแค่เป็นคนใหม่ และเขาก็มีนัดกันเที่ยวไปไหนมาไหนบ้างเป็นบางครั้ง
มันก็ยิ่งทำให้เราเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ควรอยู่ที่ตรงนี้ แต่จะไปไหนก็ไม่ได้เพราะถ้าย้ายบ้านก็จะส่งผลต่อคนอื่นๆ
เราก็อยากตัดใจนะ แต่รู้สึกมันลำบาก พยายามมองคนอื่นแต่ก็กลับมาที่เดิม ออกกำลังกาย หาอะไรทำ พยายามกลับบ้านช้าขึ้น
แต่มันก็ยังไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดนั้นมันหายไปไหน
ใครมีวิธีแนะนำดีๆให้กับเราบ้างไหมครับ
เพื่อนที่เราแอบชอบไปคุยกับคนอื่น
โดยเราเป็นคนที่ชอบทำกิจกรรมร่วมกับชมรมในมหาลัยอยู่เสมอ
มันเป็นจุดที่ทำให้เราได้เจอเพื่อคนนึง ลืมบอกเลยครับว่าผมเป็นผู้ชาย และเพื่อนคนนั้นก็ผู้ชายด้วย
ตอนที่เราเจอกันแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่คิดว่าเขาก็ดูธรรมดาๆในสายตาเรา อาจจะดูดีด้วยในด้านของหน้าตา
ก็เป็นเพื่อกันมาตลอดตั้งแต่ปีหนึ่ง ซึ่งเราก็เรียนคนละคณะกัน แต่ก็แวะเวียนมาเจอกันตลอดผ่านกิจกรรมชมรม
ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เราไม่รู้ตัวเลยว่าความรู้สึกแอบรักมันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหน
พอมารู้ตัวอีกทีก็ถลำลึกไปแล้วกับความรู้สึก จนตอนนี้ก็ 6 ปีแล้วที่รู้จักกันมา เรียนจบก็ได้เช่าบ้านด้วยกันอยู่กับเพื่อนๆอีกหลายคน
ซึ่งบางครั้งเขาก็ทำดีกับเรา ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน บางทีก็เลี้ยงข้าวเราบ่อยๆ
มันก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกเราถลำลึกลงไปเรื่อยๆ
จนมาวันนึงเราได้เล่นเฟตเค้า แล้วก็เห็นว่าเค้าแอบคุยกับ ผญ. คนอื่นอยู่
ความรู้สึกแรกเลยคืออยากจะร้องไห้ อยากตัดใจ อยากโวยวาย อยากเข้าไปถาม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่เรามีอยู่แค่ฝั่งเดียว
จะหนีห่างไปไหนก็ไม่ได้เพราะเจอหน้ากันอยู่ในทุกๆวัน แต่เราก็พยายามห่างๆ โดยการพูดคุยกับเขาน้อยลง ไปไหนมาไหนด้วยน้อยลง แต่ความรู้สึกไม่เคยน้อยลงเลย
เป็นระยะเวลาประมาณ 3 เดือน ซึ่งเราก็มาแอบรู้ทีหลังว่าเขาเลิกคุยกับ ผญ. คนนั้นแล้ว
เราก็เริมเปิดพื้นที่ให้เขามากขึ้น คุยกันมากขึ้น ก็เริ่มที่จะกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม
จนเมื่อช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เหตุการณ์มันก็เวียนซ้ำอีก ต่างจากแค่เป็นคนใหม่ และเขาก็มีนัดกันเที่ยวไปไหนมาไหนบ้างเป็นบางครั้ง
มันก็ยิ่งทำให้เราเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ควรอยู่ที่ตรงนี้ แต่จะไปไหนก็ไม่ได้เพราะถ้าย้ายบ้านก็จะส่งผลต่อคนอื่นๆ
เราก็อยากตัดใจนะ แต่รู้สึกมันลำบาก พยายามมองคนอื่นแต่ก็กลับมาที่เดิม ออกกำลังกาย หาอะไรทำ พยายามกลับบ้านช้าขึ้น
แต่มันก็ยังไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดนั้นมันหายไปไหน
ใครมีวิธีแนะนำดีๆให้กับเราบ้างไหมครับ