คนไทโบราณ มีคติโลกหลังความตายต่างจากพุทธเถรวาท
หนังร่างทรง ต้นร่างโครงเรื่องคนเกาหลีใต้เขียนขึ้น โดยอิงเรื่องคนทรงเกาหลีใต้ที่เหลืออยู่เป็นสำคัญ
เนื่องจากคริสต์เข้าไปทำลายวัฒนธรรมเกาหลีใต้ดั้งเดิม คล้ายกับเวียดนามใต้ ชาวเกาหลีใต้ที่ยังนับถือความเชื่อดั้งเดิม แบบริวกิว ญี่ปุ่น จึงเหลือจำนวนน้อยกว่าประเทศแถบนั้นมาก
แล้วมาจ้างคนไทยผลิต โดยเกลาบทให้เป็นไทย คล้ายกับนำอาหารเกาหลีมาแปลงเป็นอาหารไทย เพราะคนชิมคือคนเกาหลีใต้
หนังแบ่งเป็นครึ่งแรกกับครึ่งหลัง
ครึ่งแรก เป็นหนังสืบสวนสอบสวน ป้านิ่มเป็นตัวเอก คอยหาเบาะแส แกะรอย จนพบต้นตอ บุคคลิกสุขุม ลุ่มลึกแบบนักสืบปัวโรล ในนิยายฆาตกรรมของอากาธา คริสตี้
ถ้าไม่มีช่างภาพคอยถาม คนดูจะเข้าใจจากภาพเท่านั้น ซึ่งไม่ครบถ้วนพอจะต่อเรื่อง
ครึ่งหลัง หมอสันติเป็นตัวเอก ท่าดีทีเหลว เตรียมตัวปราบผีขนาดอาบน้ำหว่านแบบขุนพันธ์ ขาดแต่กินข้าวเหนียวดำ เสกไม้ครู ลงยันต์ทั้งตัว เจอจูออนจากหม้อตายหยังเขียด ลูกศิษย์ฝีมือดีมีอาคมคุ้ม เจอผีห่าสิงหมด
บทตั้งแต่นับถอยหลังวันทำพิธีป่วยมาก เหมือนยำรวมมิตรผีสะดุ้งจากหนังดัง มายัดเยียดคนไทยที่ชอบน้ำพริกนรกให้กินน้ำพริกแดงใส่ผงชูรสของเกาหลี ลิ้นแข็ง ปากชา ไม่อร่อยแถมเป็นโทษเพราะรับเกลือหวานเกินขนาด ทำให้ไตพังได้
แต่คนต่างชาติหรือคนไม่ศึกษาวัฒนธรรมไทย ดูเอาสยองเอาสะดุ้งคงสนุกได้อรรถรส
สำหรับผู้เขียน ดูครึ่งหลังไม่กลัว สะดุ้งใดๆ เพราะขัดใจกับหลายอย่างมากจนอยากเลิกดู ยิ่งตอนอีน้อยผู้ร้ายตัวจริง ต้นเหตุความวิบัติขนาดหลอกให้ป้านิ่มใส่เสื้อตัวเอง สอดยันต์ที่รองเท้าจนป้าบาหยันเข้าใจผิดเป็นอีน้อย แล้วมาปักธูปกลับหัว จนของขึ้นท่องมนต์ได้มาตกม้า ด้วยมุกตื้นๆ แสดงว่าย่าบาหยันกระจอกจริง สิงใครไม่ได้แค่ให้ยืมพลัง ไม่งั้นผีบ้าลงหม้อหมดแล้ว
บทดูหมิ่นหมอผีไทยมาก การตั้งเขตอาคมผิดหลัก เหมือนใช้สายตาปัจจุบันตัดสินอดีต
พิธีเรียกผีบ้าบนชั้นห้า จับแพะชนแกะ ปนเปมั่วไปหมด
ยิ่งตอนสุดท้าย หุ่นสาปแช่งติดชื่อยะสันเทียะ ไผทำบ่ฮู้ แล้วขึ้นไปทำแต่ใดบ่เล่า คนดูก็เดาส่ง ไม่ใช่ปลายเปิดแต่อย่างใด เป็นเรื่องน่าอึดอัดซ้ำซาก ที่หนังเล่าไม่หมดจากหนังหลายเรื่องก่อนหน้าที่วางบทแบบนี้
คนไทยโบราณตั้งแต่กว่างสี อาหม สิบสองปันนา สิบสองจุไท ล้านนา ล้านช้าง เชื่อเรื่องขวัญ นับถือมหาเทพแลงดอง หรือพญาแถน ผีฟ้าบรรพชนคนไท เป็นเทพสูงสุด คล้ายกับเทพเทงกรีที่คนจีนโบราณทางเหนือนับถือ จนกลายเป็นเง็กเทียนฮ่องเต้ในเวลาต่อมา
คนเกิดจากน้ำเต้า คนทั่วหล้าจึงเป็นพี่น้องกัน
คำว่า ขวัญ มีในภาษาไตกระไดทุกกลุ่ม
ขวัญ คือสิ่งแฝงอยู่ในตัวคนไม่มีฤทธิ์ เมื่อขวัญออกจากร่างคน หรือ ขวัญหนีไป ร่างจะผิดปกติ ต้องทำพิธี เรียกขวัญ สู่ขวัญ ร่างคนจะเป็นปกติ
รูปขวัญ ศิลปะบ้านเชียง อายุ2,500ปี
ขวัญรูปร่างเป็นลายก้นหอย ขวัญที่หัวเรียกจอมขวัญ
ในตัวคนบ้างว่ามีขวัญถึง80ดวง
ในสัตว์ ต้นไม้ใบหญ้า ล้วนมีขวัญ
คนไทเชื่อว่าขวัญจะไม่ตายตามคน และกลับที่บ้านที่เคยอยู่หรือกลับมาหาคนในครอบครัวได้
คล้ายกับเจตภูติของแขก หรือ ปราณคนของจีนที่อยู่ในฮวงซุ้ย ที่ไม่ตายตามเจ้าของร่าง ส่งต่อให้ทายาทได้ ต้องมีที่สถิตย์
ส่วนไทยเชื่อว่า ขวัญตายตามเจ้าของร่าง น่าจะเกิดหลังรับพุทธ ฮินดูเข้ามา โดยใช้คำว่า วิญญาณเข้ามาแทน หลังพ.ศ.1000
จากคำบรรยายต้นเรื่องที่ว่า คนอีสานนับถือผีไปทั่ว จึงเป็นความคลาดเคลื่อนที่หนังสร้างขึ้นเพื่อความสมจริง
ความหมายดั้งเดิมในคำไทอาหม ไทดำ
ผี แปลว่า คนที่ตายแล้วกลายเป็นเทวดา
สาง แปลว่า ผีบรรพบุรุษต้นราชวงศ์ ใช้กับวงศ์กษัตริย์
ด้ำ(ดั้ม) แปลว่า ผีบรรพชน ปรากฏในพิธี เมด้ำเมผี
เม แปลว่า ดูแล รักษา
พิธีคล้ายไหว้เจ้าแบบคนจีน ในวันสิ้นปี
ผีภู ผีป่า ผีนา คล้ายเจ้าที่รักษาอาณาเขต
พิธีขอฝนชาวไทดำ แห่โตเงือก
โตเงือก หรือ ลวง มาจาก หลง(龙) แปลว่า มังกร
แม่น้ำโขง คำมอญ แปลว่า ทอง
คนไทดำ เรียก แม่น้ำเก้าลวง
หรือ แม่น้ำเก้ามังกร
โตเงือก คือ งูใหญ่มีหงอนหลังหัว เป็นต้นแบบ พญานาคมีหงอนหน้าหัว
พ.ศ.2514 ชาวบ้าน เมืองชื่อเฟิง มองโกเลียใน ได้ขุดค้นพบมังกรหยกแกะสลักตัวยาวเหมือนงู ไม่มีขา อายุราวห้าพันปี มีส่วนคล้ายกับโตเงือก
จึงสรุปได้ว่า
คนไทสืบจากเผ่าไป่เยว่ล้วนเป็นลูกหลานมังกร
พญานาคเป็นพัฒนาการจากมังกรในภายหลัง
มังกรมีลูกเก้าตัว
คนไทอาหม เชื่อว่าเผ่าตนเป็นลูกหลานมังกร
ลูง(มังกร ลอง ลวง หลง) บนประตูวังอาหม แคว้นอัสสัม
(ล ออกเสียงยาวกว่า ร
ลุง อ่านว่า ลูง
ลื้อ อ่านว่า หลื่อ ไม่ใช่ รื้อ
ล ในแต้จิ๋ว ออกเสียงยาวเหมือนไทอาหม ไทดำ)
มี งีเงาคำ เป็นตราแผ่นดิน
งี แปลว่า ลูกคนสุดท้อง
เงาคำ แปลว่า แสงทอง
งีเงาคำ อาจเป็นลูกตัวที่เก้าของมังกร คล้ายกับ
ผีซิว หรือิปี่เซียะ แต่ต่างรายละเอียดกัน
งีเงาคำ ชาวไทอาหมถือว่าเป็น มังกรอัสสัม
บาง แปลว่า ฟ้า
พ่อขุนบางกลางหาว คือ พ่อขุนฟ้ากลางหาว
หลวงพระบาง คือ หลวงพระฟ้า
ผา แปลว่า ฟ้า
พ่อขุนผาเมือง คือ พ่อขุนฟ้าเมือง
ผวา แปลว่า ภูเขา
ผาดำ แปลว่า ฟ้าด้ำ คือ ผีบรรพชนบนสวรรค์
ฮุ่ง แปลว่า ร่วง
ท้าวฮุ่ง คือ พระร่วง
จำนวนนับไทโบราณ ใช้เลขฐานสิบ
หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน โกฏิ กือ ตื้อ
สิบล้าน เป็น หนึ่งโกฏิ
สิบโกฏิ เป็น หนึ่งกือ(ร้อยล้าน)
สิบกือ เป็นหนึ่งตื้อ(พันล้าน)
พระเจ้ากือนา ผู้เป็นใหญ่มีที่นา(แผ่นดิน)เป็นร้อยล้านไร่
หนึ่งตื้อ เท่ากัน พันกิโลกรัม หรือ หนึ่งตัน
พระเจ้าเก้าตื้อ พระพุทธรูปทองหนักเก้าตัน
ภาษาไทโบราณ คำวิเศษณ์ ้ใช้ขยายคำนาม กิริยา สรรพนาม วางอยู่ด้านหน้าแบบภาษาจีน
ต่อมาย้ายไปวางด้านหลัง แบบภาษาแขก แต่ยังเหลือเค้าเดิมอยู่ เช่น
โตเงือก เปลี่ยนเป็น เงือกตัวโต
สามคน เปลี่ยนเป็น คนทั้งสาม
สี่ม้า เปลี่ยนเป็น ม้าสี่ตัว
สรรพนามบางบอกจำนวนคน สัตว์ สิ่งของ ที่มีคำจำเพาะเกิดขึ้นภายหลัง แต่เดิมใข้คำเรียกหน่วยรวมแบบจีน ตัว อัน
วัฒนธรรม ภาษาไทกับจีนโบราณทางใต้ แถบกวางตุ้ง แต้จิ๋ว ชิดกันมาก ผันคำมากถึงเจ็ดเสียง เพราะสืบจากเผ่าไป่เยว่
คนไทใช้ระบบปฏิทินกานจือ(干支) แต่ยุคต้าซาง เรียก แผนภูมิสวรรค์
1 สัปดาห์มี 10วัน
1 เดือนมี 29-30วัน
29วัน เรียก เดือนขาด
30วัน เรียก เดือนเต็ม
ใช้จนถึงยุคสุโขทัย เรียก แม่มื้อ ลูกมื้อ สิบวัน สิบสองชั่วยาม
คนทำพิธี เรียก หมอขวัญ
แต่เดิมเป็นหญิงเพราะออกลูกได้ มีสัมผัสพิเศษ ต่อมาชายในสกุลทำได้ คล้ายมิโกะกับนักบวชชินโต ของญี่ปุ่น
ร่างทรงในหนัง จึงรับอิทธิพลหมอขวัญ แม่มด(มตะ) จนพัฒนาเป็นคุณยายวรนาถ ทายาทอสูร นิยายที่มีเนื้อหาสมจริงกว่า
การสร้างเขตอาคม
ของไทยจะขึงสายสิญจน์รอบปะรำพิธี ตามหนังผีไทยนิยม แล้วท้าทายผีให้มาหา
ในหนังขึงรอบเป็นกำแพง เหมือนลากสายแลน ชั้นห้าเป็นเซิร์ฟเวอร์
พออีมิ้งส่งไวไฟ เข้าสิงศิษย์หมอสันติแบบไร้สาย กลายเป็นอนิเม ghost in the shell จึงทลายสายสิญจน์ได้
มุกนี้คนไทยไม่ทำแบบนั้น เพราะผีบ้าแพ้พุทธคุณเสมอ
อีมิ้งเดินมาเหมือนติดจีไวรัส พวกหมาบ้าทีไวรัสเป็นลิ่วล้อ
เนื้อเรื่องเปลี่ยนแบบพลิกฝ่าเท้า จากไทยเป็นเทศ
หมอสันติพร้อมอาคมของขลังทำอะไรผีบ้าไม่ได้ ขนาดขังลงหม้อยังทะลุอาคมมาสิงได้ หมอสันติยังไม่ได้สู้ม่องเท่งซะแล้ว จูออนของแท้
แต่ที่แย่สุดคือลูกฆ่าแม่ อีมิ้งกินทารก กินลัคกี้ รับไม่ได้จริงๆ ไม่อยากดูเหมือนยัดเยียดให้ดูความคลื่นเหียนเวียนไส้ วิปลิตมาทั้งเรื่อง คนไทยไม่โรคจิตแบบนี้แน่ๆ เพราะคนไทยให้อภัยคนที่สำนึกผิด และ
คนที่ผูกเวรจองกรรมกันมาเท่านั้น ถึงทำร้ายทำลายกันได้ทุกวิถีทาง
แต่นี่เป็นทุ่งผีดิบสังหาร ทุกคนเป็นแค่เหยื่อ ถ้าหลอกมาเพื่อบูชายัญเรียกก็อดแฮนด์มา ปะทะกับกัสยังน่าดูกว่า
หนังผีไทย คนสู้ผีได้ขึ้นอยู่ที่ระดับพลังจิต จิตอ่อนตาย จิตแข็งสยบได้
จากต้นเรื่องที่มิ้งขวัญหนีไปตอนไหนเมื่อไหร่ หนังไม่บอก แต่พอถูกสิงจากผีบ้าหลายตน เลยทำตัวผิดผี ผิดศีลธรรม หนังก็ไม่ได้บอกอีก
แต่อีน้อยโง่มาแต่งกันยะสันเทียะจนเกิดหายนะ แสดงว่าย่าบาหยันไม่รักลูกหลาน
บทลักลั่นเหมือนคนไม่เชื่อตายแล้วเกิด ตายแล้วไปไหน ผีไม่มีจริง คนทรงเหลวไหล จึงดูฝืนไปหมดขัดกับความเชื่อของคนไทย
แนวคิดในหนังที่ว่า ผีบ้ามารวมกันด้วยความพยาบาทจะเกิดใหม่เป็น ปีศาจ ในมังงะอินุยาฉะก็มี
แต่ในไทยไม่มีคติแบบนั้น เจ้ากรรมนายเวรจองกฐินเยอะขนาดไหน ถ้าจิตมันไม่มีช่องว่างก็เข้าแทรกบ่ได้ จิตอ่อน ดวงตกเมื่อไหร่ถึงฆาต
ต่อเมื่อขวัญหนีดีฝ่อแล้ว ไม่ตายก็คางเหลือง ตรีทูตอยู่ไม่ไกล คตินี้หนังผีเอเชียใช้เป็นมาตรฐาน อาทิ
หลักบ้านหลักเมือง เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมอุษาคเนย์
ในหนังจะถ่ายหลักบ้านไว้ แต่ไม่บอก
เสาเอกที่คนไทยเรียกกัน โบราณเรียก หลักบ้าน ไม่ใช่ศิวลึงค์
ดีใจที่หนังผีไทยกวาดรางวัลต่างประเทศ แถมได้ไปส่งประชันออสการ์ ถ้าเข้าชิงหรือคว้ามาได้ถือเป็นตวามสำเร็จของคนทำหนังไทย
ถ้าวัดคุณภาพของบทและเนื้อหาแล้ว หนังลุงบุญมีระลึกชาติ เหนือกว่าสมที่ได้ปาล์มทองคำเมืองคานส์
แม้ดูไม่สนุก ชวนห่วง แต่การผูกเวรและรับกรรมเป็นคนไทยเข้าใจได้ทันที
สิ่งที่ชอบจากหนังร่างทรง
นักแสดง ระดับรวมดาว ทุกคนทุกบท แสดงดีมาก เชื่อว่าเป็นคนพื้นที่จริงๆ ไม่สวยไม่หล่อแต่เป็นตัวเอกได้แบบหนังฝรั่งเศส สำแดงดี คนดูเชื่อ แบกหนังสบาย
ป้านิ่ม ต่อให้ตี๋เหรินเจี๋ยก็ไขคดีนี้ไม่ออกถ้าไม่มีป้านิ่มช่วย มาดนิ่งๆรู้แบบคิดดะอิจิ เฉลยแบบมาได้ไง
ภาพถ่ายตามป้านิ่มเกาะติดเหมือนเล่นเกมมากกว่าดูหนัง จนเจอตึกห้าชั้นเกมก็จบแบบงงๆ
อีมิ้ง ทุ่มเทแบบนักแสดงออสการ์ ยังดีไม่ต้องไต่เพดาน กำแพง เป็นไอ้แมงมุม เด็กเล่นเก่งผู้ใหญ่รับส่งได้เต็มที่เป็นธรรมชาติ
หมอสันติ จากหนีโฮมลงในหนีตามกาลิเลโอ มาเป็นหมอผีสันติ เล่นถึงจริงๆ เสียดายบทท้ายตกม้าตาย
ป้าน้อย น้ำนิ่งไหลลึก ขายเนื้อหมา ไม่ต่างจาก ไก่ ปลา หมู มีฟาร์มและสายพันธุ์เฉพาะไว้กิน ไม่ใช่หมาพันธุ์อะไรก็ได้ ม้า ช้าง เก้ง กวาง กระต่าย นก กินได้ หมาแมวไม่ได้เป็นงง
ผีหมาบ้าเลยเฮี้ยน คงไม่ได้จ้างแขกเชือด หรือเชือดเองไม่ได้รมแก็ส ช็อคไฟฟ้า ตามมาตรฐานปศุสัตว์ เชื้อบ้าความร้อนฆ่าไม่ตาย น่ากลัวกว่าโควิดอีก
ลัคกี้ พุดเดิ้ลแสนรู้ เล่นเก่งมาก คนดูรู้เลยว่าบรรยากาศในบ้านเป็นยังไง ถ้าลัคกี้เป็นหมาของจอห์น วิค เจอกระสุนเงินเก็บเรียบลงนรกหมด
เป็นหมาป้านิ่มต้องอดทน บทใจร้ายมาก น่าจะมีไอ้เขี้ยวเงินมาแก้แค้นให้ลัคกี้ พาผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ลูกบ้านแถวนั้นมาประชาทัณฑ์ ผีบ้าเผ่นโลด
ผีหลอกคน หรือจะเท่าคนหลอกคน
ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ
ร่างทรง หนังผีเกาหลีจ้างคนไทยทำ บันเทิงคดีได้เงินได้กล่อง แต่บิดเบือนความเชื่อโบราณของคนไทย
หนังร่างทรง ต้นร่างโครงเรื่องคนเกาหลีใต้เขียนขึ้น โดยอิงเรื่องคนทรงเกาหลีใต้ที่เหลืออยู่เป็นสำคัญ
เนื่องจากคริสต์เข้าไปทำลายวัฒนธรรมเกาหลีใต้ดั้งเดิม คล้ายกับเวียดนามใต้ ชาวเกาหลีใต้ที่ยังนับถือความเชื่อดั้งเดิม แบบริวกิว ญี่ปุ่น จึงเหลือจำนวนน้อยกว่าประเทศแถบนั้นมาก
แล้วมาจ้างคนไทยผลิต โดยเกลาบทให้เป็นไทย คล้ายกับนำอาหารเกาหลีมาแปลงเป็นอาหารไทย เพราะคนชิมคือคนเกาหลีใต้
หนังแบ่งเป็นครึ่งแรกกับครึ่งหลัง
ครึ่งแรก เป็นหนังสืบสวนสอบสวน ป้านิ่มเป็นตัวเอก คอยหาเบาะแส แกะรอย จนพบต้นตอ บุคคลิกสุขุม ลุ่มลึกแบบนักสืบปัวโรล ในนิยายฆาตกรรมของอากาธา คริสตี้
ถ้าไม่มีช่างภาพคอยถาม คนดูจะเข้าใจจากภาพเท่านั้น ซึ่งไม่ครบถ้วนพอจะต่อเรื่อง
ครึ่งหลัง หมอสันติเป็นตัวเอก ท่าดีทีเหลว เตรียมตัวปราบผีขนาดอาบน้ำหว่านแบบขุนพันธ์ ขาดแต่กินข้าวเหนียวดำ เสกไม้ครู ลงยันต์ทั้งตัว เจอจูออนจากหม้อตายหยังเขียด ลูกศิษย์ฝีมือดีมีอาคมคุ้ม เจอผีห่าสิงหมด
บทตั้งแต่นับถอยหลังวันทำพิธีป่วยมาก เหมือนยำรวมมิตรผีสะดุ้งจากหนังดัง มายัดเยียดคนไทยที่ชอบน้ำพริกนรกให้กินน้ำพริกแดงใส่ผงชูรสของเกาหลี ลิ้นแข็ง ปากชา ไม่อร่อยแถมเป็นโทษเพราะรับเกลือหวานเกินขนาด ทำให้ไตพังได้
แต่คนต่างชาติหรือคนไม่ศึกษาวัฒนธรรมไทย ดูเอาสยองเอาสะดุ้งคงสนุกได้อรรถรส
สำหรับผู้เขียน ดูครึ่งหลังไม่กลัว สะดุ้งใดๆ เพราะขัดใจกับหลายอย่างมากจนอยากเลิกดู ยิ่งตอนอีน้อยผู้ร้ายตัวจริง ต้นเหตุความวิบัติขนาดหลอกให้ป้านิ่มใส่เสื้อตัวเอง สอดยันต์ที่รองเท้าจนป้าบาหยันเข้าใจผิดเป็นอีน้อย แล้วมาปักธูปกลับหัว จนของขึ้นท่องมนต์ได้มาตกม้า ด้วยมุกตื้นๆ แสดงว่าย่าบาหยันกระจอกจริง สิงใครไม่ได้แค่ให้ยืมพลัง ไม่งั้นผีบ้าลงหม้อหมดแล้ว
บทดูหมิ่นหมอผีไทยมาก การตั้งเขตอาคมผิดหลัก เหมือนใช้สายตาปัจจุบันตัดสินอดีต
พิธีเรียกผีบ้าบนชั้นห้า จับแพะชนแกะ ปนเปมั่วไปหมด
ยิ่งตอนสุดท้าย หุ่นสาปแช่งติดชื่อยะสันเทียะ ไผทำบ่ฮู้ แล้วขึ้นไปทำแต่ใดบ่เล่า คนดูก็เดาส่ง ไม่ใช่ปลายเปิดแต่อย่างใด เป็นเรื่องน่าอึดอัดซ้ำซาก ที่หนังเล่าไม่หมดจากหนังหลายเรื่องก่อนหน้าที่วางบทแบบนี้
คนไทยโบราณตั้งแต่กว่างสี อาหม สิบสองปันนา สิบสองจุไท ล้านนา ล้านช้าง เชื่อเรื่องขวัญ นับถือมหาเทพแลงดอง หรือพญาแถน ผีฟ้าบรรพชนคนไท เป็นเทพสูงสุด คล้ายกับเทพเทงกรีที่คนจีนโบราณทางเหนือนับถือ จนกลายเป็นเง็กเทียนฮ่องเต้ในเวลาต่อมา
คนเกิดจากน้ำเต้า คนทั่วหล้าจึงเป็นพี่น้องกัน
คำว่า ขวัญ มีในภาษาไตกระไดทุกกลุ่ม
ขวัญ คือสิ่งแฝงอยู่ในตัวคนไม่มีฤทธิ์ เมื่อขวัญออกจากร่างคน หรือ ขวัญหนีไป ร่างจะผิดปกติ ต้องทำพิธี เรียกขวัญ สู่ขวัญ ร่างคนจะเป็นปกติ
รูปขวัญ ศิลปะบ้านเชียง อายุ2,500ปี
ขวัญรูปร่างเป็นลายก้นหอย ขวัญที่หัวเรียกจอมขวัญ
ในตัวคนบ้างว่ามีขวัญถึง80ดวง
ในสัตว์ ต้นไม้ใบหญ้า ล้วนมีขวัญ
คนไทเชื่อว่าขวัญจะไม่ตายตามคน และกลับที่บ้านที่เคยอยู่หรือกลับมาหาคนในครอบครัวได้
คล้ายกับเจตภูติของแขก หรือ ปราณคนของจีนที่อยู่ในฮวงซุ้ย ที่ไม่ตายตามเจ้าของร่าง ส่งต่อให้ทายาทได้ ต้องมีที่สถิตย์
ส่วนไทยเชื่อว่า ขวัญตายตามเจ้าของร่าง น่าจะเกิดหลังรับพุทธ ฮินดูเข้ามา โดยใช้คำว่า วิญญาณเข้ามาแทน หลังพ.ศ.1000
จากคำบรรยายต้นเรื่องที่ว่า คนอีสานนับถือผีไปทั่ว จึงเป็นความคลาดเคลื่อนที่หนังสร้างขึ้นเพื่อความสมจริง
ความหมายดั้งเดิมในคำไทอาหม ไทดำ
ผี แปลว่า คนที่ตายแล้วกลายเป็นเทวดา
สาง แปลว่า ผีบรรพบุรุษต้นราชวงศ์ ใช้กับวงศ์กษัตริย์
ด้ำ(ดั้ม) แปลว่า ผีบรรพชน ปรากฏในพิธี เมด้ำเมผี
เม แปลว่า ดูแล รักษา
พิธีคล้ายไหว้เจ้าแบบคนจีน ในวันสิ้นปี
ผีภู ผีป่า ผีนา คล้ายเจ้าที่รักษาอาณาเขต
พิธีขอฝนชาวไทดำ แห่โตเงือก
โตเงือก หรือ ลวง มาจาก หลง(龙) แปลว่า มังกร
แม่น้ำโขง คำมอญ แปลว่า ทอง
คนไทดำ เรียก แม่น้ำเก้าลวง
หรือ แม่น้ำเก้ามังกร
โตเงือก คือ งูใหญ่มีหงอนหลังหัว เป็นต้นแบบ พญานาคมีหงอนหน้าหัว
พ.ศ.2514 ชาวบ้าน เมืองชื่อเฟิง มองโกเลียใน ได้ขุดค้นพบมังกรหยกแกะสลักตัวยาวเหมือนงู ไม่มีขา อายุราวห้าพันปี มีส่วนคล้ายกับโตเงือก
จึงสรุปได้ว่า
คนไทสืบจากเผ่าไป่เยว่ล้วนเป็นลูกหลานมังกร
พญานาคเป็นพัฒนาการจากมังกรในภายหลัง
มังกรมีลูกเก้าตัว
คนไทอาหม เชื่อว่าเผ่าตนเป็นลูกหลานมังกร
ลูง(มังกร ลอง ลวง หลง) บนประตูวังอาหม แคว้นอัสสัม
(ล ออกเสียงยาวกว่า ร
ลุง อ่านว่า ลูง
ลื้อ อ่านว่า หลื่อ ไม่ใช่ รื้อ
ล ในแต้จิ๋ว ออกเสียงยาวเหมือนไทอาหม ไทดำ)
มี งีเงาคำ เป็นตราแผ่นดิน
งี แปลว่า ลูกคนสุดท้อง
เงาคำ แปลว่า แสงทอง
งีเงาคำ อาจเป็นลูกตัวที่เก้าของมังกร คล้ายกับ
ผีซิว หรือิปี่เซียะ แต่ต่างรายละเอียดกัน
งีเงาคำ ชาวไทอาหมถือว่าเป็น มังกรอัสสัม
บาง แปลว่า ฟ้า
พ่อขุนบางกลางหาว คือ พ่อขุนฟ้ากลางหาว
หลวงพระบาง คือ หลวงพระฟ้า
ผา แปลว่า ฟ้า
พ่อขุนผาเมือง คือ พ่อขุนฟ้าเมือง
ผวา แปลว่า ภูเขา
ผาดำ แปลว่า ฟ้าด้ำ คือ ผีบรรพชนบนสวรรค์
ฮุ่ง แปลว่า ร่วง
ท้าวฮุ่ง คือ พระร่วง
จำนวนนับไทโบราณ ใช้เลขฐานสิบ
หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน โกฏิ กือ ตื้อ
สิบล้าน เป็น หนึ่งโกฏิ
สิบโกฏิ เป็น หนึ่งกือ(ร้อยล้าน)
สิบกือ เป็นหนึ่งตื้อ(พันล้าน)
พระเจ้ากือนา ผู้เป็นใหญ่มีที่นา(แผ่นดิน)เป็นร้อยล้านไร่
หนึ่งตื้อ เท่ากัน พันกิโลกรัม หรือ หนึ่งตัน
พระเจ้าเก้าตื้อ พระพุทธรูปทองหนักเก้าตัน
ภาษาไทโบราณ คำวิเศษณ์ ้ใช้ขยายคำนาม กิริยา สรรพนาม วางอยู่ด้านหน้าแบบภาษาจีน
ต่อมาย้ายไปวางด้านหลัง แบบภาษาแขก แต่ยังเหลือเค้าเดิมอยู่ เช่น
โตเงือก เปลี่ยนเป็น เงือกตัวโต
สามคน เปลี่ยนเป็น คนทั้งสาม
สี่ม้า เปลี่ยนเป็น ม้าสี่ตัว
สรรพนามบางบอกจำนวนคน สัตว์ สิ่งของ ที่มีคำจำเพาะเกิดขึ้นภายหลัง แต่เดิมใข้คำเรียกหน่วยรวมแบบจีน ตัว อัน
วัฒนธรรม ภาษาไทกับจีนโบราณทางใต้ แถบกวางตุ้ง แต้จิ๋ว ชิดกันมาก ผันคำมากถึงเจ็ดเสียง เพราะสืบจากเผ่าไป่เยว่
คนไทใช้ระบบปฏิทินกานจือ(干支) แต่ยุคต้าซาง เรียก แผนภูมิสวรรค์
1 สัปดาห์มี 10วัน
1 เดือนมี 29-30วัน
29วัน เรียก เดือนขาด
30วัน เรียก เดือนเต็ม
ใช้จนถึงยุคสุโขทัย เรียก แม่มื้อ ลูกมื้อ สิบวัน สิบสองชั่วยาม
คนทำพิธี เรียก หมอขวัญ
แต่เดิมเป็นหญิงเพราะออกลูกได้ มีสัมผัสพิเศษ ต่อมาชายในสกุลทำได้ คล้ายมิโกะกับนักบวชชินโต ของญี่ปุ่น
ร่างทรงในหนัง จึงรับอิทธิพลหมอขวัญ แม่มด(มตะ) จนพัฒนาเป็นคุณยายวรนาถ ทายาทอสูร นิยายที่มีเนื้อหาสมจริงกว่า
การสร้างเขตอาคม
ของไทยจะขึงสายสิญจน์รอบปะรำพิธี ตามหนังผีไทยนิยม แล้วท้าทายผีให้มาหา
ในหนังขึงรอบเป็นกำแพง เหมือนลากสายแลน ชั้นห้าเป็นเซิร์ฟเวอร์
พออีมิ้งส่งไวไฟ เข้าสิงศิษย์หมอสันติแบบไร้สาย กลายเป็นอนิเม ghost in the shell จึงทลายสายสิญจน์ได้
มุกนี้คนไทยไม่ทำแบบนั้น เพราะผีบ้าแพ้พุทธคุณเสมอ
อีมิ้งเดินมาเหมือนติดจีไวรัส พวกหมาบ้าทีไวรัสเป็นลิ่วล้อ
เนื้อเรื่องเปลี่ยนแบบพลิกฝ่าเท้า จากไทยเป็นเทศ
หมอสันติพร้อมอาคมของขลังทำอะไรผีบ้าไม่ได้ ขนาดขังลงหม้อยังทะลุอาคมมาสิงได้ หมอสันติยังไม่ได้สู้ม่องเท่งซะแล้ว จูออนของแท้
แต่ที่แย่สุดคือลูกฆ่าแม่ อีมิ้งกินทารก กินลัคกี้ รับไม่ได้จริงๆ ไม่อยากดูเหมือนยัดเยียดให้ดูความคลื่นเหียนเวียนไส้ วิปลิตมาทั้งเรื่อง คนไทยไม่โรคจิตแบบนี้แน่ๆ เพราะคนไทยให้อภัยคนที่สำนึกผิด และ
คนที่ผูกเวรจองกรรมกันมาเท่านั้น ถึงทำร้ายทำลายกันได้ทุกวิถีทาง
แต่นี่เป็นทุ่งผีดิบสังหาร ทุกคนเป็นแค่เหยื่อ ถ้าหลอกมาเพื่อบูชายัญเรียกก็อดแฮนด์มา ปะทะกับกัสยังน่าดูกว่า
หนังผีไทย คนสู้ผีได้ขึ้นอยู่ที่ระดับพลังจิต จิตอ่อนตาย จิตแข็งสยบได้
จากต้นเรื่องที่มิ้งขวัญหนีไปตอนไหนเมื่อไหร่ หนังไม่บอก แต่พอถูกสิงจากผีบ้าหลายตน เลยทำตัวผิดผี ผิดศีลธรรม หนังก็ไม่ได้บอกอีก
แต่อีน้อยโง่มาแต่งกันยะสันเทียะจนเกิดหายนะ แสดงว่าย่าบาหยันไม่รักลูกหลาน
บทลักลั่นเหมือนคนไม่เชื่อตายแล้วเกิด ตายแล้วไปไหน ผีไม่มีจริง คนทรงเหลวไหล จึงดูฝืนไปหมดขัดกับความเชื่อของคนไทย
แนวคิดในหนังที่ว่า ผีบ้ามารวมกันด้วยความพยาบาทจะเกิดใหม่เป็น ปีศาจ ในมังงะอินุยาฉะก็มี
แต่ในไทยไม่มีคติแบบนั้น เจ้ากรรมนายเวรจองกฐินเยอะขนาดไหน ถ้าจิตมันไม่มีช่องว่างก็เข้าแทรกบ่ได้ จิตอ่อน ดวงตกเมื่อไหร่ถึงฆาต
ต่อเมื่อขวัญหนีดีฝ่อแล้ว ไม่ตายก็คางเหลือง ตรีทูตอยู่ไม่ไกล คตินี้หนังผีเอเชียใช้เป็นมาตรฐาน อาทิ
หลักบ้านหลักเมือง เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมอุษาคเนย์
ในหนังจะถ่ายหลักบ้านไว้ แต่ไม่บอก
เสาเอกที่คนไทยเรียกกัน โบราณเรียก หลักบ้าน ไม่ใช่ศิวลึงค์
ดีใจที่หนังผีไทยกวาดรางวัลต่างประเทศ แถมได้ไปส่งประชันออสการ์ ถ้าเข้าชิงหรือคว้ามาได้ถือเป็นตวามสำเร็จของคนทำหนังไทย
ถ้าวัดคุณภาพของบทและเนื้อหาแล้ว หนังลุงบุญมีระลึกชาติ เหนือกว่าสมที่ได้ปาล์มทองคำเมืองคานส์
แม้ดูไม่สนุก ชวนห่วง แต่การผูกเวรและรับกรรมเป็นคนไทยเข้าใจได้ทันที
สิ่งที่ชอบจากหนังร่างทรง
นักแสดง ระดับรวมดาว ทุกคนทุกบท แสดงดีมาก เชื่อว่าเป็นคนพื้นที่จริงๆ ไม่สวยไม่หล่อแต่เป็นตัวเอกได้แบบหนังฝรั่งเศส สำแดงดี คนดูเชื่อ แบกหนังสบาย
ป้านิ่ม ต่อให้ตี๋เหรินเจี๋ยก็ไขคดีนี้ไม่ออกถ้าไม่มีป้านิ่มช่วย มาดนิ่งๆรู้แบบคิดดะอิจิ เฉลยแบบมาได้ไง
ภาพถ่ายตามป้านิ่มเกาะติดเหมือนเล่นเกมมากกว่าดูหนัง จนเจอตึกห้าชั้นเกมก็จบแบบงงๆ
อีมิ้ง ทุ่มเทแบบนักแสดงออสการ์ ยังดีไม่ต้องไต่เพดาน กำแพง เป็นไอ้แมงมุม เด็กเล่นเก่งผู้ใหญ่รับส่งได้เต็มที่เป็นธรรมชาติ
หมอสันติ จากหนีโฮมลงในหนีตามกาลิเลโอ มาเป็นหมอผีสันติ เล่นถึงจริงๆ เสียดายบทท้ายตกม้าตาย
ป้าน้อย น้ำนิ่งไหลลึก ขายเนื้อหมา ไม่ต่างจาก ไก่ ปลา หมู มีฟาร์มและสายพันธุ์เฉพาะไว้กิน ไม่ใช่หมาพันธุ์อะไรก็ได้ ม้า ช้าง เก้ง กวาง กระต่าย นก กินได้ หมาแมวไม่ได้เป็นงง
ผีหมาบ้าเลยเฮี้ยน คงไม่ได้จ้างแขกเชือด หรือเชือดเองไม่ได้รมแก็ส ช็อคไฟฟ้า ตามมาตรฐานปศุสัตว์ เชื้อบ้าความร้อนฆ่าไม่ตาย น่ากลัวกว่าโควิดอีก
ลัคกี้ พุดเดิ้ลแสนรู้ เล่นเก่งมาก คนดูรู้เลยว่าบรรยากาศในบ้านเป็นยังไง ถ้าลัคกี้เป็นหมาของจอห์น วิค เจอกระสุนเงินเก็บเรียบลงนรกหมด
เป็นหมาป้านิ่มต้องอดทน บทใจร้ายมาก น่าจะมีไอ้เขี้ยวเงินมาแก้แค้นให้ลัคกี้ พาผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ลูกบ้านแถวนั้นมาประชาทัณฑ์ ผีบ้าเผ่นโลด
ผีหลอกคน หรือจะเท่าคนหลอกคน
ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ