เราผิดไหมถ้าเป็นแบบนี้

คือเราเป็นปมตอนเด็กจิตใจไม่ค่อยเข้มแข็ง ถ้าโดนว่าเราจะชอบร้องไห้ แต่เราก็ชอบบ่น ไม่ชอบรับรู้อะไร แม่เราไม่ค่อยสบายอาการไม่ดีตั้งแต่ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราพึ่งขึ้นม.1เรียนและต้องเลี้ยงน้องแรกๆพอไปได้ หลังๆเริ่มตามเรียนไม่ทันและติด ร.เยอะ ปกติไม่เคยสอบได้น้อยกว่าเกรด2 ตอนนี้คือครอบครัวเราพ่อก็ทำงานหาเงินแม่ก็ไปที่ทำงานกับพ่อ(เพราะไม่ชอบอยู่บ้าน บ้านเรามันสิ่งแวดล้อมไม่ได้ดีมาก)แล้วนานทีเราต้องขอใ้ห้พาน้องไปเลี้ยงบ้าง จะได้ทำงานแม่เราชอบบ่นว่าเหนื่อยไม่สบายเหมือนแกล้งแต่เป็นจริงๆ ชอบเอาแต่ใจเหมือนเด็ก แล้วครอบครัวเรามีพ่อแม่น้องและเรา ซึ่งพ่อเราทำงานหนักเงินแทบเกือบไม่พอใช้ พ่อเราก็บ่นว่า"เป็นแบบนี้จะให้ทำไง"หรือไม่ก็"เหนื่อยก็เหนื่อยท้อท้อก็ท้อ" ส่วนเเม่เราก็เอาแต่บอกเราว่า"พ่อก็ด่าเราก็ด่า" ที่บ้านไม่เคยทะเลาะกันเลย เเต่อย่างที่เราบอกไปเรา เราไม่ชอบรับรู้ มันแย่มั้ยที่เป็นแบบนี้ หรือต้องเปลี่ยน น้องเราพึ่งขวบครึ่งๆซนมาก เราชอบบอกให้พ่อหรือแม่ดูน้องไว้ตอนเราไปเอาข้าวให้น้อง แต่วันนี้โดนพูดใส่ว่า"ก็ปล่อยไว้สิน้องโตเเล้ว"เราควรทำไง เรื่องปกติมั้ย ต้องทำตัวไง? เราเงียบเพราะไม่อยากพูดก็จะโดนด่า เราสวนกลับก็ถูกด่าว่าเถียง ควรทำไงหรอ พ่อแม่ถึงจะได้ไม่โกรธเรา ไม่อยากรับรู้อะไรเลย ทำไงดี จะได้เรียนได้ ทำไงพ่อกับเเม่ถึงยิ้มได้ ต้องทำไง ไม่ใช่คนขยันด้วย เพื่อนเคยบอกว่าคิดลบเกินไป ควรทำงัย?ต้องทำงัย? ขอโทษที่ถามมากไป อยากมีคนปรึกษา เพราะไม่ค่อยออกไปไหนไม่ค่อยเข้าสังคมเลยไม่เข้าใจว่าต้องทำงัย