ผมไม่เข้าใจว่าผมเป็นอะไร(มีบ่นนิดๆ จริงๆก็ไม่นิดแหละ)

ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ผมตันมาก คิดอะไรไม่ค่อยออก เวลาจะทำงานรู้สึกก็ไม่มีแรงพิมพ์เลยหรือเขียนเลย ไร้จุดหมายในชีวิต อยู่ดีๆผมก็ร้องไห้ ตอนนั้นผมนั่งทำงานอยู่ดีๆผมก็ร้องไห้ผมไม่รู้ว่าผมเครียดอะไรผมนึกไม่ออกจริงๆ ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเริ่มไม่ค่อยสนใจอะไร แต่ก่อนผมชอบวาดรูปแต่เดี๋ยวนี้พอจับปากกาก็ไม่รู้ว่าจะวาดอะไร ผมขี้เกียจมากขึ้นขี้เกียจจนไม่อยากไปอาบน้ำ พอผมจะตั้งใจทำงานผมเขียนได้แค่หัวข้อจากนั้นผมก็ไปนั่งเล่นโทรศัพท์เลย แล้วก็บอกกับตัวเองว่าค่อยปั่นตอนกลางคืน แต่สุดท้ายผมไม่ได้ทำ แล้วผมก็ไม่มีเงินส่งแล้วก็ติด 0  ผมรู้สึกไม่อยากคุยกับใครเลย อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากมีเพื่อน อยู่ดีๆผมก็ลุกขึ้นมาเดินไปเดินมาในบ้าน จนคนในบ้านรำคาญ พอเป็นอย่างนี้ผมก็เริ่มมีปัญหาสุขภาพตามมาก็คืออยู่ดีๆก็ปวดหัวปวดหลังปวดร่างกายไปหมดตากระตุกบ้าง รู้สึกไม่มีความสุขเลย การมีความสุขเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับตอนนี้ อะไรๆก็คิดลบ ผมคิดว่าอย่างนู้นอย่างนี้มันไม่ดีขึ้นหรอก แบบว่าผมแย่มาก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่ทำประโยชน์อะไรเลย วันไม่ทำอะไร ไถพวก social media นอนฟังเพลง เล่นเกม

ผมมีแฟนอยู่คนนึง เขาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก เขาอยากไปเยอรมันมากๆเขาชอบเยอรมันมากๆ เขาต้องไปเรียนที่นั่นให้ได้เลย เขาเป็นคนที่พูดเก่ง เข้าสังคมได้ง่าย เปิดมุมมองใหม่ๆ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงชอบผม ตอนที่ผมยังเป็นเพื่อนกับเขาใหม่อยู่เขาคิดบวกอยู่เสมอ แต่พอผมเข้ามาในชีวิตเขาเขาเริ่มเครียดมากขึ้น คิดลบมากขึ้นไม่รู้เป็นเพราะผมหรือเปล่า เขาจะพูดแต่สิ่งที่ดีและให้กำลังใจผมในด้านบวก ผมก็จะพูดแต่ด้านลบว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกประมาณนั้นผมรู้สึกแย่มากเลย รู้สึกผิดมากๆ

ขอบคุณที่อ่านโพสต์นี้นะครับ🥰