ต้องบอกก่อนว่าปกติผมเป็นคนไม่ได้ชอบหนูแฮม แต่ก็ไม่ได้เกลียด.. จะรู้สึกเฉยๆมากกว่าแบบไม่คิดที่จะเลี้ยง 

จู่ๆเมื่อประมาณพฤศจิกา ปีที่แล้ว ผมกับแฟนไปเดินเที่ยวงานถนนคนเดินด้วยกัน แล้วได้ไปพบกับร้านขายสัตว์ แฟนผมก็อยากเลี้ยงหนูแฮมขึ้นมา และถามผมว่าเธอขอเลี้ยงได้มั้ย ทีแรกผมไม่สนับสนุน เลยตอบปฏิเสธเธอไปว่าไม่เอาดีกว่า อย่าเลยเธอ... แต่เธอขอร้องอ้อนผมไม่หยุด ผมเลยใจอ่อนยอมให้เธอซื้อมาเลี้ยง วันนั้นเราซื้อมา2ตัว ตัวผู้1 และ ตัวเมีย1 หลังจากที่เอามาที่ห้อง ผมกลับเห่อเจ้าหนูตั้งแต่คืนแรกยิ่งกว่าแฟนผมซะอีก จนเธอแซวว่าไหนใครกันที่ไม่อยากเลี้ยง เราทั้งคู่ก็นั่งขำกัน 

เวลาผ่านไป..ผมรู้สึกผูกพันธ์กับเจ้าหนูทั้งสองตัวมาก คอยประคบประหงมยิ่งกว่าแฟนตัวเองซะอีก 

จนผ่านมาประมาณ2เดือน เมื่อวันที่ 23 มกรา เจ้าหนูได้คลอดลูกออกมา7ตัว ตอนนั้นผมตกใจมาก เพราะไม่รู้มาก่อนว่ามันท้อง แต่ก็มีเอะใจนิดๆ เพราะเห็นมันอวบอ้วนกว่าเดิม...ผมรีบโทรหาแฟนผมที่กำลังทำงานอยู่ให้รีบกลับมาดู ตอนนั้นเราทั้งสองต่างตื่นเต้น และผมก็คิดไปแล้วว่าจะเลี้ยงดูทั้งพ่อ แม่ ลูก อย่างดี ให้เป็นครอบครัวหนูที่แสนอบอุ่น 

แต่แล้วเมื่อวาน วันที่ 28มกรา มันจะเป็นวันที่ฝังใจผมไปทั้งชีวิต เกือบๆเที่ยงคืนผมกลับมาจากไปรับแฟนที่ทำงานและเดินเข้าห้อง โดยมีเจ้าเหมียวของคนข้างบ้านเข้ามาด้วย เหมียวตัวนี้ปกติผมจะให้มันเข้ามานอน เข้ามาเล่น เข้ามากินอาหารอยู่บ่อยๆ เพราะผมเองก็เป็นคนรักแมวเหมือนกัน และหนูก็อยู่ในกรงตลอดเลยไม่มีปัญหาอะไร แต่ตั้งแต่ที่เจ้าหนูคลอดลูก ผมก็ไม่ได้ให้มันเข้ามา แล้วคืนวันที่28 คืนนั้น ที่ผมตัดสินใจให้มันเข้า ทุกอย่างก็เป็นปกติ มันมาอ้อนขอข้าว แต่เราไม่ได้ให้ เพราะไม่มีอาหาร ผมกับแฟนมาถึงก็ทิ้งตัวลงบนเตียง ต่างคนต่างเล่นมือถือ ผมก็เข้ายูทูปที่ดูค้างไว้ต่อ แล้วเจ้าหนูตัวเมียก็พยายามกัดงัดกรงเหมือนจะออกจากกรง (ปกติผมให้มันออกมาวิ่งเล่นข้างนอกเวลาที่มันอยากออก เพราะไม่อยากให้มันเครียด) ทันใดนั้นผมก็รีบวิ่งไปเปิดกรงให้มันออก (กรงเป็นแบบอะคิลิคใส) ใจเจ้ากรรมไม่ทันได้นึกคิด+ความลืม ว่ามีแมวอยู่ในห้องด้วยตอนนั้น ผมเปิดกรงแล้วรีบวิ่งขึ้นเตียงนอนดูยูทูปสบายใจเฉิบ สักพักก็ได้ยินเสียงคำรามจากปากแมวตอนนั้นแหละที่ผมพึ่งคิดได้ขึ้นมาทันทีว่าแมวอยู่ในห้อง!!! ผมรีบลงจากเตียงเห็นมันงับเจ้าหนูผมไปแล้ว ตอนนั้นรีบจับคอมันพร้อมกับดึงให้มันคายหนูออกและตีมันแรงๆ แล้วมันก็คายหนูออก ผมจับมันตีก่อนที่จะโยนออกไปข้างนอก แฟนผมรีบไปดูหนู ตอนนั้นหนูหายใจโรยรินแล้ว แฟนผมพยายามปั๊มหัวใจแต่ก็ไม่สำเร็จ ภาพที่ผมเห็นตอนนั้นก่อนที่มันจะตาย ตัวสั่นและน้ำตาไหล ก่อนที่จะตายตาไม่หลับ มันเป็นภาพบีบหัวใจผมเหลือเกิน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เพียงเสี้ยววินาที ผมได้แต่โทษตัวเองว่ามันเป็นเพราะผม ทุกอย่างจะไม่เกิดขึ้นถ้าผมไม่ลืมว่าแมวอยู่ในห้อง 

ลูกมันอีก7ตัวต้องมากำพร้าแม่เพราะผม ทั้งๆที่ผมคิดวาดฝันเอาไว้ถึงหนูน่ารักๆหลายๆตัว อยู่ในห้อง แต่วันนี้ผมกลับทำทุกอย่างมันพังลง ... มันไม่มีอีกแล้วหนูตัวนั้น ผมพยายามทำใจและก็โทษตัวเองไปด้วยทั้งคืน และตั้งใจว่าจะเลี้ยงลูกมันให้ดีๆ แต่ตื่นเช้ามาวันนี้ลูกมันก็กลับมาตายทุกตัวเพราะไม่ได้กินนมแม่ ทั้งๆที่คิดว่าตอนเช้าจะรีบตื่นไปซื้อนมแพะให้แทนก่อน แต่มันไม่ทันแล้ว 

ตอนนี้เหลือหนูตัวผู้ 1 ตัว ... คิดไว้แล้วว่าจะไม่พลาดซ้ำสองอีก จำไว้เป็นบทเรียน ตอนนี้ผมก็ยังได้แต่โทษตัวเองอยู่ ที่มันต้องตายก็เพราะผม ผมไม่อยากให้มันโกรธผม และอยากให้มันได้รู้ว่าผมรักมันมากและไม่ได้อยากให้เรื่องมันเกิด ผมทำใจยอมรับไม่ได้สักทีว่าแม่หนูไม่อยู่แล้ว ผมอยากได้มันคืน...เพราะผมผูกพันธ์กับมันมากถึงจะแค่ระยะเวลาสั้นๆ และผมก็แปลกใจว่าทำไมกับหนูตัวนี้ผมถึงอาลัยอาวรณ์มากนัก ทั้งๆที่ไม่เคยชอบมาก่อนและกับแมวเวลาตายก็ไม่ถึงขนาดนี้ ผมควรทำใจและจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี??!?