ระบายความรู้สึกหลังไปดูอนิเมะ volet Rvergarden ที่โรงหนังมา เกือบจะปีละ555

ขอพูดจากใจเลยนะครับ ไปดูมาแล้วประทับใจมาก แบบสิ่งที่คาใจมานานสุดท้ายก็หายคาใจแล้ว สิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำก็ทำจริงๆแบบตอนไปดูแบบในหัวมันเป็นไปตามความคิดอันนี้ไม่ได้โม้นะครับขอพูดตามความจริงอย่างแรกเลยคือ ว่าแล้วยังไงพระเอกก็ต้องไม่ตายเพราะไม่มีพระเอกแล้วเนื้อเรื่องจะไปต่อได้ไงว่าแล้วละต้องไปอีกฟากของเกาะนึงเพราะไม่อยากพบ แบบพิมแล้วขนลุกคือเข้าใจกิลนะแต่แบบ บางทีปิดกลั้นจนเกินไป และสิ่งที่ผมชอบคือเพื่อนของกิลกิลเบิร์ท ได้เถียงกะพี่ชายกิลเบิรตแบบผมชอบมากแบบใส่ได้เต็มที่อะเอาจริง และอีกตอนนึงคือไปหากิลเบิร์ทแบบพูดกระแทกแรงมากและบอกตามความรู้สึกของไวโอเล็ตแต่โดนสวนมามีเงิบเลยครับ ส่วนพี่ชายกิลเบิร์ททำได้ดีมากครับ จากที่เคยคิดร้ายไม่ดีไรงี้และตัดสินใจได้ดีและคิดได้รอบคอบมากขึ้นครับและเปิดใจให้กับไวโอเล็ตด้วยครับผมประทับใจมาก และที่พีคเลยคือไปหากิลเบิร์ทแบบวาร์ปมาเลยดื้อๆแต่บอกเลยว่าฉากนี้เอาใจผมไปเลยครับยอมใช้ชีวิตทีเหลือเสียสละให้กิลเบิร์ทมีอิสระแต่ถึงยังไงมันก็ช้าเกินไปแต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำเลย อันนี้ผมกระทับใจครับ ส่วนไวโอเล็ตอันนี้ขอพูดตามความรู้สึกนะครับ มีความคิดมากขึ้นแบบดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมากเลยครับแบบขนาดเพื่อนกิลเบิร์ทพูดอ้อมๆก็ยังสามารถแปลออกได้ผมนี้เห็นแบบพัฒนาไปมากเลยครับสุดยอดเลยครับ และที่ผมขนลุกที่สุดคือฉากทีกระโดดลงจากเรืออะครับแบบ ถ้าใครจำได้นะถ้าดูเป็นตอนๆอะครับจะมีฉากนึงที่ข้าม บึงมาอีกฝั่งโดยการกระโดดอะครับ ตอนที่กระโดดออกจากเรือไปหากิลเบิร์ทผมแบบปลื้มอกเลยครับแบบไม่คิดว่าจะทำจริงๆและขนลุกมากแบบเอออันนี้ยอมรับสุดจริงๆอะผมจะเรียนว่าท่าประจำไวโอเล็ต555+ แต่สิ่งที่ฟังแล้วเน่อๆไปคือตอนส่งจดหมายให้กิลเบิร์ทอ่านคือมันซ้ำจนเกินไปมันเลยเน่อๆอะครับ แต่ก็พอได้ครับ ส่วนตัวประกอบอื่นๆทำหน้าที่ได้ดีเลยครับแก้ไขล่วงหน้าหาไรมาทดแทนได้ดี //ถ้าผมพูดไรเกินไปขอโทษด้วยนะครับอยากพิมพ์นานแล้วแต่ไม่ได้พิมซักทีอึดอัดมานานแล้วครับขอบคุณมากๆครับ ไปดูมาข้างหน้าโดนจังๆเลยครับน้ำตาไม่แตกนะกะจะร้องให้ได้นะแต่ร้องไม่ออก แบบขนลุกครับอันนี้ยอมรับ 
กะจะลงนานแล้วแต่ว่าพันทิปเก่าโดนระงับครับแฮะๆ