เมื่อ 2 เดือนก่อนอาตมามีความปรารถนาที่จะบวชเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่ คุณยายผู้ล่วงลับ และญาติผู้ใหญ่ ตอนนั้นคิดว่าอยากจะบวชในวัดที่เงียบสงบ ห่างไกลบ้านเรือน ไม่ยุ่งเกี่ยวเงิน ๆ ทอง ๆ เพื่อจะได้ปลีกวิเวก มีเวลาได้ปฏิบัติกิจของสงฆ์ได้อย่างเต็มที่ ตอนแรกก็หวังไว้ว่าบวชเงียบ ๆ ไม่เชิญใคร ไม่จัดงาน 
 แต่บุญกรรมของอาตมานั้นคงทำให้อาตมาต้องมาบวชวัดไม่ใกล้ไม่ไกลบ้าน เพราะญาติผู้ใหญ่ต่างเห็นชอบ ว่าเดินทางสะดวก เวลาจะนิมนต์พระมาฉันที่บ้านก็ง่าย เตรียมงานจัดงานก็ง่าย ไม่จัดงานไม่เชิญใครไม่ได้ ท่านทั้งหลาย อยากจัดงานพอประมาณ ให้พอมีหน้ามีตา เพราะหลานชายคนโตของตระกูล(ตามีน้อง11คน) 
  อาตมาก็ตามเขาไป ถึงในใจจะไม่เต็มใจกับสิ่งต่าง ๆ ที่ญาติผู้ใหญ่ให้ทำตามสักเท่าไหร่
  ใกล้วันบวชอาตมามาอยู่วัด 3 วันได้เดินตามพระเลขาวัด บิณฑบาต ได้ช่วยงานภายในวัด ก็เห็นสิ่งต่าง ๆ ที่พระภายในวัดปฏิบัติ อาตมาไม่ค่อยชอบใจนัก แต่เมื่อตัดสินใจแล้วก็หันหัวเรือกลับไม่ได้ ได้แต่คิดในใจว่า เราบวชแค่ 1เดือน ก็ตั้งใจทำให้เต็มที่ เขาทำอย่างไร บางอย่างไม่ถูกต้องแต่เขาทำ เพื่อไม่ให้เกิดการแตกแยก ก็ทำตามไป กายทำตามแต่ใจไม่ไหลไป