ยอมรับเลยก็ได้ค่ะ แอบชอบพี่ที่ทำงานคนนึงอายุ44-45 แต่เราเองก็พึ่ง 24 รู้จักกันมาสักพักนึงแล้วแต่ไม่กล้าจีบ ไม่กล้าแสดงออกอะไรมากมาย แต่ดันเก็บสายตาไม่อยู่ รู้ตัวเลยว่าเวลามองเขา มันเปี่ยมไปด้วยความรู้สึก เต็มไปด้วยประกายวิ้งๆ รู้สึกม่านตาขยายตลอดเวลาที่จ้องมองเขาเสมอและ เขาก็มักจะมองกลับมา ตาคู่นั้น ที่แอบคิดไปเองว่า หรือเขาจะแอบรู้สึกเหมือนเรานะ  อยากรู้ว่าตกลงแล้วสายตาที่เค้ามองเรา เพราะเค้าชอบเราหรือแค่มองเฉยๆ แต่เท่าที่สังเกต เขาไม่ได้ใช้สายตามองคนอื่นแบบที่มองเรานะ สายตาที่มองเรามันดูแตกต่าง มันดูมีอะไร แต่ไม่รู้ว่าหรือจะคิดไปเองหรือเปล่า ไม่รู้จะอธิบายแบบไหนถึงจะเห็นภาพ ลองนึกดูสายตาผู้หญิงอ้อนแฟน เราจะมองเขา แบบนั้น

อีกอย่าง ผู้ชาย เวลามีคนชอบเขา เขาจะรู้ได้เองไหม เหมือนผู้หญิงเวลาที่มีเซนส์

อยากแอบชอบอยู่อย่างนี้ เพราะไม่มั่นใจในตัวเองและความรู้สึกของเขา กลัวว่าถ้าวันนึงเผลอหลุดปากพูดออกไป หรือทำอะไรที่มากเกิน เขาจะชิงชังที่เราไปนึกชอบเขา และเสียพี่ที่ดีที่สุดไป อยากเก็บเขาไว้ข้างกายแบบนี้เสมอค่ะ

อยากมองเขาอย่างนี้เรื่อยไป แต่กลัวว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปจะทำให้เขาอึดอัด มีวิธีเชยชมเขาทางอื่นไหม ที่จะไม่ทำให้เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ทุกวันนี้เราพยายามขีดเส้นตัวเอง ไม่พยายามใกล้เขาจนมากเกิน พยายามนึกถึงเขาน้อยลง แต่ทุกครั้งที่ทำแบบนั้น ก็ปวดใจตลอด

มีแอบถ่ายรูปเขาบ้าง เก็บเป็นโฟลเดอร์ลับๆในโทรศัพท์มือถือ รูปตอนเขาตั้งใจทำงาน รูปที่เขายิ้ม กระทั่งแอบเซฟไฟล์ภาพจากเว็บบริษัทฯ เห้อ พูดถึงสิ่งที่ตัวเองทำแล้ว ก็สมเพชค่ะ555 เหมือนเด็กเลย

ร่ายมาซะยาว เพื่อนๆพี่ๆว่าเขาชอบเรา หรือเอ็นดูเรา หรือไม่ได้รู้สึกอะไร หรือเราคิด มโนทุกอย่างไปเองคะ

ปล. พี่เขาไม่ใช่คนหล่ออะไร แต่มีเสน่ห์เป็นที่สุดในสายตาเราค่ะ คนบ้าอะไรแก่แล้วยังน่ารักอยู่เลย >///<