วันนัดพบเพื่อนร่วมรุ่น

ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ผมนัดเจอเพื่อนร่วมรุ่น สมัยมัธยม ปัจจุบันอายุ 32-34 
โดยโรงเรียนที่ผมจบมาเป็น เด็กลูกคนจีนซะส่วนใหญ่ ฐานะปานกลางถึงดี แต่ผมฐานะปานกลาง
สมัยเรียน ผมเป็นคนเรียนเก่งอันดับ 2 ของห้อง และภาษาจีน ดีเกือบที่สุดในชั้น

ภายหลังเรียนจบ ผมเป็นคนเดียวในห้องที่รับราชการ ขณะที่เพื่อนทำงานบริษัท เอกชนทั้งหมด รวมถึงบางคนเป็นนายตัวเอง 
ปรากฏว่า เท่าที่ผมคุยกับเพื่อนๆ ผมเด็กที่เรียนเก่งสุดในแก๊งค์ผู้ชายของห้อง กลับเงินเดือนน้อยที่สุด คือ 2 หมื่นกว่าๆ
ส่วนคนที่เรียนในชั้นแย่เกือบจะที่สุด กลับฐานะดีสุด

ขณะที่ร่างกายหุ่นสลับกับ ผมตอนเรียนอ้วน ตอนนี้กลับผอม (เพราะรายรับน้อย กินน้อย)
ขณะที่เพื่อนที่เรียนแย่สุด จากผอม ตอนนี้อ้วน เพราะฐานะดีกว่า และขับรถหรูกว่า ใช้มือถือแพงกว่าผม

มีคนแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วครึ่งนึง และโสดครึ่งนึง เพื่อนคนที่มีลูกเร็วที่สุดในกลุ่มขณะนี้ลูกเข้า ป.1 แล้ว

โชคดีมากมายที่เกิดเป็นเด็กมัธยมในยุคนั้น ยุคที่ไม่มีโซเชี่ยลมีเดีย เด็กสมัยผมเราจะคลุกกันทั้งวัน ไม่มีมาจ้องหน้าจอมือถือแบบสมัยนี้

ก็เล่าสู่กันฟังครับ การรวมรุ่นของเด็กเจน Y ซึ่งเป็นคนวัยทำงานส่วนใหญ่ในตอนนี้ ท่านที่เกิดยุคเดียวกันน่าจะเข้าใจในสิ่งที่ผมมาเล่ามา

..................จบ.....................