เริ่มเรื่องเลยนะ ครอบครัวเราเป็นคนที่หัวโบราณมากๆ หนูอายุ21ปี ซึ่งตอนนี้งานที่หนูทำกำลังจะหมดสัญญา(ทำอยู่ที่อบต.แถวบ้าน) ซึ่งหนูก็มีภาระหนี้สินพอสมควรในวัย21 หนูขอแม่ไปทำงานโรงงานแถวบ้านก็ไม่ให้ไป ขอไปทำในเมืองคำตอบที่ได้ก็ไม่ให้ไป เราเครียดเราอึดอัดใจมาก ถ้าเราไม่ทำงานจะเอาตังที่ไหนใช้หนี้เคยพูดดีๆก็แล้ว ใส่อารมณ์ก็แล้วแม่ก็ไม่เคยเข้าใจ .... เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวลูก1 หาเลี้ยงลูกคนเดียวพ่อเค้าไม่เคยส่งเสีย บ้านเรามีอาชีพทำนา แม่เราผ่าหลังใส่เหล็กที่หลังปัจจุบันทำงานได้ปกติแต่ไม่คล่องเหมือนเก่า ซึ่งตอนนี้เราได้ช่วยพ่อแม่ทำนาเสร็จหมดทุกแปลงแล้ว เหลือแค่หว่านปุ๋ยฉีดยาก็จ้างเขาเอาตลอด แม่เราไม่ให้เราไปสมัครงานที่ไหน แต่พอขอตังเค้า เค้าก็บ่นให้บ้างไม่ให้บ้าง เกี่ยวข้าวแต่ละทีขอ1000-3000 ก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง ซึ่งเรามีหนี้มันไม่พอที่จะใช้ เราเลยอยากไปหางานทำในเมืองมากกว่าแต่แม่ก็ไม่เข้าใจ ชอบพูดว่าเราติดผู้ชายจะไปหาผู้ชาย(ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านเราไม่เคยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนกับแฟนหรือออกบ้านตอนกลางคืนเลยตลอด 5ปี) ตอนนี้ลูกเราจะ4ขวบแล้ว พูดจารู้เรื่อง เราอยากไปหางานแบบไปเช้าเย็นกลับ เรารู้ว่าเราเคยผิดพลาด แต่เราจะแก้ตัวบ้างไม่ได้เลยหรอเราต้องอยู่กับความผิดพลาดไปตลอดเลยหรอ เราก็อยากมีชีวิตที่ปกติเหมือนคนอื่น เราไม่เข้าใจเลย ชีวิตทำไมถึงเป็นแบบนี้
แม่ไม่ให้ไปทำงาน