เป็นลูกหลง ผิดหรอคะ

คือ จขกท เป็นลูกหลงเลยค่ะ แล้วที่มาเปิดกระทู้เนี่ยเพราะอยากได้กลจ ค่ะเพราะคนในครอบครัวเราไม่มีคนสนใจเลยT^T
เรามาเริ่มกันเลยนะคะ จขกท เนี่ยเป็นลูกหลงค่ะ ซึ่งก่อนที่ จขกท เนี่ยมาตั้งกระทู้ได้อ่านความคิดเห็นจากหลายๆกระทู้เลยค่ะ บางครอบครัวก็มีกำลังใจที่ดีมาก ซึ่งตัดกับมาที่เรา เราเป็นคนที่ยอมรับว่าน้อยใจนิดๆที่เกิดมาเป็นลูกหลง ช่วงแรกๆเสียใจนะคะ พอหลังๆไม่สนใจอะไร แต่พอมาวันนี้ค่ะ เราแทบจะอยากจบชีวิตตัวเองเลยด้วยซ้ำ คือเรื่องมีอยู่ว่า วันนี้อ่ะค่ะพวกญาติๆมาบ้านซึ่งญาติเนี่ยยังวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ คือเราลงมาจะตักข้าวใช่มั้ยคะ ส่วนตัวไม่ได้อยากเจอใคร เพราะก่อนหน้าก็โดนมาพอสมควร  แล้วพวกพี่ๆเราอ่ะค่ะพอเจอเราก็เริ่มบูลลี่นั่นนู่นนี่ ส่วนตัวเราก็ต้องทำเป็นไม่เสียใจ แต่ลึกๆเราเจ็บมากเลยค่ะ แทบจะอยากร้องไห้ออกมา สักพักก็ลามไปว่าแม่ จขกท อายุเท่าไหร่แล้วนะ ป้าของเรา(พี่สาวแม่)ก็ตอบไปค่ะ พี่สาวนี่บอกว่า โหอายุเยอะละนี่ แล้วต่อไปใครจะเลี้ยงหล่ะ ไม่มีใครรักแล่ว ดื้อขนาดนี้ ปล.จขกท บอกก่อนนะคะว่าพี่สาวดังกล่าวนี่ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆแต่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน แต่ไม่เรา/พ่อเราก็ไม่ได้อยู่ในห้องนะคะ ส่วนตัวเราตอนนั้นคือยังเจ็บแต่ไม่ขนาดนั้นเพราะโดนประโยคนี้จนชิน แต่ก็มีประโยคนึงค่ะ ที่เราเสียใจมากก็คือ ''ก็แม่มันไม่ได้ตั้งใจมีมันหนิ''  ตอนนั้นส่วนตัวเรารู้อยู่แล้วค่ะ ว่าเราเป็นลูกหลงแต่นี้เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดออกมา ซึ่งเราคิดว่ามันไม่ควรพูดมากๆ ต่อมาพี่สาวแท้ๆเราก็พูดขึ้นมาว่า ''โห ไม่ร้องนะ55555'' ซึ่งเราก็ต้องทำเป็นไม่เสียใจ ต่อมาเรารีบขึ้นห้องแล้วอยากต/ยมากเลยค่ะ เพราะเราเห็นว่าครอบครัวอื่นพวกคนในครอบครัวจะเอ็นดูเป็นพิเศษ
 
ปล.อยากทราบความเห็นของทุกคนมากๆค่ะฮือ และขอบคุณที่อ่านจบนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่