แม่ผมสั่งสอนคนในครอบครัวตรงทุกอย่าง ชัดเจนทุกอย่าง  ชัดเจนจนถึงขั้นรำคาญด้วยซ้ำ
แต่มีสิ่งนึงที่แม่จะพูดหลวมๆ   พูดอ้อมๆ  ควาหมายไม่ชัดเจน กำกวม  สั้นๆไม่ละเอียด และพูดรอบเดียวเปลี่ยนเรื่องคุยเลย
คือเรื่องบุคลิกภาพ  ท่าทาง

ถ้าบุคลิกภาพการแต่งตัว   ความสะอาด   หรือ  อะไรที่มีผลกระทบต่อฝ่ายตรงข้ามอาจจะกล้าพูดตรงๆ
แต่ถ้าเป็นเรื่องของท่าทาง    เฉพาะตัว   ที่อาจจะดูไม่ดี  ดูแปลก ดูผิดปกติ ดูเอ๋อดูไม่เต็ม เรื่องนี้ท่านปล่อยเลยครับ   อย่างมากที่สุดก็พูดสั้นๆ ไม่เน้น  ไม่ชัดเจน  คนฟังยังงงด้วยซ้ำหมายถึงอะไร  พูดกำกวมแปลได้ 2-3ความหมาย  พูดเสร็จเปลี่ยนเรื่องคุยเลย
แต่ส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่พูด

เห็นแม่ผมทำแบบนี้กับน้องชายที่มีบุคลิกไม่ดีท่าทางแปลกๆ    ท่านเลือกที่จะไม่พูดด้วยซ้ำ
แต่เรื่องอื่นจัดเต็ม  พูดละเอียดย้ำเตือนจนรำคาญเลย

เป็นการัตดสินใจที่ถูกต้องไหมครับ