สมัยเด็ก เรียนวิชาพระพุทธศาสนากันแบบจำใจ เพราะต้องเรียนไปตามที่หลักสูตรบังคับ กำหนดให้เรียน มุมมองตอนเรียนพุทธประวัติ รู้สึกเหมือนฟังนิทานปรัมปรา เสียเวลาเปล่า ๆ ปลี้ ๆ ในส่วนของพุทธธรรมคำสอนนั้น หากเ

จำได้แค่ว่าเป็นนิยายวายจีน มีฉากที่เหมือนพวกตัวเอกหลงเข้าไปในหมู่บ้าน แล้วมีเล่นซ่อนแอบหรือเล่นอะไรซักอย่างกับผีตุ๊กตาน่ะค่ะ จำได้คร่าวๆประมาณนี้ มีใครพอทราบมั้ยคะว่ามาจากนิยายเรื่องไหน เราอ่านนานแล้ว

สังขตธรรม ก็ อนัตตา  (ไม่เป็นตัวตนของใคร ด้วยมีความไม่เที่ยงเป็นธรรมดา  เมื่อยึดมั่นถือมั่นในสิ่งไม่เที่ยงจนเกินฐานะ ก็เกิดทุกข์เพิ่ม ในสิ่งที่เป็นทุกขังที่ตั้งอยู่ไม่ได้อยู่แล้ว) อสังขตธรรม

@ สิ่งหนึ่งอาจกล่าวได้ .....ส่วนกาย  เราเฮย ประหลาด! ”ยืน” พลันหาย .....มิช้า “นั่ง” กลับบ่สูญสลาย .....ประโยชน์  เกิดนา “สังเกต ลอง” ขอท้า .....ท่านให้คำ

อยากจะถามชาวพันทิปหรือผู้รู้ทุกคนค่ะว่าเวลานักเขียนแต่งนิยายไสยศาสตร์เค้าเอาบทสวดมนต์หรือคาถามาจากไหนคะแล้วมันอันตรายมั้ยหรือมันมีวิธีใช้ยังไงบ้างถึงจะไม่เป็นผลเสียกับนักเขียนเราไม่กล้าไปหาบทสวดเองเพร