เกริ่นก่อนว่าเป็นญาติทางฝั่งของคุณพ่อ ครอบครัวเราฝั่งคุณพ่อมีลูกประมาณ9คน รวมพ่อเราด้วย แต่ฝั่งคุณแม่มีกัน2คน (ฝั่งของคุณแม่ค่อนข้างมีเงิน มาจากตายาย มีที่ดิน มีไร่ทำมาหากินค่อนข้างเยอะ) แต่ผัญหามาตรงที่ฝั่งของคุณพ่อ ครอบครัวฝั่งพ่อแทบจะไม่มีเงินกันเลย คอยจะมาขอยืมเงินจากแม่เราตลอด (ตอนนี้พ่อเราทำงานอยู่ตปท.) โดยโทรขอจากทางพ่อ แล้วพ่อก็จะโยนมาให้แม่ แต่มันก็ทำให้ครอบครัวเราลำบากทุกครั้งที่ให้ยืมเงิน เพราะทุกครั้งที่ให้จะไม่ได้คืนเลย แต่ตอนมาขอขอในฐานะคนยืม แล้วพ่อเราเป็นคนที่ค่อนข้างรักพี่น้อง เลยให้ๆไปไม่ได้คิดอะไร แต่ความที่ในช่วงหลังๆมานี้ ครอบครัวเราค่อนข้างจะใช้เงินเก็บที่มีแทบหมด เงินเดือนที่ได้ก็ชนเดือนต่อเดือน เพราะว่ามีลูกที่กำลังเรียนอยู่ กำลังเข้ามหาลัย เลยทำให้ไม่ได้มีเงินเหลือเหมือนทุกที
ครอบครัวเรารับผิดชอบแทบทุกอย่างเกี่ยวกับคุณปู่ยา คอยไปส่งรพ. เอาเงินให้ใช้ เอากับข้าวกับปลาไปให้ ซื้อเสื้อผ้า ซักผ้าให้ โดยแม่เราเป็นคนทำให้ แต่เหมือนทางคุณปู่ย่าจะชอบคนที่อยู่ด้วยมากกว่า เพราะครอบครัวเราแยกออกมาอยู่อีกหลัง ครอบครัวเราซื้อที่จากคุณปู่ย่าไว้ตั้งแต่10-20ปีที่แล้ว ทางปู่ย่าก็เอาไปให้ทางลูกรักของที่อยู่ด้วย เอาที่เอานาไปเข้าธนาคารหมด รวมถึงบ้านที่อยู่ (มันเป็ชื่อของปู่ย่า ทางครอบครัวเราไม่ได้โอนเป็นชื่อเราเพราะคิดว่าจะให้ทางปู่ย่า) ทางครอบครัวเราก็ไปไถ่เอาที่มา ก็ยังให้คนที่อยู่ด้วยเอาไปเข้าเป็นรอบที่2 แล้วครั้งนี้ครอบครัวเราคิดว่าจะไม่ไปไถ่ให้แล้ว แต่ก็ยังแอบเห็นใจเพราะทางปู่ย่าจะไม่มีที่อยู่ เพราะอายุ80+กันแล้ว คงจะปล่อยไปตามนั้นแหละ
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดี เอาจริงๆเงินที่ทางฝั่งของคุณพ่อมาขอยืมทางเราไม่คิดจะขอหรือทวงคืนแล้วแหละ เพราะคิดว่ายังไงก็ไม่ได้ แต่เขาก็เหมือนไม่รู้ตัว ทำตัวเคยชิน ก็ยังมาเบียดเบียนครอบครัวเราอยู่เรื่อยๆ ล่าสุดก็ยังเล่กันเข้ามายืม ทำเหมือนครอบครัวเราเป็นจุดศูนกลางผลิตเงินได้ ตอนนี้แม่กับพ่อก็ทะเลาะกันเพราะว่าพ่อก็ยังเอาเงินไปให้ทางญาติพ่อยืม ตอนนี้เราค่าเทอมก็ยังไม่พอจะจ่าย ค่ากินค่าอยู่ ค่าอะไรต่างๆก็ยังแทบจะไม่พอเดือนต่อเดือน ใครพอจะมีวิธีหรือหนทางที่จะพูดหรือแก้ไขยังไงดี คือทางเราไม่อยากเป็นเบี้ยล่างอีกแล้วอะ เหมือนทุกคนแค่หวังผลจากครอบครัวเรา พอครอบครัวเราจะทำนั่นทำนี่ไม่ใช่มีใครมายิบยื่นขอมือช่วย คอยแต่จะหลบหน้าหลบตา เข้ามาหาแค่วันที่ต้องการอ้อนวอนเหมือนคนที่กำลังจะตาย ทางครอบครัวเราก็ขี้ใจอ่อนกันแทบทุกคน แอบเห็นใจแต่หลังๆมานี่แม่เริ่มไม่เอาด้วยแล้ว เพราะเงินเก็บก็ไม่มีแล้ว พ่อแม่ก็อายุ50+กันแล้ว ลูกก็ยังเรียนแต่เขาก็ยังมาเบียดเบียนแบบนี้ควรทำยังไงดี
จะไม่ให้ก็หาว่าไม่รักครอบครัว ไม่รักพี่รักน้องหรอ จะไปหาทางปู่ย่าก็จะมีแต่เรื่องแต่ราวทำให้ลำบากใจ มีแต่คนขอเลี้ยง ขอยืมตังเวลาไปหาปู่ย่า ทางเราก็จะเอาแต่ยิ้มรับไว้แค่เท่านั้น ควรไาวิธีแก้ยังไงดี
ญาติพี่น้องไม่ค่อยมีเงิน เลยพึ่งแต่ครอบครัวเราเป็นหลัก ควรทำไงดี
ครอบครัวเรารับผิดชอบแทบทุกอย่างเกี่ยวกับคุณปู่ยา คอยไปส่งรพ. เอาเงินให้ใช้ เอากับข้าวกับปลาไปให้ ซื้อเสื้อผ้า ซักผ้าให้ โดยแม่เราเป็นคนทำให้ แต่เหมือนทางคุณปู่ย่าจะชอบคนที่อยู่ด้วยมากกว่า เพราะครอบครัวเราแยกออกมาอยู่อีกหลัง ครอบครัวเราซื้อที่จากคุณปู่ย่าไว้ตั้งแต่10-20ปีที่แล้ว ทางปู่ย่าก็เอาไปให้ทางลูกรักของที่อยู่ด้วย เอาที่เอานาไปเข้าธนาคารหมด รวมถึงบ้านที่อยู่ (มันเป็ชื่อของปู่ย่า ทางครอบครัวเราไม่ได้โอนเป็นชื่อเราเพราะคิดว่าจะให้ทางปู่ย่า) ทางครอบครัวเราก็ไปไถ่เอาที่มา ก็ยังให้คนที่อยู่ด้วยเอาไปเข้าเป็นรอบที่2 แล้วครั้งนี้ครอบครัวเราคิดว่าจะไม่ไปไถ่ให้แล้ว แต่ก็ยังแอบเห็นใจเพราะทางปู่ย่าจะไม่มีที่อยู่ เพราะอายุ80+กันแล้ว คงจะปล่อยไปตามนั้นแหละ
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดี เอาจริงๆเงินที่ทางฝั่งของคุณพ่อมาขอยืมทางเราไม่คิดจะขอหรือทวงคืนแล้วแหละ เพราะคิดว่ายังไงก็ไม่ได้ แต่เขาก็เหมือนไม่รู้ตัว ทำตัวเคยชิน ก็ยังมาเบียดเบียนครอบครัวเราอยู่เรื่อยๆ ล่าสุดก็ยังเล่กันเข้ามายืม ทำเหมือนครอบครัวเราเป็นจุดศูนกลางผลิตเงินได้ ตอนนี้แม่กับพ่อก็ทะเลาะกันเพราะว่าพ่อก็ยังเอาเงินไปให้ทางญาติพ่อยืม ตอนนี้เราค่าเทอมก็ยังไม่พอจะจ่าย ค่ากินค่าอยู่ ค่าอะไรต่างๆก็ยังแทบจะไม่พอเดือนต่อเดือน ใครพอจะมีวิธีหรือหนทางที่จะพูดหรือแก้ไขยังไงดี คือทางเราไม่อยากเป็นเบี้ยล่างอีกแล้วอะ เหมือนทุกคนแค่หวังผลจากครอบครัวเรา พอครอบครัวเราจะทำนั่นทำนี่ไม่ใช่มีใครมายิบยื่นขอมือช่วย คอยแต่จะหลบหน้าหลบตา เข้ามาหาแค่วันที่ต้องการอ้อนวอนเหมือนคนที่กำลังจะตาย ทางครอบครัวเราก็ขี้ใจอ่อนกันแทบทุกคน แอบเห็นใจแต่หลังๆมานี่แม่เริ่มไม่เอาด้วยแล้ว เพราะเงินเก็บก็ไม่มีแล้ว พ่อแม่ก็อายุ50+กันแล้ว ลูกก็ยังเรียนแต่เขาก็ยังมาเบียดเบียนแบบนี้ควรทำยังไงดี
จะไม่ให้ก็หาว่าไม่รักครอบครัว ไม่รักพี่รักน้องหรอ จะไปหาทางปู่ย่าก็จะมีแต่เรื่องแต่ราวทำให้ลำบากใจ มีแต่คนขอเลี้ยง ขอยืมตังเวลาไปหาปู่ย่า ทางเราก็จะเอาแต่ยิ้มรับไว้แค่เท่านั้น ควรไาวิธีแก้ยังไงดี