ถ้าเราทะเลาะกับคนในครอบครัวจะทำยังไง??

    สวัสดีครับคือมีเรื่องอยากจะปรึกษาคับ คือว่าเรามีปัญหากับคนในครอบครัวเราคนนั้นคือยายของเราเอง ขอเล่าก่อนคับเมื่อก่อนเรารักยายของเรามาก แต่ยายก็ดุกับเรามากเหมือนกัน ก็ประมาณว่าปากร้ายแต่ก็ค่อนข้างใจดีคับ เมื่อก่อนยายเราจะอยู่กับเรา (บ้านที่อยู่ในตัวเมือง) แต่ปัจจุบันยายแกก็กลับไปอยู่บ้านเก่าที่ต่างอำเภอคับ ย้ายไปประมาณเราตอนเราอยู่ ป.6 คือยายเปิดร้ายก๋วยเตี๋ยวที่นั้นคับ

    พอเราม.1 ยายก็ขอให้เราไปช่วยตอนปิดเทอม ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเราจะช่วยยังไงเพราะเพิ่งทำครั้งแรกด้วย ยายก็สอนด้วยความที่ปากร้ายยายก็ค่อนข้างจะพูดแรงหน่อย แต่เราก็เข้าใจเพราะเราทำครั้งแรกด้วย พอม.2 เราเริ่มที่จะเข้าใจแล้วว่าต้องช่วยยังไงทำยังไงแต่ยายก็ว่าเราเวลาเราทำได้ไม่ดีแต่ก็เข้าใจคับ แต่ก็แอบๆน้อยใจบ้างโกรธบ้างที่ยายว่าเราแรงเกินไป พอม.3 เราก็เริ่มที่จะไม่อยากไปแล้วเพราะเราไม่อยากที่จะโดนว่าอีก แต่แม่ก็อยากให้ไปช่วยยายคับ เราก็ไม่อยากที่จะขัดใจแม่เพราะแม่เราก็เป็นคนปากร้ายเหมือนกัน เลยจำใจต้องไปช่วย แต่ครั้งนี้เราตั้งใจช่วยยายเป็นอย่างดีเลยคับเพราะไม่อยากโดนว่าแล้วถ้าเราเถียงแกกลับแกก็จะโทรไปฟ้องเเม่เรา แม่เราก็จะโทรมาด่ามาว่าเราอีกคน

   แต่พอวันสุดท้ายก่อนจะกลับบ้านวันพรุ่งนี้ยายก็ดื่มเหล้ากับเพื่อนบ้านคับ (ลืมบอกคับว่ายายเราติดเหล้ามากทุกเย็นหลังเก็บร้านเสร็จยายก็จะดื่มกับเพื่อนของยายเสมอ) เราหิวน้ำคับเลยขอตังยาย 20 รวมของน้องด้วย (ลืมบอกอีกคับว่ามีน้องเราไปด้วย) แต่ยายไม่ให้แถมกับด่าเราอีก เราเลยบอกให้น้องไปขอแต่ยายกับให้น้องเรา เราเองก็น้อยใจคับว่าทำไมเราขอเเล้วไม่ให้ เราก็เลยไม่คุยกับยาย

   พอใกล้จะนอนยายก็คุยกับน้องเชิงบ่นว่า "ถ้าใครไม่รักเราสองคนก็ไม่เป็นไร เรารักของเราก็ได้เนาะ ปีหน้าก็มาแค่น้องเราก็พอ" พูดซ้ำไปซ้ำมา เราทนไม่ไหวเลยตอบกลับไปว่า "คราวนี้ก็ไม่ต้องโทรมาเรียกอีกนะ" ทีนี้ยายก็ขึ้นเลย ด่าเรา ตะคอกใส่เราสารพัด บวกกับเวลาด่าคือเสียงดังด้วย เช่น ปีหน้าหรือปีไหนๆก็ไม่ต้องมาไม่อยากให้มา ไม่อยากจะเห็นหน้า,ตายก็ไม่ต้องมาไหว้,ไม่ต้องมาเรียกว่ายายอีก,ไล่ให้ไปอยู่ที่อื่นมั้ง ไล่ให้ไปขายตัวมั้งถ้าอยากได้ตัง แต่ที่เราจำได้และเจ็บที่สุดคือ ขนาดพ่อยังไม่เอาเลย (คือว่าพ่อกับแม่เราหย่ากันก่อนจะมีน้องคับ) แล้วก็โทรไปฟ้องแม่เรา จำได้ว่าตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเครียดมากด้วยและอยากตายด้วยไม่อยากอยู่แล้ว ไม่นึกว่ายายจะพูดกับเราเเรงแบบนี้เเละเราก็รักยายมากจนไม่คิดว่าจะพูดคำนี้ออกมา แม่ก็มาด่าเราอีก เราก็พยายามอธิบายให้แม่ฟัง เรากินยาแก้แพ้ไปหลายเม็ดหวังจะไม่ตื่น พอเช้ามาเราตาบวม แม่เราส่งข้อความว่า "ให้ไปขอโทษยายและบอกว่าไม่ต้องคิดมาก" เราก็โล่งที่แม่ไม่ว่าอะไรเรา เราก็ไปขอโทษยายตามแม่เราบอกยายเราก็ไม่ว่าอะไร แต่เรายังรู้สึกเจ็บอยู่จากคำพูดที่ยายเราว่าเมื่อคืน จนมันกลายเป็นปมของเราไปเลย 

  พอนานๆยายเราก็จะโทรมาหาเรา แต่คำที่ยายด่าเรา เราก็ยังจับได้ เราพายายามทำตัวเย็นชาใส่ยายเรา เพราะเราไม่อยากคุยกับยายเเล้ว ทุกครั้งที่วางสายจากยายเราจะร้องไห้ แล้วก็คิดมากเรื่องนี้และอยากลืมๆหรือไม่ก็ตายๆจะได้จบๆ เราไม่รู้ว่าเราเป็นซึมเศร้ารึป่าว? ทุกครั้งที่โทรมายายจะถมเราตลอกว่า"ไม่รักยายแล้วเหรอ"  "ยายเลี้ยงเรามาตั้งเล็กๆ พอวันนี้ไม่อยากจะคุยกับยายละ" "ลืมที่ยายเลี้ยงดูตอนเด็กๆแล้วเหรอ" "ไม่รักยายก็ไม่เป็นไร" ล่าสุดยายเราร้องไห้ด้วย เราก็อธิบายทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ แต่เหมือนว่าจะไม่ฟังเราเลย แถมเมาด้วย แล้วเราก็ไม่อยากกลับไปช่วยยายอีกเเล้ว เราไม่รู้ว่ายายรักเราจริงรึป่าวหรือแค่อยากให้เราไปช่วยเหมือนเดิม ถ้าเราไม่ไปยายเราก็จะโทรไปบอกแม่เราอีก

   อยากจะถามว่าเรื่องนี้เราต้องทำยังไงดีถ้าให้เรากลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนกับยาย เราทำไม่ได้แล้วจริงๆมันกลายเป็นปมในใจเราไปแล้ว แล้วเราทำเกินไปไหม เราผิดด้วยรึป่าว แล้วถ้าเราไปอยากไปช่วยายแล้วต้องบอกแม่ยังไงดี...?