อยากพัฒนาการเล่นฟุตบอลในตำแหน่งกองหลัง

- ไม่นิ่งมากพอ ลนลานเวลาคู่ต่อสู้เพรซซิ่งเร็ว หรือเวลาบอลลอยมากลางอากาศ บางจังหวะก็สามารถเก็บเล่นได้ แต่ก็ไม่นิ่งมากพอ

ผมคิดความเป็นไปได้ข้อนี้อยู่ 2 อย่างคือ
1.สภาพจิตใจคุณยังไม่ดีพอ มันแก้ได้ด้วยการลงสนามให้บ่อยขึ้น เจอความกดดันบ่อยขึ้นอาการลนลานจะแก้ได้เอง เหมือนกับน้องๆ ไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย สมัยนี้ไม่รู้สอบยังไงนะ ถ้าสอบหลายวัน วันแรกกับวันหลังสภาพจิตใจเราจะต่างกันเพราะเราเผชิญกับแรงกดดันมาแล้ว หรืออาจจะเหมือนกับการสมัครงาน สมัครงานที่แรกกับที่ที่สิบ ยี่สิบ สามสิบ สภาพจิตใจเราจะดีขึ้น สมาธิจะจดจ่อกับเรื่องที่ต้องทำมากขึ้น
2.ทักษะในการเอาตัวรอดของคุณยังไม่ดีพอ ถ้าทักษะไม่ดีจะทำให้ขาดความมั่นใจ การเอาตัวรอดจากการเพรสก็คือการส่งบอล การครองบอล การบังบอลในเหลี่ยมที่ได้เปรียบ การเข้าปะทะ มันต้องประสานกันทั้งความคิดและศักยภาพของร่างกาย ถ้าคุณร่างกายแข็งแกร่ง มั่นใจในการปะทะ การครอบครองบอลเมื่อเจอคนอื่นชนคนอื่นเบียดแย่งคุณก็จะไม่รู้สึกว่ามีปัญหา เมื่อทักษะดีพอร่างกายดีพอคุณจะมั่นใจมากขึ้น
คุณอาจจะมีปัญหาทั้งสองข้อ ดูจากน้ำหนักและส่วนสูงแล้วน้ำหนักน้อยมาก จำเป็นต้องเพิ่มน้ำหนักและมวลกล้ามเนื้อขึ้นหากจะเล่นระดับประเทศ ส่วนสูงจริงๆ รู้สึกขาดอยู่นิดหน่อยแต่อาจเพิ่มขึ้นอีก หรือคุณเลื่อนไปเล่นกลางรับได้ถ้าทักษะอื่นพร้อม


- วิสัยทัศน์ในการมองเห็นเพื่อนร่วมทีม,การอ่านเกมในเกมรับ มองแค่ตัวใกล้ บางจังหวะที่ตัวไกลมีพื้นที่ได้เปรียบก็ไม่ได้สังเกต อีกอย่างคิดเยอะ มองนานเกินไป
เรื่องนี้แก้ด้วยการคิดเยอะๆ ไปก่อนลงเล่น ดูการแข่งขันจริงและจดจ่อกับการทำหน้าที่ในตำแหน่งตัวเอง วิสัยทัศน์ขัดเกลาผ่านความคิดและประสบการณ์ ส่วนนี้ถ้าเอาแต่ลงสนามแต่ไม่มีเวลาไปคิดทบทวนมันพัฒนายาก หลายสิ่งหลายอย่างมันไม่ได้เกิดขึ้นมาแบบแวบเอง แต่อยู่ที่การนั่งทำความเข้าใจ เอากระดาษมาหนึ่งแผ่นเพื่อจำลองตำแหน่งเพื่อนร่วมทีม เซ็นเตอร์ถ้าหันหน้าเข้าหาประตูคุณจะมีมุมมองเห็นจำกัด บางทีอาจได้ยินคำว่ามองด้วยหัวคิ้ว ปรายตามองหรืออะไรทำนองนั้น แต่จริงๆ มันไม่ใช่การมองหา แต่เป็นการจินตนาการตำแหน่งเพื่อนร่วมทีมเช่นแบคสองข้างว่าเขารอง หรือเขาวิ่งไปรอ คุณแค่มองดูตำแหน่งของเขาถ้าเห็นก็คือรอง ถ้าไม่เห็นก็อาจจะเป็นการวิ่งไปด้านหน้า คุณต้องใช้เวลาทำความเข้าใจหน้าที่ของตำแหน่งอื่นด้วยถ้าอยากมีส่วนร่วมในเกมรุกซึ่งหากจะไปลีกที่สูงขึ้นก็ต้องทำ ต้องเข้าใจการเคลื่อนที่ ไลน์การวิ่ง การที่คุณไม่ได้สังเกตเพราะคุณไม่ยอมทำความเข้าใจ เอาแต่วิ่งไล่แก้เหตุการณ์เฉพาะหน้า เรื่องวิสัยทัศน์ผมคิดว่าฝึกนอกสนามจะเป็นง่ายกว่า อยู่ในสนามมองเห็นแต่เหตุการณ์เฉพาะหน้า ต้องมองแนวมุมมองนกอินทรี มุมมองบุคคลที่สาม มุมมองพระเจ้าที่มองจากท้องฟ้า เหมือนวิดีโอเกมนั่นแหละแต่มันจะอยู่ในจินตนาการของคุณเอง แต่เรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับเพื่อนร่วมทีมด้วย บางทีอ่านเกมไม่เหมือนกันต้องพยายามทำความเข้าใจ ส่วนการอ่านเกมรับต้องประสานกับเพื่อนทั้งกองหลัง แบค และประตู โดยเฉพาะประตูเราต้องรู้ว่าเราจะปิดยังไงให้เขาเหลือมุมยิงน้อยที่สุด จะเข้ายังไงให้ไม่ฟาล์ว บางทีต้องทำความเข้าใจกับระยะก้าวตัวเองกับทำความคุ้นชินกับความเร็วฝั่งที่รุกเข้าใส่ ยิ่งเราไล่เขาไปอยู่ในตำแหน่งที่มุมยิงเหลือน้อยก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว พยายามให้เขายิงยาก เขายิงยากพอยิงก็เสียการครอบครองบอลมาเป็นฝั่งเราเอง


- เวลาผู้เล่นฝั่งตรงข้ามโยนบอลข้ามหลังไลน์แผงกองหลัง บางจังหวะไม่รู้ว่าจังหวะไหนควรเก็บเล่น จังหวะไหนควรเคลียร์ทีเดียว จังหวะไหนควรเก็บเล่นแล้วเล่นกับผู้รักษาประตู
ส่งเสียง อันนี้ผมว่าสำคัญที่ประตู ถ้าเขาไม่พูดเราก็บอกให้เขาพูด สั้นๆ เลย เคลียร์ ปล่อย ส่งมา เพราะเราหันหลังโกลด์หันหน้า โกลด์มีทัศนวิสัยที่ดีกว่าเราต้องบอกเขาให้จังหวะว่าเขาจะเล่นอะไร ถ้าจวนตัวจริงก็เคลียร์ไปก่อน ถ้ามีประสบการณ์มองพอบางจังหวะจะะรู้สึกว่าตัวเกมรุกเขาไม่ตามเราก็เก็บแล้วส่งได้ หลายอย่างไม่ได้แก้ด้วยเวลาสั้นๆ อาจต้องใช้เวลาเป็นปีสองปีก็ได้

- ไม่ได้มองคู่ต่อสู้ที่สอดมาจากด้านหลัง หรือ สอดจากแถว 2
รับผิดชอบตัวที่เราประกบ อันนี้บางทีต้ออาศัยตัวเองจริงๆ ถ้าเขาสอดมาแล้วไม่มีคนประกบเขาถ้าเราฉีกไปประกบตัวที่เรากันไว้เขาจะว่างแทน มันอยู่ที่เพื่อนร่วมทีมด้วย แต่ภาพรวมมันอาศัยประสบการณ์ว่าเราจะฉีกไปกันหรือไม่ หรือจะดันสูงดักล้ำหน้าเขา แต่กรรมการถ้ามองตามไม่ทันการดักล้ำหน้าก็ลำบาก


ข้อแนะนำอย่างอื่น น้ำหนักน้อยมากครับ ควรเพิ่มกล้ามเนื้อและน้ำหนักเล่นกองหลังน่าจะน้ำหนัก 80+ ฝึกทั้งเวทและความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อระหว่างเพิ่ม อาจใช้เวลาสักสามสี่ปีถึงจะได้รูปร่างและทักษะที่ดีพอและต้องมีวินัย การฝึกเวทใช้เวลาศึกษาสักพัก ที่สำคัญคือ เล่นไม่ถึง กินไม่ถึง พักไม่พอ กล้ามเนื้ออาจจะไม่ขยายแต่จะไปอึดแทนก็ได้ เราต้องรู้ว่าร่างกายใช้พลังงานประมาณเท่าไหร่ เราต้องกินคาร์บพอใช้พลังงานก่อนค่อยบวกโปรตีนสำหรับซ่อมแซมร่างกาย บางคนอัดโปรตีนอย่างเดียวไม่เอาคาร์โบไฮเดรตมันก็ไม่ถูกใช้ประโยชน์เต็มที่ พืชผักกินให้หลากหลาย พวกนี้มีสารสื่อประสาทสำคัญจะทำให้การบังคับร่างกายในระยะยาวดีขึ้น กินหลายสีเข้าไว้ ยิ่งช่วงอายุขนาดนี้ยิ่งจำเป็นก่อนร่างกายจะไปถึงจุดดีที่สุด คร่าวๆ ก็ประมาณนี้