เล่าย้อนหลังนิดหน่อยนะค่ะ เรากับแฟน คบกันมาประมาณ4ปี จะเข้าปี้ที่5 เราเริ่มทะเลาะกันหนักๆถึงแบบออกจากบ้านมาประมาณ 3 ครั้ง เรามาทะเลาะกันตั้งแต่โควิดรอบแรก (ทะเลาะรอบที่1)เราตกงาน แฟนทำงานคนเดียว เราเล่นหาทางช่วยเค้าหางาน ขายของออนไลน์บ้าง นัดรับสินค้าตามสถานที่ต่างๆ แถวๆบ้าน จนเงินไม่พอใช้ โดนลูกค้าเทบ้าง ทำให้ทุนจ่ม ของที่เอามาขายไม่หมด แล้ววันนั้นแฟนเรียกเราทานข้าว แต่เราปวดท้องประจำเดือน เราบอกว่า ไม่หิว เค้าก็ปิดประตูห้องเสียงดังมาก แล้วไล่เรากลับบ้านของเรา เราร้องไห้หนักมาก เค้าไม่ง้อเราเลย เราเลยโทรให้ตายายมารับกลับ แล้วช่วงนั้นเป็นเคอร์ฟิว ตกดึกเค้าทักเฟสมาง้อเรา  เราใจอ่อน กลับไปหาเขาในคืนนั้น (ทะเลาะรอบที่2) มีวันหนึ่ง เราเห็นเพื่อนโปรโมทเว็บพนัน เล่นแล้วได้เงินเยอะมาก เราเลยลองสมัคร แรกๆได้เงินจริง หลังมา เราติดพนัน เอาเงินไปลงที่พนันจนเกือบหมด แฟนเลยขอเลิก ส่วนเรา ยอมรับว่าผิดจริง เราเลิกกันประมาณ 1 เดือน เขาตามมาง้อเรา ซึ่งตอนนั้นเรายอมรับว่าเราเหงามาก เราไปกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเพื่อนก็แนะนำ คนๆหนึ่งให้ เราลองคุย เพื่อแก้เหงา แต่เรายอมรับว่าเราคิดถึงแฟนเรามากกว่า แต่เรากลัว กลัวเค้าจะไล่เราอีก กลัวเค้าจะบอกเลิกเราอีก แต่สุดท้าย เราก้อกลับมาหาเขา เราลืมบอกไปเรามีลูกด้วยกัน 1 คน เป็นผู้หญิง กำลังอายุได้ 3 ขวบ (ทะเลาะรอบที่3)เราทะเลาะกันเรื่อง แฟนเก่าเรา ขอย่อเป็น ฟก นะค่ะ  ตอนนี้เขาติดคุกอยู่ เขาส่งจดหมายมาหาเรา เรายอบรับว่า ในใจเราก็อยากให้เค้ากลับมา แต่เรามีครอบครัวแล้ว ตอนนั้นเรากลัว กลัวพ่อของลูกเราจะไล่เราออกจากบ้านอีก เราเลยเขียนจดหมายไปหา ฟก แล้วเราเก็บจดหมายทุกฉบับที่ ฟก ส่งมา มีวันหนึ่ง บังเอิน พ่อของลูกไปเห็นจดหมายที่เราเอาแอบไว้ เราทะเลาะกันหนักมาก แต่เราเลือก พ่อของลูก ถัดมาอีก3-4วัน เราทะเลาะกันเรื่องนี้อีก แต่ใกล้ถึงเวลาไปทำงานของเราแล้ว เราเลยเลือกที่จะเงียบ แล้วไปทำงาน แต่พ่อของลูกบอกเราว่า ถ้าออกไปจากที่นี้ตอนนี้ เค้าจะเก็บของๆเราให้ แล้วให้เราออกไปจากบ้านเค้า เราเลิกงานมา เก็บของๆเรา เรายอมรับว่าเราโมโหมาก คุมอารมตัวเองไม่ได้เลย เราเลือกที่จะออกมาในวันนั้น พอเขาเลิกงานกลับมา ไม่เห็นเรา เขาตามหาเรา ทั้งๆที่รู้ว่าเราทำงานที่ไหน แต่เขาก้อไม่ไปหาเรา เราห่างเขาได้ประมาณ3วัน เราขึ้นสถานะกับคนใหม่ ในก่อนวันลอยกระทง ในใจเราแค่อยากประชดเขา อยากให้เขามาง้อ แต่ไม่เลย ทางกลับกัน เขาเลือกที่จะไปคุยกับคนที่ทำงาน เรายอมรับนะ ว่าเราผิดเองที่เอาคนใหม่มาประชดเขา เราเสียใจ เราไปขอคืนดีกับพ่อของลูก และบอกเลิกกับคนใหม่ว่า เรายังลืมพ่อของลูกไม่ได้ เราง้อพ่อของลูกประมาณ2วัน เขาบอกเราว่า ถ้าอยากกลับมา ก็เก็บของกลับมาเอง เช้าวันนั้นเราเลยเก็บของกลับไป แต่เราเก็บของไม่หมดนะ มันเยอะพอสมควร แต่พอมาถึง เค้าคุยกับคนใหม่ ส่วนเราทำได้แค่ผร้องไห้ แล้วให้เขาเลือกว่า จะเลือกใคร เขาบอกว่าเลือกเรา ขอเวลาตัดคนใหม่ก่อน เพราะเขากำลังตกลงคบกันได้2-3วัน คนใหม่เขาก็มีลูกติดนะค่ะ แก่กว่าลูกเรา1-2ปี พ่อของลูกเราเค้าบอกเราว่า ขอเวลาหน่อย เราก็อดทนมาตลอด จนถึงวันนี้ ตั้งแต่เช้า เขาออกไปทำธุระ เราทักหา เค้าไม่ตอบแชท แต่เค้าเลือกจะโทรหาคนใหม่เป็นชั่วโมง พอกลับบ้านมา ก็ทะเลาะกันหนักมาก เราเกือบจะเอามีดแทงตัวเอง แล้วเราก็มานั่งคุยกันว่าจะเอายังไง เค้าก็บอกคำตอบเดิมว่าจะตัดให้ พอถึงเวลาไปทำงาน เราไปทำงานในสภาพที่จิตใตย่ำแย่มาก ไม่มีกะจิตกะใจทำงาน จนเราเบรกเราโทรหาเขา ติดสายค่ะ โทรไปเป็นสิบสายก็ยังติด จนเรากินข้าวไม่ลง ร้องไห้ ขอออกก่อนเวลา แล้วขับรถกลับบ้าน มาถึงบ้านเปิดประตูห้องไป เขานอนคุยโทรศัพท์กันอยู่ ตกใจที่เห็นเรา แล้วเขาก็บอกผู้หญิงคนนั้นว่า แค่นี้ก่อนนะ เราก็นั่งเครียกัน จนเค้าลอกเราว่าตัดคนใหม่ไม่ได้ รู้สึกดีไปแล้ว แล้วเราละ จะให้เรากลับมาทำไม ต้องการเราจริงๆไหม เขาบอกว่า อยากเก็บไว้ทั้ง2คน เราหมดความอดทน ทักไปหาผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ยอมปล่อย เพราะเขาคุยกันตอนที่แฟนเราโสด เขาไม่ยอมหลีก ทั้งๆที่เขาบอกว่า เขาไม่อยากเป็นมือที่3 ตอนนี้เราควรต้องทำยังไง ถ้าพ่อของลูกเรา ไม่รักเรา เรายอมตายเลย ในชีวิตนี้เราเหลือแค่เขากลับลูก แม่เราเสียแล้ว ตอนนี้อยากไปอยู่กับแม่จังเลย ไม่อยากเจ็บแล้ว 😢😢😢