อย่างที่ตั้งคำถามอ่ะคะ รู้สึกยังงัยถ้าเป็นคุณ เเล้วคุณจะทำยังงัย เราไม่รู้จะทำยังงัย เรายังรู้สึกขนลุกจนถึงทุกวันนี้
ภาพนั้นมันติดอยู่ในสมอง เเต่เราหนีความจริงไม่หรอกใช่มั้ย ว่าเค้าคือพ่อของเรา
มีอันนึงที่เราอยู่กรุงเเล้วเค้าส่งมาทางข้อความว่า อยากคุยโทรคุยกับยา ในเชิงที่ทำให้เรารู้สึกขนลุก เเต่เราลบข้อความไปล่ะ รับไม่ได้ เราบอกว่าเราเดินทางอยู่
ทำงานเหนื่อย ก็โทรอยู่นั้น เราก็เลยถึงขนาดบล็อคเเชท นี้เราต้องกลับบ้านอีก
มองพ่อตัวเองเเบบเดิมไม่ได้อีกเเล้ว😭😭
จะมองว่าเค้าคือคนป่วยคนนึงมั้ยย?