เรื่องราวเกี่ยวกับความรักของอามาเนะกับมาฮิรุ ที่มีความสัมพันธ์แบบคนข้างบ้านที่ไม่เคยคิดจะทำความรู้จักมาก่อน แต่ก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองคนได้มาใกล้ชิดกัน
มาฮิรุนั้นเป็นสาวสวยระดับท็อปของโรงเรียนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดีเลิศไปหมด แถมตัวเล็กน่าทะนุถนอม ซึ่งตัวมาฮิรุเองก็มีนิสัยที่ใช้ตอนอยู่โรงเรียนกับที่บ้านต่างกัน แต่ไม่ได้ต่างกันแบบสุดโต่งถึงกับเป็นคนละคนกันขนาดนั้น แค่มีพูดจาแบบไม่อ้อมค้อมนิดหน่อย ซึ่งเรารู้สึกชอบกับจุดๆนี้(มาก) เวลาอ่านไปเราเองก็มีความรู้สึกว่าอยากลูบหัวมาฮิรุเหมือนพระเอกเลย
ทางอามาเนะ ก็เป็นเด็กหนุ่มที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่ผลการเรียนติดท็อปสามสิบตลอดนะเออ นิสัยค่อนข้างเอื่อย แล้วก็ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ ฝีมือการทำอาหารก็ห่วย ไม่ชอบทำความสะอาดห้องด้วย แต่ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมาก
เรื่องนี้ค่อนข้างเรื่อยๆ ความสัมพันธ์ของทั้งสองเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้หวือหวา มีความเรียบง่ายและสมเหตุสมผล เพราะต่างฝ่ายต่างเริ่มจากการเป็นคนข้างห้องที่ไม่เคยคุยด้วย ทำให้ไม่ได้ชอบพอกันตั้งแต่ช่วงแรก บางบทเหมือนLNทำอาหาร อธิบายจนคนอ่านหิว มีของกินแทบทุกบท หรือจริงๆนี่คือLNเกี่ยวกับอาหารใช่มั้ย แต่ละฝ่ายใช่ว่าจะไร้ความรู้สึก มียิ้มบ้าง โกรธบ้าง ถึงจะแสดงออกมาเล็กน้อยแต่ก็อยู่ในระดับที่อีกฝ่ายรับรู้ได้ มีหน้าแดงกันบ้าง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่หลังๆคอแดง(ฮา)
ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนตอนแรกๆเป็นเหมือนภาวะพึ่งพาอาศัยกัน ได้รับอะไรมาก็ต้องตอบแทน แต่มาฮิรุเป็นฝ่ายให้เยอะกว่า แต่ถ้าถามว่าอามาเนะชอบอะไรในตัวมาฮิรุ ขอตอบทันทีว่าชอบอาหารที่คุณมาฮิรุทำครับ ถึงขนาดที่ว่าถ้าต้องมีแฟนแต่ไม่ได้กินอาหารฝีมืออาหารของมาฮิรุล่ะก็ ขอปฏิเสธการมีแฟนแบบหัวชนฝา จนจบเล่ม1 ทั้งสองคนก็ไม่ได้เปิดเผยมากนักว่ารู้จักกันต่อหน้าคนอื่น (รอวันเปิดตัวนะจ๊ะ) แต่ก็มีพัฒนาการคือมาฮิรุเองก็เริ่มหวั่นไหวแล้วแหละ ก็แหม ไปทำอาหารให้เค้าถึงห้อง มีกุญแจห้องเค้า ช่วยทำความสะอาดให้เค้า เฝ้าไข้ให้เค้า วันคริสมาสต์ก็อยู่กับเค้าทั้งวัน ใครบ้างจะไม่หวั่นไหว ฝั่งพระเอกของเราก็คิดแค่ว่าคุณมาฮิรุเป็นนางฟ้าที่ไม่กล้าแตะต้อง เพราะเป็นตัวตนที่ไม่เหมาะกับตน ขอแค่ได้ทานอาหารฝีมือมาฮิรุก็พอใจแล้ว รู้สึกแค่ว่าชอบมาฮิรุที่น่ารัก แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบชายหญิง ตอนนี้ยังไม่มีดราม่าอะไร แต่ถ้าจะมีคงเป็นเรื่องครอบครัวของมาฮิรุ ตัวละครสมทบเรื่องนี้ที่เด่นๆมีแค่เพื่อนพระเอกกับแฟนสาวของเพื่อนที่หวานกันต่อหน้าพระเอกสุดๆ(ถ้าหนูเป็นพระเอกคงบึ้มบ้านสองคนนี้นานแล้ว โทษฐานทำตัวน่าหมั่นไส้) แต่ก็เป็นตัวละครรองที่ไม่ได้ทำตัวน่ารำคาญเลย แม้จะโผล่มาฉากเดียวกับมาฮิรุก็ไม่ได้โดนรัศมีของมาฮิรุกลบแต่อย่างใด
เอาเป็นว่าถ้าเล่ม2มาคงจะรอซื้อทันที เป็นแนวโรแมนซ์ที่ไม่หวานเกินไป ถ้าบทจะหวานก็เป็นไปตามธรรมชาติ เดินเรื่องเรียบง่าย สำหรับใครที่ชอบความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไป เรื่องนี้น่าจะตอบโจทย์ได้ดี เป็นสี่ชั่วโมงที่อ่านเพลินมาก สายโรแมนซ์ไม่ควรพลาดเรื่องนี้นะ เนื้อเรื่องเองก็ไม่มีติดขัดตรงไหน ด้านงานแปลจัดว่าดี ถ้าใครจะสะสมรูปเล่ม เนื้อกระดาษของค่ายanimagนั้นดีอยู่แล้ว คุณมาฮิรุก็เป็นนางฟ้าสมกับฉายาจริงๆ ของโคตรดี ใครสายนี้ก็ซื้อเถอะ เพื่อวงการโรแมนซ์ในไทย!!!
LC LN by Animag ทั้งรูปเล่มและe-book
อวยLNมาฮิรุน ขาดคุณนางฟ้าข้างห้องไป ผมคงมีชีวิตต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เล่ม1
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะมาฮิรุนั้นเป็นสาวสวยระดับท็อปของโรงเรียนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดีเลิศไปหมด แถมตัวเล็กน่าทะนุถนอม ซึ่งตัวมาฮิรุเองก็มีนิสัยที่ใช้ตอนอยู่โรงเรียนกับที่บ้านต่างกัน แต่ไม่ได้ต่างกันแบบสุดโต่งถึงกับเป็นคนละคนกันขนาดนั้น แค่มีพูดจาแบบไม่อ้อมค้อมนิดหน่อย ซึ่งเรารู้สึกชอบกับจุดๆนี้(มาก) เวลาอ่านไปเราเองก็มีความรู้สึกว่าอยากลูบหัวมาฮิรุเหมือนพระเอกเลย
ทางอามาเนะ ก็เป็นเด็กหนุ่มที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่ผลการเรียนติดท็อปสามสิบตลอดนะเออ นิสัยค่อนข้างเอื่อย แล้วก็ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ ฝีมือการทำอาหารก็ห่วย ไม่ชอบทำความสะอาดห้องด้วย แต่ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมาก
เรื่องนี้ค่อนข้างเรื่อยๆ ความสัมพันธ์ของทั้งสองเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้หวือหวา มีความเรียบง่ายและสมเหตุสมผล เพราะต่างฝ่ายต่างเริ่มจากการเป็นคนข้างห้องที่ไม่เคยคุยด้วย ทำให้ไม่ได้ชอบพอกันตั้งแต่ช่วงแรก บางบทเหมือนLNทำอาหาร อธิบายจนคนอ่านหิว มีของกินแทบทุกบท หรือจริงๆนี่คือLNเกี่ยวกับอาหารใช่มั้ย แต่ละฝ่ายใช่ว่าจะไร้ความรู้สึก มียิ้มบ้าง โกรธบ้าง ถึงจะแสดงออกมาเล็กน้อยแต่ก็อยู่ในระดับที่อีกฝ่ายรับรู้ได้ มีหน้าแดงกันบ้าง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนตอนแรกๆเป็นเหมือนภาวะพึ่งพาอาศัยกัน ได้รับอะไรมาก็ต้องตอบแทน แต่มาฮิรุเป็นฝ่ายให้เยอะกว่า แต่ถ้าถามว่าอามาเนะชอบอะไรในตัวมาฮิรุ ขอตอบทันทีว่าชอบอาหารที่คุณมาฮิรุทำครับ ถึงขนาดที่ว่าถ้าต้องมีแฟนแต่ไม่ได้กินอาหารฝีมืออาหารของมาฮิรุล่ะก็ ขอปฏิเสธการมีแฟนแบบหัวชนฝา จนจบเล่ม1 ทั้งสองคนก็ไม่ได้เปิดเผยมากนักว่ารู้จักกันต่อหน้าคนอื่น (รอวันเปิดตัวนะจ๊ะ) แต่ก็มีพัฒนาการคือมาฮิรุเองก็เริ่มหวั่นไหวแล้วแหละ ก็แหม ไปทำอาหารให้เค้าถึงห้อง มีกุญแจห้องเค้า ช่วยทำความสะอาดให้เค้า เฝ้าไข้ให้เค้า วันคริสมาสต์ก็อยู่กับเค้าทั้งวัน ใครบ้างจะไม่หวั่นไหว ฝั่งพระเอกของเราก็คิดแค่ว่าคุณมาฮิรุเป็นนางฟ้าที่ไม่กล้าแตะต้อง เพราะเป็นตัวตนที่ไม่เหมาะกับตน ขอแค่ได้ทานอาหารฝีมือมาฮิรุก็พอใจแล้ว รู้สึกแค่ว่าชอบมาฮิรุที่น่ารัก แต่ก็ไม่ได้ชอบแบบชายหญิง ตอนนี้ยังไม่มีดราม่าอะไร แต่ถ้าจะมีคงเป็นเรื่องครอบครัวของมาฮิรุ ตัวละครสมทบเรื่องนี้ที่เด่นๆมีแค่เพื่อนพระเอกกับแฟนสาวของเพื่อนที่หวานกันต่อหน้าพระเอกสุดๆ(ถ้าหนูเป็นพระเอกคงบึ้มบ้านสองคนนี้นานแล้ว โทษฐานทำตัวน่าหมั่นไส้) แต่ก็เป็นตัวละครรองที่ไม่ได้ทำตัวน่ารำคาญเลย แม้จะโผล่มาฉากเดียวกับมาฮิรุก็ไม่ได้โดนรัศมีของมาฮิรุกลบแต่อย่างใด
เอาเป็นว่าถ้าเล่ม2มาคงจะรอซื้อทันที เป็นแนวโรแมนซ์ที่ไม่หวานเกินไป ถ้าบทจะหวานก็เป็นไปตามธรรมชาติ เดินเรื่องเรียบง่าย สำหรับใครที่ชอบความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไป เรื่องนี้น่าจะตอบโจทย์ได้ดี เป็นสี่ชั่วโมงที่อ่านเพลินมาก สายโรแมนซ์ไม่ควรพลาดเรื่องนี้นะ เนื้อเรื่องเองก็ไม่มีติดขัดตรงไหน ด้านงานแปลจัดว่าดี ถ้าใครจะสะสมรูปเล่ม เนื้อกระดาษของค่ายanimagนั้นดีอยู่แล้ว คุณมาฮิรุก็เป็นนางฟ้าสมกับฉายาจริงๆ ของโคตรดี ใครสายนี้ก็ซื้อเถอะ เพื่อวงการโรแมนซ์ในไทย!!!
LC LN by Animag ทั้งรูปเล่มและe-book