คือผมต้องจบแค่ม.3เพราะพ่อแม่ขอไห้ออกมาช่วยงานที่บ้านแทนเรียนต่อม.ปลาย
ผมก้ช่วยงานเค้ามาเกือบปีที่5ละ ที่บ้านก้มีลูกจ้างหลายคนอยู่ ทีนีเวลาผมทำงานพลาด?หรือไม่ตรงกับที่เค้าต้องการก้จะบ่นบ้างแต่เวลาที่เค้าหัวเสียเรื่องอื่นแล้วมาบ่นผมก้จะกลายเป็นด่าผมแทนตลอดเลย
ซึงผมไม่ได้เงินเดือนแบบชัดเจนชัดๆทุกเดือนนะ แต่โดยรวมได้มาไช้ประมาณ3-5พันต่อเดือนบ้างเดือนก้2พัน ซึงบ้างครั้งที่ด่าผมเค้าก้จะบอก (ขอหยาบนะครับ) :วันๆไม่ทำ

ไรจ้องแต่จะไช้แต่ตังกู :
ผมก้ต้องตื่นตอน6โมงเช้าทุกวันเพื่อไปเครียงานตอนเช้าและสายๆถึงกลับมากินข้าว เฉลียผมต้องทำงานประมาณวันละ6-8ชม.ต่อวัน บางวัน12+
ทำแบบนีมา2 3ปีไม่มีวันหยุดทีแบบอยู่บ้านเฉยๆไม่ต้องทำงายเลย
แต่ผมมักถูกด่าด้วยคำนีเสมอ จนผมรู้สึกไม่อยากทำงานที่บ้านแล้วอะแบบเหมือนทีผมทำไนแต่ละวันแทบไม่มีความหมายเลย ผมทำงานเยอะกว่าลูกจ้างอีกโดยเฉลี่ย แต่ทำเยอะยังไงเวลาผมทำพลาดนิดหน่อยก้จะโดนด่าอยูดี บางทีผมก้แอบไปนั้งร้องไห้คือเค้าแทบไม่แคร์ความรู้สึกลูกเลยจะด่ายังไงก้ได้
แล้วเวลาเค้าด่าก้จะเอาสิ่งทีผมชอบมาด่าด้วยเวลาว่างผมจะหานิยายอ่าน เค้าก้จะบอกว่าไม่อ่านอะตายไหม จะตายก้ตายๆไปซะ คือผมก้คิดนะเค้าจะมีลูกมาเพื่ออะไรกัน
เค้ามักจะพูดว่า คอยดุคอยด่าหวังไห้ได้ดี? ทำอะไรดีๆได้แทบไม่เคยมีคำชมจากเค้าเลยบอกเดียได้ใจ เลยมีมาแต่คำเตือน(ด่า)?
แรกๆผมก้พอฟังข้ามๆได้นะแต่บ่ครั้งผมเหนื่อยกับงานมากแล้วอยุ่ดีๆเค้าก้มาว่าผมซึงผมก้ไม่รุ้อะไรเลย คือเหมือเค้าคอยหาคนละบายอารมณ์เค้า
ตอนนีผมก้ไม่มีความสามารถพอทีจะออกไปอยู่คนเดียวข้างนอกได้ด้วยละ แถมอยุ่ต่างจังหวัดอีก
คือช่วยงานที่บ้านมาหลายปี แทบไม่มีวันหยุด มักโดนพ่อแม่ด่าเวลาทำงานพลาด