เคยทะเลาะกับพ่อแม่แล้วคิดอยากตายไหมคะ

เนื่องจากเราที่ก็ผิดด้วยส่วนนึงคือเราไม่อยากไปขายของกับพ่อแม่เราเลยบอกว่าไม่อยากไปแล้วพ่อกับแม่ก็ด่าเราว่าไปแค่นี้ให้ไม่ได้ปล่อยให้อดดีกว่าอีกดูลูกคนอื่นเค้าสิ่ช่วยพ่อแม่กูไม่น่ามีลูกแบบเลยู เราเลยเดินไปอาบน้ำแล้วก็ร้องไห้ออกมาไม่พูดไม่จาชักสีหน้าอารมณ์เสียแล้วพอไปถึงร้านเราก็นั่งนิ่งๆไม่สบอารมณ์มีคนมาซื้อของมันเป็นแบงค์พันเรายืนให้แม่แต่ตอนนั้นเราลืมนะว่าโมโหอยู่แต่แม่คิดว่าเราอารมณ์เสียใส่ละเค้าก็ด่าไล่กลับบ้านบอกไปให้ไกลกูเลยนะก่อนที่กูจะด่าให้อายคนอื่นเราเลยลุกขึ้นเดินกลับก็ไกลอยู่แต่โทรให้น้องมารับซึ่งเราน้อยใจมากๆอยากฆ่าตัวตายแต่กลัวตอนนี้ตัดสินใจว่าจะจะทำดีไหมกลัวมันไม่ตายแต่พิการนี่สิคือเราไม่อยากไปขายของจริงๆอยากอยู่บ้านเรียนเพราะค้างงานเยอะเค้าก็บอกไม่ต้องเรียนลาออกไปแค่นี้ก็ไปช่วยไม่ได้ซึ่งเราอยากเรียนแต่ตอนที่ไม่อยากเรียนกลับให้เรียนเราไปช่วยกว่าจะกลับก็ดึกเช้ามาก็ตื่นสายเช็คชื่อไม่ทันถ้าเราไปแล้วใครจะทำงานให้เราล่ะเราก็ไม่ได้ขยันขนาดนั่นไหมทุกอย่างที่ทำผิดพ่อแม่เอาแต่โทดเราโทดว่าสันดานเราทั้งๆที่มันเกิดมาจากพ่อแม่นั่นแหละทำงานบ้านแม่ก็ทำเองไม่ใช้ไม่สอนให้ทำแต่ตอนอยู่ป.4-6เราทำงานบ้านซักผ้าของทุกคนล้างจานหุ่งข้าวกวาดบ้านพอขึ้นมัธยมแม่ทำให้หมดกลายว่าเราเป็นคนขี้เกียจมากๆ หน้าเหวี่ยงวีนก็ติดมาจากพ่อแม่นั่นแหละเค้าตามใจเกินอะยิ่งน้องเรานะข้ามหัวยิ่งกว่าอีกเวลาทำงานบ้านอะไรก็บอกว่าน้องเป็นผู้ชายมันมีงี้ด้วยอ่อเวลาบ่นจะชอบบอกว่ามาทำแทนกูไหมกูทำงานหนักกว่าอีกเป็นลูกกูนะเข้าใจนะว่าเหนื่อยอะแต่ไม่เคยหันไปดูตัวเองบ้างเลยว่าเหตุมันมาจากใคร ยิ่งเวลาทะเลาะกันก็มาลงที่เราเวลาเหนื่อยก็บ่นเราถึงเราจะไม่เหนื่อยงานแต่โคตรเหนื่อยใจอะต้องมาแบกรับความรู้สึกทุกคนแบกรับคำด่าจากปากครอบครัวแบกปมด้อยของตัวเองเราไม่เคยเถียงชนะสักครั้งเพราะเราเป็นลูกท้อแท้มากๆค่ะ😭😭😭😭
#แนะนำหน่อยนะคะแต่อย่าแรงเพราะหนูเป็นคนชอบเก็บเอาไปคิด

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่