สวัสดีค่ะดิฉันอยากจะมาปรึกษาคนในกลุ่มว่าเคยประสบปัญหาเหล่านี้ไหมคะออกมาตั้งกระทู้ไม่ได้จะมาตั้งใจขายครอบครัวหรือว่าอะไรนะคะอยากจะปรึกษาเพราะไม่มีผู้ใหญ่ให้ปรึกษาค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าหนูตอนนี้ปัจจุบันอายุ 23 ปีส่วนแฟนอายุ 25 ปีเราอยู่ด้วยกันมาประมาณ 7 ปีแล้วค่ะมีลูกด้วยกัน 1 คนตอนนี้ลูก 4 ขวบกว่าปัญหาที่เจอคือเราสองคนทะเลาะกันบ่อยมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่จะปากเสียอยู่ด้วยกันตลอดเวลาจนกระทั่งใช้ความรุนแรงต่อหน้าลูก อยู่ด้วยกันไม่เคยจะมีความสุขเลยมีความสุขแค่ช่วงเวลาสั้นๆเหมือนตอนอารมณ์ดีค่ะมันก็ใช่นะคะอารมณ์ดีก็ต้องมีความสุข😂แต่มันแค่เป็นช่วงเวลาสั้นๆค่ะทุกครั้งจะมีการทะเลาะและด่าแรงๆตลอดทั้งหนูและสามีค่ะไม่มีใครยอมใครเลยจนความคิดของหนูหนูอยากเลิกกับเขาค่ะ ไม่ว่าหนูจะพูดอะไรหรือพยายามจะอธิบายอะไรเขาก็ไม่ฟังเขาด่าทอหนูตลอดเวลามีอะไรหนือเรื่องอะไรก้อจะพูดกลับบ้านตัวเองจะฟ้องแม่ตัวเองบ้างอะไรประมาณนี้ค่ะเขาพูดทำร้ายจิตใจเราตลอดเวลาจนบางครั้งเรายังนึกว่าเราทำอะไรผิดยอมรับเลยนะคะนอกจากเลี้ยงลูกแล้วเราไม่มีข้อบกพร่องอะไรนะคะทำกับข้าวมาตื่นมาเขาก็ได้กินกลับจากทำงานแล้วเขาได้กินเลยค่ะแต่เราจะมีปากเสียงกันตลอดเวลาเลยเวลาทะเลาะกันเขาไม่เคยพูดถึงความดีของเราเลยค่ะเขาจะเอาจุดแย่ๆของเรามาพูดตลอด จุดแย่ๆของเราที่เขาเอามาพูดนั้นเขาเกิดจากเขานั่นแหละค่ะมีอยู่ครั้งหนึ่งเขาเคยนอกกายและนอกใจหนูค่ะคนเรามันหมดความเชื่อใจแล้วนะคะแต่ยังรักอยู่ค่ะถามว่าตอนนี้เชื่อใจเขาไหม 100% หนูเชื่อใจเขาแค่ 50% ค่ะยิ่งตอนนี้ยิ่งเราห่างกันอยู่คนละที่ค่ะผู้หญิงเรามันก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดานะคะเพราะเราเคยโดนกระทำมาแบบนั้นเวลาทะเลาะกันเราก็จะบอกเอาเรื่องตรงนี้มาพูดอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะคงไม่ต้องให้พูดนะคะกลัวไปหมดทุกอย่างเลยค่ะเขาบอกว่าสมองก็คิดได้แต่เท่านี้อะไรประมาณนี้ค่ะ ยิ่งทำให้ทะเลาะกันไปอีกค่ะ มันยิ่งทำให้เราคิดว่าเขายังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ เราควรทำยังไงดีคะ ณเวลานี้ตอนที่เราตั้งกระทู้เพิ่งทะเลาะกันเสร็จค่ะแต่ครั้งนี้เราเงียบทุกอย่างให้เขาด่าเราฝ่ายเดียวไม่ยอมพูดอะไรเลยค่ะจนกระทั่งเขาวางสายไป ตอนที่คุยแล้วก็รับสายปกตินะคะคือเราทะเลาะกันเรื่องนิดเดียวแต่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ปกติเราจะเป็นคนหัวร้อนและด่ากลับเหมือนกันคือเรียกง่ายๆคือไม่ยอม แต่เมื่อกี้เขากลับด่าหนูสารพัดแต่หนูกับเงียบเราเหนื่อยแล้วไม่อยากตอบโต้กลับเขาก็ด่าด่าด่าและพูดว่าจะกลับบ้านจะโทรหาคนที่บ้านให้มารับเราก็เงียบไม่พูดอะไร แต่หนูก็ส่งข้อความไปหาเขาทีหลังว่าแล้วแต่เลยอยากจะทำอะไรก็ทำ จนเขาบอกว่าเออเดี๋ยวกูกลับบ้านไม่ต้องมามั่วกูแล้วนะหนูก็อ่านแต่หนูไม่ได้ตอบอะไรค่ะ ความคิดของหนูคือเขาอยากจะทำอะไรก็ทำเลยค่ะ ยอมรับนะคะว่ารักเขามากขาดเขาไม่ได้แต่ตอนนี้คือเหนื่อยมากๆเลยค่ะพี่ๆว่าหนูคือวันปล่อยเขาหรือทำยังไงดีคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าหนูตั้งกระทู้ไม่เข้าใจหรือว่าเขียนอะไรผิดตรงไหนเพราะนี่คือครั้งแรกสำหรับการตั้งกระทู้ของหนูค่ะ
ปัญหาครอบครัวทะเลาะกับสามี💢
เรื่องมีอยู่ว่าหนูตอนนี้ปัจจุบันอายุ 23 ปีส่วนแฟนอายุ 25 ปีเราอยู่ด้วยกันมาประมาณ 7 ปีแล้วค่ะมีลูกด้วยกัน 1 คนตอนนี้ลูก 4 ขวบกว่าปัญหาที่เจอคือเราสองคนทะเลาะกันบ่อยมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่จะปากเสียอยู่ด้วยกันตลอดเวลาจนกระทั่งใช้ความรุนแรงต่อหน้าลูก อยู่ด้วยกันไม่เคยจะมีความสุขเลยมีความสุขแค่ช่วงเวลาสั้นๆเหมือนตอนอารมณ์ดีค่ะมันก็ใช่นะคะอารมณ์ดีก็ต้องมีความสุข😂แต่มันแค่เป็นช่วงเวลาสั้นๆค่ะทุกครั้งจะมีการทะเลาะและด่าแรงๆตลอดทั้งหนูและสามีค่ะไม่มีใครยอมใครเลยจนความคิดของหนูหนูอยากเลิกกับเขาค่ะ ไม่ว่าหนูจะพูดอะไรหรือพยายามจะอธิบายอะไรเขาก็ไม่ฟังเขาด่าทอหนูตลอดเวลามีอะไรหนือเรื่องอะไรก้อจะพูดกลับบ้านตัวเองจะฟ้องแม่ตัวเองบ้างอะไรประมาณนี้ค่ะเขาพูดทำร้ายจิตใจเราตลอดเวลาจนบางครั้งเรายังนึกว่าเราทำอะไรผิดยอมรับเลยนะคะนอกจากเลี้ยงลูกแล้วเราไม่มีข้อบกพร่องอะไรนะคะทำกับข้าวมาตื่นมาเขาก็ได้กินกลับจากทำงานแล้วเขาได้กินเลยค่ะแต่เราจะมีปากเสียงกันตลอดเวลาเลยเวลาทะเลาะกันเขาไม่เคยพูดถึงความดีของเราเลยค่ะเขาจะเอาจุดแย่ๆของเรามาพูดตลอด จุดแย่ๆของเราที่เขาเอามาพูดนั้นเขาเกิดจากเขานั่นแหละค่ะมีอยู่ครั้งหนึ่งเขาเคยนอกกายและนอกใจหนูค่ะคนเรามันหมดความเชื่อใจแล้วนะคะแต่ยังรักอยู่ค่ะถามว่าตอนนี้เชื่อใจเขาไหม 100% หนูเชื่อใจเขาแค่ 50% ค่ะยิ่งตอนนี้ยิ่งเราห่างกันอยู่คนละที่ค่ะผู้หญิงเรามันก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดานะคะเพราะเราเคยโดนกระทำมาแบบนั้นเวลาทะเลาะกันเราก็จะบอกเอาเรื่องตรงนี้มาพูดอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะคงไม่ต้องให้พูดนะคะกลัวไปหมดทุกอย่างเลยค่ะเขาบอกว่าสมองก็คิดได้แต่เท่านี้อะไรประมาณนี้ค่ะ ยิ่งทำให้ทะเลาะกันไปอีกค่ะ มันยิ่งทำให้เราคิดว่าเขายังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ เราควรทำยังไงดีคะ ณเวลานี้ตอนที่เราตั้งกระทู้เพิ่งทะเลาะกันเสร็จค่ะแต่ครั้งนี้เราเงียบทุกอย่างให้เขาด่าเราฝ่ายเดียวไม่ยอมพูดอะไรเลยค่ะจนกระทั่งเขาวางสายไป ตอนที่คุยแล้วก็รับสายปกตินะคะคือเราทะเลาะกันเรื่องนิดเดียวแต่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ปกติเราจะเป็นคนหัวร้อนและด่ากลับเหมือนกันคือเรียกง่ายๆคือไม่ยอม แต่เมื่อกี้เขากลับด่าหนูสารพัดแต่หนูกับเงียบเราเหนื่อยแล้วไม่อยากตอบโต้กลับเขาก็ด่าด่าด่าและพูดว่าจะกลับบ้านจะโทรหาคนที่บ้านให้มารับเราก็เงียบไม่พูดอะไร แต่หนูก็ส่งข้อความไปหาเขาทีหลังว่าแล้วแต่เลยอยากจะทำอะไรก็ทำ จนเขาบอกว่าเออเดี๋ยวกูกลับบ้านไม่ต้องมามั่วกูแล้วนะหนูก็อ่านแต่หนูไม่ได้ตอบอะไรค่ะ ความคิดของหนูคือเขาอยากจะทำอะไรก็ทำเลยค่ะ ยอมรับนะคะว่ารักเขามากขาดเขาไม่ได้แต่ตอนนี้คือเหนื่อยมากๆเลยค่ะพี่ๆว่าหนูคือวันปล่อยเขาหรือทำยังไงดีคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าหนูตั้งกระทู้ไม่เข้าใจหรือว่าเขียนอะไรผิดตรงไหนเพราะนี่คือครั้งแรกสำหรับการตั้งกระทู้ของหนูค่ะ