แม่ด่าด้วยคำที่รุนแรง จนหนักเกินไป ตัดแม่ตัดลูก ขอคำปรึกษาจากทุกคนหน่อยค่ะ เราควรเอาไงต่อดี?

โดนแม่ด่าจนจะเป็นบ้าแล้ว เขาไม่มีคำพูดดีๆหรอ นอกจากคำหยาบ? ด่าเราทุกวันหาว่าเราเถียงทั้งๆที่เราอธิบาย และเป็นห่วงเขา พูดดีด้วยซ้ำไม่ขึ้นเสียง แล้วพอเขาด่าทีเขาก็ด่ายาวออกไปนอกโลกนอกเรื่องไปไกลทั้งๆที่พูดถึงเรื่องนี้แต่ก็พูดอ้อมไปเรื่องอื่นไปไกล  เราไม่ได้บอกว่าเราถูกเราดี แต่เขาก็ชอบบอกว่า ใช่นิมันดีทำไรก็ถูกไปหมด งั้นก็ไปอยู่กับพ่อนู้น ไม่ต้องมี-อะดีไหมล่าสุดเขาก็บอกว่า ใช่สิกูมันไม่ดีทั้งๆที่เราไม่เคยพูดด้วยซ้ำไม่เคยบอกว่าเขาไม่ดี แม่เราดีนะติดแค่เวลาเขาพูดทะเลาะทีไรก็ตะด่าด้วยคำหยาบๆ และด่าไม่หยุด เขาก็บอกว่าถ้างั้นพวกก็ออกกันไปเลย กูจะได้อยู่คนเดียวสบายใจ แล้วบอกว่าเราไม่เคยคิดจะช่วยอะไร ทั้งที่มันไม่ใช่ความจริง คือเราเรียนออนไลน์ปี1 มันก็ปรับตัวไรหลายๆอย่างไม่ทันงานก็เยอะ เราก็ช่วยเขาบ้างไม่ใช่ไม่ช่วย บางทีงานมันเยอะจนทำงานดึก ตื่นสาย เราตื่นสายก็จริงแต่ก็ช่วยเขาทำงานบ้านนะ เลี้ยงเด็ก (บ้านเรารับเลี้ยงเด็ก) มันก็มีช่วงที่เรียนไม่ได้ช่วย เพราะวิชานึงเรียนก็3ชม. เขาไม่เข้าใจ แล้วเราก็ห่วงบอกว่า แล้วถ้าหนูไปอยู่หอจะทำไหวหรอเกินกำลังแล้วจะยุ่ง เขาก็ด่าอีกว่าจะมี-จะมีเงินไหม เรารู้ว่าบ้านเราก็มีหนี้สิน แต่บางทีมันก็ต้องค่อยทำ เอาที่มันไม่เกินกำลัง เพราะเด็กเยอะก็เลี้ยงไม่ไหว แล้วเขาจะชอบบ่นตลอด แม่เราก็ป่วยถ้าไม่ได้พักผ่อนเยอะๆ สรุปก็จบแบบเดิม ด่าด้วยคำหยาบๆ บอกเรา เณรคุณ เขาบอกพวกดีกันมากก็ออกกันไปจากบ้านกู พวกมัน เหมือนพ่อ แม่เราเลี้ยงเราแบบนี้ตั้งแต่พี่สาวเราเกิดแล้ว สอนด้วยการตีด่าๆ แบบนี้ เราว่าแม่เราไม่ค่อยฟังเหตุผลเอาตัวเองเป็นที่1 ตอนเล็กๆ เราจำฝังใจมาก คือแม่เราใช้ให้เราหยิบของ แล้วเราก็ตอบว่า หนูขอทำงานตรงนี้แปปนึงจะเสร็จแล้ว แม่เราตีเราเกือบตาย เพราะเขาได้ยินเราพูดว่า หนู เป็น กู คือเราพยายามอธิบายว่าไม่ใช่ๆ แต่เขาก็ไม่ฟัง ปัจจุบันเขาตัดขาดกับเรา บอกว่าละอาเราเต็มทนแล้ว ลูก ๆเกิดมาเสียชาติเกิด มันเหมือนพ่อไม่มีผิด คำหยาบออกจากปากเขาทุกประโยค อยู่ไม่ได้ก็ไปตายบอกให้เราไปอยู่ข้างนอก

เราควรแยกออกมาอยู่คนเดียวไหม?

คือมันบั่นทอนจิตใจเกินไปแล้ว แล้วเขาก็เป็นคนบอกให้เราออกไปอยู่คนเดียว

ด่าด้วยคำหยาบทุกวันมันเหนื่อย

บอกแค่ว่ากูสอนกูด่าเพื่อให้ได้ดี… ลูก ๆเกิดมาเสียชาติเกิด เถียงกูทุกคำ

ก็นั้นละเราอธิบายไรไม่ได้แล้วเราเลือกที่จะเงียบปิดห้องอยู่คนเดียว เราว่าพน.เขาก็ไม่คุยกับเราหรอก เขาพูดมากกว่าที่เราพิมพ์ให้ทุกคนอ่านอีกแต่เราไม่รู้จะพิมพ์ยังไงหมด

ขอบคุณทุกคนที่รับฟังและให้คำปรึกษานะคะ
เราไม่รู้ว่าหลังจากนี้เราจะเอายังไงกับชีวิตต่อ