สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่อง คสพ.ในแอพๆนึงที่กำลังเป็นที่นิยมในตอนนี้ ที่จริงอยากเล่าความไม่สบายใจของตัวเองให้คนอื่น(ที่เป็นเพื่อนออนไลน์ได้ฟังแหละ และอยากออกจากครส.แบบนี้สักที (ในโลกแห่งความเป็นจริง..เราบอกใครไม่ได้ เราไม่คุยเรื่องนี้กับคนใกล้ตัวเราเลย แม้แต่คนที่สนิทกันทุกวัน จะบอกว่าแอบเล่นไหม? Yep, it's true. มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไป) และเราคิดว่าทุกคนคงเดาได้แหละ แอพมันปัดซ้าย/ขวาไปมาอ่ะเนาะ อิอิ >_<" ซึ่งเราพบกับเพื่อนออนไลน์คนนึงเมื่อช่วงต้นปี 64 ที่ผ่านมา เราคิดว่าทุกคนที่โสดดดด (และเหงา! อย่างเช่นเรา เป็นต้น 55555) จะต้องสมัครแอพนี้เพื่อหาคู่แน่นอนค่ะ ใช่!..เราคือหนึ่งในคนจำนวนนั้นค่ะ เราขอเล่าเลยนะค่ะ..
ในช่วงแรกๆที่เราเล่นแอพนี้ เราไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนออนไลน์คนนี้นะ เราปัดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง เราปัดไปเจอเขาๆใช้ชื่อปลอม ภาพปลอม แล้วก็บอกชื่อปลอมๆนั้นกับเราด้วย เราคุยกันไปๆมาๆเราถึงแลกไลน์กัน จนกระทั่งได้รู้จักกันในที่สุด เมื่อได้รู้จักกันมากกขึ้น คสพ.และเนื้อหาที่คุยกันมันยิ่งทวีความเป็นตัวตนของทั้งคู่ออกมา หลังจากนั้นไม่นาน เราก็ตกลงกันว่าจะเป็น FWB กันและกัน เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในขณะที่กำลังคุยกับเรา เขาก็อาจจะมีคนอื่นอยู่..ซึ่ง ณ ตรงนี้ เราก็บอกเขาเหมือนกันว่า คุยไปเลยนะ เพราะเราก็มีคนที่เข้ามาคุยกับเราเหมือนกัน ในระหว่างที่เราทั้งคู่เจอกัน เราก็มีข้อตกลงพิเศษข้อนึงว่า "ถ้าฝ่ายใดมีแฟนก่อน ให้บอกกันนะ เพราะเราไม่อยากทำผิดกับผญ.ด้วยกันเอง เราเกรงใจคนข้างๆเขาในปัจจุบัน เราเกรงใจแฟนเราในอนาคต เราไม่อยากให้อดีตมาทำร้ายคนในอนาคตของเราด้วยเช่นกัน" นี้คือสิ่งสำคัญที่เราสองคนดีลกันไว้
เมื่อวันนึงมาถึง..เมื่อต้นสัปดาห์นี้เอง เขาทักเรามา.... (เราขอแทนเครื่องหมาย Q แทนตัวเขา และ A แทนตัวเราเองนะค่ะ)
Q : ...ว่างไหม เรา..ต้องการความช่วยเหลือ (ซึ่งมันคือเรื่องที่เราดีลกันไว้นั่นเอง)
A : เราอยากหยุดคสพ.แบบนี้ เพราะเราไม่ต้องการเป็นแบบนี้อีกแล้ว
เรายอมรับว่า..เราเหนื่อยจริงๆ เราเหนื่อยกับผช.ที่เข้าหาเราแบบนี้มาก เพราะเราก็เจอเพื่อนออนไลน์มาเยอะ(ในลักษณะคุยกันเชิงชู้สาวนะค่ะ ไม่ใช่แบบ FWB) แล้วเขาเลยพร่ำบ่นว่า
Q : ขอเจอครั้งสุดท้ายได้ไหม? ตอนนี้ไม่ไหวแล้ววว
A : ไม่ได้หรอก เราอยากหยุดคสพ.นี้จริงๆ ตอนนี้เราทำเหมือนเดิมไม่ได้ เราขอบคุณและขอโทษในสิ่งที่ผ่านมาด้วยนะ ถ้าทำอะไรไม่ดีให้ไม่สบายใจ หรือลบเราไปเลยก็ได้ เราขอให้เจอคนดีๆกับเทอนะ
Q : แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ที่คุยกันดิบดีคือยังไง
A : เราทำให้ไม่ได้จริงๆ เราจะทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะ
Q : งั้นก็ช่างมันเถอะ
A : และเราก็ได้แค่อ่านค่ะ เราไม่ตอบ..เพราะไม่รู้จะคุยอะไรกับเขาอีก แอบเศร้านะ..ไม่ใช่ไม่เศร้า แต่เรื่องบางเรื่องก็ต้องปล่อยให้มันผ่านไปตามกาลเวลา (เรามีปัญหาสุขภาพเราเองด้วยนะ เราไม่อยากเสี่ยง เรารักตัวเองค่ะ ยอมรับในจุดนี้ เมื่อก่อนไม่ได้รักตัวเองมากขนาดนี้ จนกระทั่งวันนึงเราเจ็บป่วยขึ้นมาแล้วเราไม่ได้มีเขามาอยู่ข้างๆในวันที่เราต้องการกำลังใจ กำลังใจในการฮีลตัวเองจากการเจ็บป่วยทางร่างกาย เราก็ไม่บอกเขาในเรื่องนี้ด้วย เพราะเราไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่คนในชีวิตจริง เราเป็นแค่ FWB กันและกัน แค่นั้นเลย!)
นี่คือการจบบทสนทนาของเราทั้งคู่!!
#เราไม่ได้ใจร้ายไปใช่ไหมค่ะ? #เราไม่ได้ผิดสัญญาก่อนใช่ไหม? #เราทั้งคู่เป็นแค่เงาค่ะ พอพระอาทิตย์ขึ้นกะหมดความหมาย
เราขอเล่าย้อนกลับไปนิดนึงนะค่ะ ในช่วงกลางปี..เขาบอกว่าไปฝึกงานตจว. แล้วอีก 3 เดือนจะกลับมากทม. แต่เมื่อต้นเดือนกันยาที่ผ่านมา (มันอยู่ในช่วงฝึกงาน..แต่อยู่ในกทม.คือ อัลไลลลลล 5555 ถ้าโกหกไม่เนียน กะไม่ต้องแถนะค่ะ ขอร้องงงงงงงง!!! หรือเขาอาจจะฝึกงานที่กทม.นะ?) เราเลิกงานดึกช่วงนึง แล้วบังเอิญว่าวันนั้นเราออกมาจากห้องน้ำพอดี เดินผ่านห้างและกำลังจะไป BTS เราเจอเขาที่หน้าร้านอาหาร จังหวะจะเดินสวนกันระยะประชิด เอ๊ะ..เขาก็ดูเหมือนตกใจนะ คงคิดว่าไม่น่าจะเจอเรามั้ง แต่ก็ไม่กล้าทักกันและกัน 555 มันเป็นจังหวะเดินสวนกันอ่ะ (เราว่า..เราจำเขาได้ คนมันคุ้นเคยกันอ่ะเนาะ อิอิ แต่เขาคิดว่าใส่แมสแล้วเราจะจำไม่ได้ละสิ..หึหึ เรากะทำเป็นไม่เห็นส่ะเลยย 555 แต่กะทำเนียนๆแหละ เลยเดินไปแอบหน้าร้านขนมปังเพื่อดูว่า...ใช่ ใช่จริงๆใช่ไหม!) เห็นเขาไปกินข้าวกับผญ.คนนึง(ซึ่งอาจะเป็นเพื่อนร่วมงาน/คนคุย/แฟน) หลังจากเย็นวันนั้น เขาก็ทักมาหาเราปกติ เหมือนไม่เคยเจอเรา 5555 แปลกเนอะ..ทักมาคุยได้เหมือนปกติเลยยยย
ที่มาระบายในนี้คือ อยากให้เพื่อนๆช่วยให้เหตุผลหรือแนะนำอะไรก็ได้ค่ะ กับการจบคสพ.แบบนี้ เราว่า..เราเคารพพื้นที่ส่วนตัวของเขานะ ไม่ยุ่งใดๆเลย นอกจากเวลาที่เราต้องการกันและกัน แต่ในช่วงที่เราต้องการเขา เขาไปอยู่ไหนล่ะ? ทำไมทำเหมือนเราเป็นอะไรก็ไม่รู้? เราก็คนๆนึงที่มีความต้องการนะ ไม่ใช่ต้องการแค่เขาฝ่ายเดียว เห้อออ ความต้องการของคนอ่ะเนาะ นานาจิตตัง
ขอบคุณเพื่อนๆและพื้นที่ๆให้ระบายความในใจนะค่ะ ^^
คสพ.แบบสัญญาใจ หรือเงื่อนไขกันนะ FWB!
ในช่วงแรกๆที่เราเล่นแอพนี้ เราไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนออนไลน์คนนี้นะ เราปัดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันนึง เราปัดไปเจอเขาๆใช้ชื่อปลอม ภาพปลอม แล้วก็บอกชื่อปลอมๆนั้นกับเราด้วย เราคุยกันไปๆมาๆเราถึงแลกไลน์กัน จนกระทั่งได้รู้จักกันในที่สุด เมื่อได้รู้จักกันมากกขึ้น คสพ.และเนื้อหาที่คุยกันมันยิ่งทวีความเป็นตัวตนของทั้งคู่ออกมา หลังจากนั้นไม่นาน เราก็ตกลงกันว่าจะเป็น FWB กันและกัน เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในขณะที่กำลังคุยกับเรา เขาก็อาจจะมีคนอื่นอยู่..ซึ่ง ณ ตรงนี้ เราก็บอกเขาเหมือนกันว่า คุยไปเลยนะ เพราะเราก็มีคนที่เข้ามาคุยกับเราเหมือนกัน ในระหว่างที่เราทั้งคู่เจอกัน เราก็มีข้อตกลงพิเศษข้อนึงว่า "ถ้าฝ่ายใดมีแฟนก่อน ให้บอกกันนะ เพราะเราไม่อยากทำผิดกับผญ.ด้วยกันเอง เราเกรงใจคนข้างๆเขาในปัจจุบัน เราเกรงใจแฟนเราในอนาคต เราไม่อยากให้อดีตมาทำร้ายคนในอนาคตของเราด้วยเช่นกัน" นี้คือสิ่งสำคัญที่เราสองคนดีลกันไว้
เมื่อวันนึงมาถึง..เมื่อต้นสัปดาห์นี้เอง เขาทักเรามา.... (เราขอแทนเครื่องหมาย Q แทนตัวเขา และ A แทนตัวเราเองนะค่ะ)
Q : ...ว่างไหม เรา..ต้องการความช่วยเหลือ (ซึ่งมันคือเรื่องที่เราดีลกันไว้นั่นเอง)
A : เราอยากหยุดคสพ.แบบนี้ เพราะเราไม่ต้องการเป็นแบบนี้อีกแล้ว
เรายอมรับว่า..เราเหนื่อยจริงๆ เราเหนื่อยกับผช.ที่เข้าหาเราแบบนี้มาก เพราะเราก็เจอเพื่อนออนไลน์มาเยอะ(ในลักษณะคุยกันเชิงชู้สาวนะค่ะ ไม่ใช่แบบ FWB) แล้วเขาเลยพร่ำบ่นว่า
Q : ขอเจอครั้งสุดท้ายได้ไหม? ตอนนี้ไม่ไหวแล้ววว
A : ไม่ได้หรอก เราอยากหยุดคสพ.นี้จริงๆ ตอนนี้เราทำเหมือนเดิมไม่ได้ เราขอบคุณและขอโทษในสิ่งที่ผ่านมาด้วยนะ ถ้าทำอะไรไม่ดีให้ไม่สบายใจ หรือลบเราไปเลยก็ได้ เราขอให้เจอคนดีๆกับเทอนะ
Q : แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ที่คุยกันดิบดีคือยังไง
A : เราทำให้ไม่ได้จริงๆ เราจะทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะ
Q : งั้นก็ช่างมันเถอะ
A : และเราก็ได้แค่อ่านค่ะ เราไม่ตอบ..เพราะไม่รู้จะคุยอะไรกับเขาอีก แอบเศร้านะ..ไม่ใช่ไม่เศร้า แต่เรื่องบางเรื่องก็ต้องปล่อยให้มันผ่านไปตามกาลเวลา (เรามีปัญหาสุขภาพเราเองด้วยนะ เราไม่อยากเสี่ยง เรารักตัวเองค่ะ ยอมรับในจุดนี้ เมื่อก่อนไม่ได้รักตัวเองมากขนาดนี้ จนกระทั่งวันนึงเราเจ็บป่วยขึ้นมาแล้วเราไม่ได้มีเขามาอยู่ข้างๆในวันที่เราต้องการกำลังใจ กำลังใจในการฮีลตัวเองจากการเจ็บป่วยทางร่างกาย เราก็ไม่บอกเขาในเรื่องนี้ด้วย เพราะเราไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่คนในชีวิตจริง เราเป็นแค่ FWB กันและกัน แค่นั้นเลย!)
นี่คือการจบบทสนทนาของเราทั้งคู่!!
#เราไม่ได้ใจร้ายไปใช่ไหมค่ะ? #เราไม่ได้ผิดสัญญาก่อนใช่ไหม? #เราทั้งคู่เป็นแค่เงาค่ะ พอพระอาทิตย์ขึ้นกะหมดความหมาย
เราขอเล่าย้อนกลับไปนิดนึงนะค่ะ ในช่วงกลางปี..เขาบอกว่าไปฝึกงานตจว. แล้วอีก 3 เดือนจะกลับมากทม. แต่เมื่อต้นเดือนกันยาที่ผ่านมา (มันอยู่ในช่วงฝึกงาน..แต่อยู่ในกทม.คือ อัลไลลลลล 5555 ถ้าโกหกไม่เนียน กะไม่ต้องแถนะค่ะ ขอร้องงงงงงงง!!! หรือเขาอาจจะฝึกงานที่กทม.นะ?) เราเลิกงานดึกช่วงนึง แล้วบังเอิญว่าวันนั้นเราออกมาจากห้องน้ำพอดี เดินผ่านห้างและกำลังจะไป BTS เราเจอเขาที่หน้าร้านอาหาร จังหวะจะเดินสวนกันระยะประชิด เอ๊ะ..เขาก็ดูเหมือนตกใจนะ คงคิดว่าไม่น่าจะเจอเรามั้ง แต่ก็ไม่กล้าทักกันและกัน 555 มันเป็นจังหวะเดินสวนกันอ่ะ (เราว่า..เราจำเขาได้ คนมันคุ้นเคยกันอ่ะเนาะ อิอิ แต่เขาคิดว่าใส่แมสแล้วเราจะจำไม่ได้ละสิ..หึหึ เรากะทำเป็นไม่เห็นส่ะเลยย 555 แต่กะทำเนียนๆแหละ เลยเดินไปแอบหน้าร้านขนมปังเพื่อดูว่า...ใช่ ใช่จริงๆใช่ไหม!) เห็นเขาไปกินข้าวกับผญ.คนนึง(ซึ่งอาจะเป็นเพื่อนร่วมงาน/คนคุย/แฟน) หลังจากเย็นวันนั้น เขาก็ทักมาหาเราปกติ เหมือนไม่เคยเจอเรา 5555 แปลกเนอะ..ทักมาคุยได้เหมือนปกติเลยยยย
ที่มาระบายในนี้คือ อยากให้เพื่อนๆช่วยให้เหตุผลหรือแนะนำอะไรก็ได้ค่ะ กับการจบคสพ.แบบนี้ เราว่า..เราเคารพพื้นที่ส่วนตัวของเขานะ ไม่ยุ่งใดๆเลย นอกจากเวลาที่เราต้องการกันและกัน แต่ในช่วงที่เราต้องการเขา เขาไปอยู่ไหนล่ะ? ทำไมทำเหมือนเราเป็นอะไรก็ไม่รู้? เราก็คนๆนึงที่มีความต้องการนะ ไม่ใช่ต้องการแค่เขาฝ่ายเดียว เห้อออ ความต้องการของคนอ่ะเนาะ นานาจิตตัง
ขอบคุณเพื่อนๆและพื้นที่ๆให้ระบายความในใจนะค่ะ ^^