หากชาติหน้ามีจริง
มนุษย์เมื่อตายแล้วก็จะไปเกิดใหม่
เป็นคน สัตว์ ตกนรก ขึ้นสวรรค์
ตามแต่กรรมเก่าของตน
ตอนที่เรายังมีชีวิตอยู่
เมื่อเสวยผลกรรมเเล้ว
เราก็จะกลับมาเกิดอีกครั้ง
จากนั้นก็ตายจากไปอีก
วนเวียนอยู่ในวัฏสงสารไม่สิ้นสุด
เพื่อยุติการเวียนว่ายตายเกิดเหล่านี้
มนุษย์ทุกคนจึงต้องหาวิธี
เดินบนทางสายกลาง 
หลุดพ้นจากความทุกข์
ไม่มีกิเลสอีกต่อไป
เหมือนอย่างที่พระพุทธเจ้าทรงเสด็จผ่านมาเเล้ว
ดังนั้น มนุษย์ทุกคนจึงต้องบากบั่นพากเพียร
เพื่อไปสู่การบรรลุนิพพานให้ได้

นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ.
[คำอ่าน : นิบ-พา-นัง, ปะ-ระ-มัง, สุ-ขัง]
“นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง”
(ม.ม. ๑๓/๒๘๑, ขุ.ธ. ๒๕/๔๒)