ใครเคยมีปํญาหาที่จะทำอะไรจริงๆจังๆสักอย่างเเล้วมีครอบครัวค่อยขัดขวางบ้างคะ ตัวอย่างเช่น
ตอนนี้เราก็อายุ25 ปี เป็นวัยที่อยากจะสร้างเนื้อสร้างตัว อย่างมีนู่นมีนี่เป็นของตัวเอง ตอนเเรกเราทำงานอยู่ที่บริษัทเเห่งหนึ่ง รายได้ 11000-12000 บาทตั้งเเต่เราทำงานมาเราไม่เคยมีเงินเก็บเลย ทั้งๆที่พยายามประหยัดทุกช่องทาง เลือกทำงานใกล้บ้าน เพื่อลดค่าเดินทางเเละค่ากิน เเต่ก็ไม่มีเงินเก็บอยู่ดี พอจะมีเงินเก็บทีไร เเม่ก็ขอตลอด ทั้งๆที่เราเเบ่งสัดส่วนชัดเจนว่าให้ทางบ้าน 4000 /เดือน ก็ยังไม่พอใช้ พอเราไม่ได้ดั้งใจก็ด่าเราว่าเราสารพัด โตเเต่ตัวเงินไม่รู้จักเก็บจักใช้มีเท่าไรก็ซื้อเเต่ของไร้สาระ ทั้งๆที่ของไร้สาระที่ว่า คือ ค่าขนมลูก(เเม่เลี้ยงเดี่ยว) ค่าเทอมเรียนมหาลัยของตัวเเอง ค่าโน๊ตบุ๊คที่เราซื้อมาเรียน ค่ากิน 50/วัน นี่คือเงินไร้สาระของเราหรอ  ในการทำงาน เราทำงานในห้องเย็นเป็นเวลา 3 ปี จากคนที่เคยเเข็งเเรงก็เริ่มป่วยที่ละเล็กละน้อย จนสุดท้ายลาออกเพราะสภาพร่างกายไม่ไหว นอกจากจะมากลุ้มใจเรื่องสภาพร่างกายตัวเองเเล้วต้องมานั้งกลุ้มใจกับที่บ้านเราอีก กับคำดูถูกสารพัดสารเพโดยที่ไม่ถามเราสักคำ บางทีก็น้อยใจอยากตัดปัญหาโดยการหาที่ทำงานไกลๆเเยกกันอยู่เพื่อเว้นช่องว่างให้ตนเอง เเต่ก็โดนด่าอีกหาว่าเราเห็นเเก่ตัวไม่ห่วงทางบ้านอยากหนีจากครอบครัว เห้อ ไม่รู้จะทำไงดีกับชีวิต เหนื่อยเเละท้อเเท้กับชีวิตนี่มาก นอกจากลูกก็ไม่มีอะไรที่ทำให้เรามีความสุข 😔