รัก ไป่ถวิล (share)

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

ค่าของฅน คือธรรม ค้ำกายจิต ใช่ชีวิต เอกเขนก เฉกจอกแหน พิพากษ์ด้วย เมตตา เต็มดวงแด ไป่ยอมแพ้ แม้ดับ ใช่ลับเลย เธอคือดาว เด่นสง่า ท้าหล้าโลกย์ ชนแม้โศก เห็นหน ไป่ทนเฉย อีกหนึ่ง"สืบ" สืบสาน หา

ใบโศกอ่อนว่อนไหววิไลชี้กลิ่นโศกเสียดแทรกซ่านผ่านฤดีปลื้มเปรมปรีดิ์นะเออละเมอเดือน"เที่ยวโลดแล่นเลี้ยวลดทุกคดคุ้งแลทิวทุ่งตระการพิมานเหมือนละหานห้วยสวยสดปรากฏเขื่อนมีเงาเพื่อนทอดเฉียงอยู่เคียงใจ&q

ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน ฉันท์ไสว ๓ผัง : ค

สติ ปัญญา โคลงสี่สุภาพ @ ผองข้าฯ ประณตน้อม...ภูมี โปรดสติปัญญาดี..............เพื่อรู้ เข้าใจเชี่ยวชาญคดี..........ไขกระจ่าง ประโยชน์แก่ชาวชนผู้........ทุกข์ท้นพ้นเข็ญ ร่ายสุภาพ @ หนุ่มสาว วาดห

กลอนฉันท์เกณฑ์ : อย่างน้อยมี ลหุ ๑ คำ ในทุกวรรค กลอนฉันท์สาม @ ข้าจะมั่น....มุสรรค์สร้าง "ระทม"สร่าง....พิบัติ, พาล @ ละลด"กู....ลุรู้ขาน ผลิผ่องฌาณ...หาญ! สินำ @ "รัก" ริเ

 ความหวัง            ....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล "ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้ ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด แสงสู่ถิ่นทั

ฉบัง มีรากจากคำเขมร   "จฺบําง" หรือ "จํบําง"  (ไทยใช้ จำบัง) - รบ สงคราม * ฉันท์ฉบัง ดัดแปลงจาก  กาพย์ฉบัง ** วรรค 6 คำ จะแต่งแบบ 3-3 หรือ 2-2-2 ก็ได้ คร

ลิลิตสุภาพ (ลิลิต จะแต่ง ร่ายสลับโคลง หากเป็น ลิลิตดั้น ก็ต้องแต่ง ร่าย/โคลงดั้น) @ อันโลกย์ ไป่ครวญเฝ้า ไยโศกเศร้า รักชอบ ปัญญากอปร เตือนตน สติดล ห่างฝุ่นควัน ปันแบ่ง แท้! มรรคา เมตตา อย่าหยุดส