ครอบครัวกดดันช่วยเราหน่อย

สวัสดีค่ะเราอยากได้คำปรึกษาเริ่มจากตอนนี้เราอายุ15พ่อแม่ก็เริ่มกดดันเราอยากให้เราใช้ชีวิตด้วยตัวเองบ้างพ่อแม่อยากให้เราขับรถซื้อของด้วยตัวเองเป็นมันเป็นการโดนบังคับที่แบบโครตกดดันทำไมเราถึงว่ากดดันนะหรอก็เพราะว่าตั้งแต่เราเป็นเด็กพ่อกับแม่ไม่ใเรามีอิสระเลยทำไรผิดก็ตีก็ด่าเราเคยกินข้าวทั้งน้ำตาความรู้สึกนั้นคือเรายังจได้ดีเลยเป็นอะไรที่แบบเราผิดมากหรอตอนนั้นเราขอแม่ว่าหิวข้าวทำให้กินหน่อย(ตอนั้นน่าจะอายุ5-7ปีมั้ง)ซึ่งตอนแรกแม่จะไม่ทำให้กินมันเหมือนอารมณ์แบบไม่พอใจอ่ะไม่อยากทำให้กินเราเลยบอกไม่กินก็ได้อารมณ์เราคือประชดอ่ะพอแม่บอกว่าแม่จะทำให้พอแม่ทำเสร็จแล้วอ่ะพอเข้าใจไหมอารมณ์เรามันเฟลแล้วอ่ะเราเลยประชดต่อโดยการจะเตรียมตัวนอนหลังจากนั้นแม่ก็ไปคุยกับพ่อแล้วให้พ่อมาจัดการเราด่าไม่ยั้งความรู้สึกตอนนั้นอยากหนีออกจากบ้านมากเลยแล้วพอเราโตขึ้นมาใกล้จบป.6พ่อแม่ถามว่าอยากเป็นอะไรแต่อยากให้เป็นหมอนะเราเลยตอบว่าอยากเป็นหมอคือตอนนั้นเราไม่มีความคิดที่อยากเป็นอะไรเลย การเรียนพ่อกับแม่ก็กดดันต้องได้คะแนนดีตอนม.1เราโครตขายขี้หน้าเลยว่ะคือเราสอบเข้าห้องพิเศษไม่ได้ก่อนสอบคือเราแทบจะไม่ได้แตะหนังสือเลยเพราะเราต้องช่วยพ่อแม่ขายของพอเราสอบไม่ติดก็ด่าสาระพัดต่อหน้าลูกค้าว่าเราโง่สอบไม่ติดไม่เห็นฝุ่นเลยโง่ดักดานคือเราผิดหรอเราโครตกดดันอ่ะแต่เราสอบได้ห้องธรรมดาแทนนะพอเราอายุ15ปัจจุบันคืออยากให้เราใช้ชีวิตด้วยตัวเองเรายังจำได้อยู่เลยว่าเราเคยขอพ่อแม่ว่าไปเล่นกับเพื่อนได้ไหมพ่อกับแม่ก็ไม่ให้เล่นไม่ให้ไปไหนตั้งแต่เด็กกลับบ้านห้ามเกิน4โมงเย็นตลอดห้ามออกนอกลู่นอกทางจนเรากลายเป็นเด็กเก็บกดการที่เราจะซื้อของเหมือนกันเราซื้อได้ไปได้แต่เรากลัวว่าถ้าซื้อมาพ่อแม่จะบอกว่ามันไร้ประโยชน์ไรสาระซื้อมาทำไมเราเคยโดนเลยไม่อยากซื้อส่วนไปเรากล้านะแต่การที่พ่อแม่ให้เราอยู่บ้านตลอดตั้งแต่เด็กจนโตออกไปไกลสุดก็ได้ไปกับพ่อแม่ถ้าไกลสุดที่เราไปคนเดียวก็บ.เพื่อนที่อยู่ถัดไป2-3ซอยแล้วห้าทกลับเย็นเด็ดขาดพอเราจะต้องขายของช่วยพ่อแม่ด้วยเราเลยได้อยู่แต่บ้านนับแต่นั้นมาไกลสุดก็หน้าวัดที่อยู่ข้างบ.นี่แหละแล้วทำไมไม่ปรึกษาพ่อแม่ตรงๆละก็เพราะเคยปรึกษาแล้วได้แต่คำตอบแย่ๆกับมาเราเลยไม่อยากปรึกษาเลยเราว่าเราก็สู้มาขนาดนี้แล้วนะคือเรารู้ว่าความลับไม่มีในโลกแต่เราอยากเก็บเป็นความลับทันเกี่ยวกับหูเราการได้ยินเราต้องรอลุ้นว่าเราจะได้ยินชัดถึงตอนไหนหรือมันจะดับเราเครียดนะเรื่องนี้พ่อแม่ไม่รู้เราไม่อยากบอกเพราะกลัวท่านลำบากเรื่องค่าใช้จ่ายเราเลยอดทนรอวันที่เรามีงานดีๆเป็นหมอตามพวกเขาเเละก็จะเก็บความลับนี้ไปอีกนานส่วนปัจจุบันเราอดทนไม่แสดงออกแม่เคยบอกว่ามีไรให้ปรึกษาแต่เราไม่อยากปรึกษาถ้าปรึกษาแล้วมีแต่ได้เรื่องแย่ๆกลับมาเราก็พอดีกว่าตอนแรกเราคิดว่าครอบครัวคือเซฟโซนสำหรับเรามากแต่ตอนนี้เริ่มไม่ใช่ยิ่งพ่อแม่บังคับความคิดได้ลบเราชอบออกมาบางครั้งเราคิดฆ่าตัวตายประมาณ10กว่ารอบได้ส่วนลงมือทำรอบแต่เราคิดได้เลยยังไม่ตายขอคำปรึกษาหน่อยนะคะกดดันกันแบบนี้ก็ไม่ไหวนะคะ