ตามหัวข้อเลยเราปกติๆพูดตรงๆได้กับทุกคนยกเว้นคนในครอบครัวมันอิบายไม่ถูกเราเป็นคนที่ไม่พูดคะค่ะกับคนในบ้านเลยเราจะพูดห้วนๆเราพยายามแก้แต่ก็แก้ไม่ได้เวลาแม่จะซื้อของให้เราชอบมานั่งคำนวนเงินว่ามันจะแพงไปมั้ยจะลำบากเกินไปรึป่าวทั้งๆที่เราทำแบบนั้นเพราะเป็นห่วงแต่คำพูดเรามันแย่มากแทนที่จะบอกไม่ว่าไม่เอาแบบดีๆกลับพูดแทงใจดำแล้วแอบร้องให้คนเดียวทุกๆครั้งที่พูดแบบนั้นมันแย่มากเรารู้ตัวนะว่าพูดไม่ดีแต่มันแก้ยากเมื่อก่อนเราเคยพูดดีนะแต่พอผ่านช่วงที่โดนแกล้งโดนตีโดนว่าๆเป็นตัวปัญหาทำพ่อแม่ลำบากเราเคิ่มก้าวร้าวขึ้นแบบมากๆพยายามแก้แล้วแต่แก้ยากควรทำไงดี?
พูดตรงๆกับพ่อแม่ไม่ได้ทำไงดีคะ?