พ่อแม่ไม่ให้สิทธิในการตัดสินใจอะไรเลย

ขอเกริ่นก่อนนะคะว่า จขกท เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะ เป็นลูกคนเล็ก มีพี่น้อง 7 คน ด้วยความที่อายุต่างกับพี่ๆมากตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแม่เลยค่อนข้างตามใจ อยากได้อะไรซื้อให้ทุกอย่าง บวกกับ จขกท เป็นเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่ค่อยทำให้พ่อแม่ปวดหัว เรียนดี กิจกรรมเด่น มาตั้งแต่เด็ก เลยค่อนข้างโดดเด่นทั้งในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยค่ะเรื่องเดียวที่เราทำให้พ่อแม่ไม่สบายใจคือเรื่องที่ไม่ค่อยกลับบ้านในช่วงมหาวิทยาลัย เพราะเรียนหนักบวกกับชอบทำกิจกรรมค่ะ เลยกลับบ้านได้เดือนละครั้ง

จขกท เป็นนักศึกษาจบใหม่ปีนี้นะคะ เรียนจบปุ๊บได้งานทำเลยค่ะ เป็นบริษัทมหาชนในจังหวัดเดียวกันกับมหาวิทยาลัยที่เรียน เงินเดือนเริ่มต้นสองหมื่นกว่าค่ะ ทำได้ 3 เดือน แม่คะยั้นคะยอให้กลับมาทำงานที่บ้าน ซึ่งบ้านของ จขกท ก็คืออยู่ใน ตจว ในเมืองที่ไม่ได้ใหญ่เลยค่ะ ห่างจากมหาวิทยาลัยประมาณ 300 กว่าโลค่ะ ตอนนั้นก็กลัวว่าถ้ากลับไปจะมีอะไรให้ทำมั้ย แต่ด้วยตอนนั้นรู้สึกท้อกับงานที่ทำอยู่ บวกแรงยุของแม่ เลยตัดสินใจลาออกกลับมาอยู่บ้านค่ะ

ตอนนี้อยู่บ้านได้ 1 เดือน ระหว่างนี้ก็คือหางานอยู่เรื่อยๆค่ะ แต่อย่างที่บอกว่าจังหวัดที่ จขกท อยู่ค่อนข้างห่างไกลความเจริญเลยหางานยากมากค่ะ ก็เลยตัดสินใจสมัครงานในจังหวัดที่เรียนและในประเทศเพื่อนบ้านค่ะ ผลออกมาว่าได้งานทั้งสองที่ค่ะ

ที่แรก บริษัทในจังหวัดที่เรียน เงินเดือนน้อยกว่าที่เก่า 10% แต่เป็นบริษัทต่างชาติและมีชื่อเสียงไม่แพ้กันค่ะ
ที่ที่สอง บริษัทในประเทศเพื่อนบ้าน ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงของประเทศเค้า เงินเดือนมากกว่าที่เคยทำ 1 เท่าตัวค่ะ

ทั้งสองที่นี้คือเรามองเห็นโอกาส career path และความก้าวหน้า เลยไม่รู้ส่าจะเลือกที่ไหนดี ก็เอาไปปรึกษาพ่อแม่ว่าเอายังไงดี เลือกที่ไหนดี แต่คำตอบที่ได้คือไม่ให้ทำทั้งสองที่เลยค่ะ บอกว่าให้รองานราชการแถวบ้าน เดี๋ยวเค้าก็เปิดรับสมัคร เดี๋ยวก็มีมาเอง ไม่ต้องรีบทำงาน ซึ่งเงินเดือนเริ่มต้นแถวบ้านไม่เกิน 15,000 แน่นอนค่ะ สาเหตุที่อยากให้ทำงานใกล้บ้านเพราะพ่อแม่อยากให้อยู่ใกล้บ้านจะได้ดูแลท่าน แต่คือพี่น้อง จขกท ทุกคนก็อยู่ใกล้บ้าน ไหนจะหลานๆอีก คือพ่อแม่ไม่มีทางเหงาและมีคนดูแลแน่นอน เราเรียนจบแล้ว แค่อยากทำงาน อยากมีเงิน จะได้ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่ อยากเลี้ยงตัวเองได้ อยากสร้างชีวิต สร้างอะไรเพื่อตัวเอง เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้รองานราชการแถวบ้านเท่านั้น ทั้งๆที่เรามีศักยภาพและไปได้ไกลกว่านั้น

จขกท ก็เลยยื่นข้อเสนอใหม่สองข้อค่ะ
ถ้าไม่อยากให้ทำงานทั้งสองที่ ก็ต้องให้เงินลงทุนทำธุรกิจ สรุปก็คือไม่ให้ และบอกว่าให้อยู่บ้านเฉยๆ รอสมัครงานราชการซึ่งไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่
ถ้าไม่ให้ทำงานเลย จขกท ก็ขอเรียนต่อค่ะ แต่ถ้า จขกทจะเรียนก็จะเรียนในต่างประเทศ สรุปก็คือ ไม่ให้เรียนในตปท ค่ะ แต่อนุญาตให้เรียนในมหาวิทยาลัยที่ใกล้บ้านที่สุดค่ะ ซึ่ง ranking น้อยกว่า ม. ที่จบมา บวกกับหลักสูตรและอะไรหลายๆอย่างไม่ตอบโจทย์ จขกท ค่ะ

จขกท รู้สึกว่าไม่มีสิทธิในการตัดสินใจในชีวิตเลย พ่อแม่ไม่เข้าใจ และไม่รับฟังความเห็นเราเลยค่ะ เอาแต่บอกให้เราเข้าใจพ่อแม่ ตอนนี้เราอยู่ในวัยสร้างตัว เราอยากมีความมั่นคงในชีวิตค่ะ เพราะสุดท้ายแล้วพ่อแม่ก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป

ตอนนี้ จขกท ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตตัวเองค่ะ ตั้งแต่คุยกับพ่อแม่เรื่องนี้เมื่อคืน ก็คือตันไปหมด นอนไม่หลับ ไม่รู้ว่าจะไปปรึกษาใครดีก็เลยมาตั้งกระทู้ถามพี่ๆ ค่ะ เผื่อจะได้มองอีกมุมที่เราไม่เคยมอง เผื่อจะได้เข้าใจความคิดพ่อแม่มากขึ้น และเผื่อจะได้ตัดสินใจเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองค่ะ รบกวนพี่ๆด้วยนะคะ