เพื่อนอย่างนี้เรียกเห็นแก่ตัวรึเปล่าคะ แล้วออกห่างยังไงดี

อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ คือว่าเรื่องเป็นอย่างงี้เรามีรูมเมทอยู่คนนึงค่ะ พึ่งมารู้จักกันตอนเข้ามหาลัยแต่ช่วงหลังๆมาก็ห่างๆกันเพราะเราเริ่มมีแฟนค่ะ วันไหนไม่มีเรียนก็จะไปนอนหอแฟนบ้างกลับบ้านบ้าง

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือหนูมีเพื่อนคนนึงค่ะ เค้าเป็นเหมือนคนมีปม โดนล้อ โดนบูลลี่มาก่อน พ่อแท้ๆก็ทิ้งไปน่าจะตั้งแต่ยังไม่เกิดอ่ะค่ะ ชีวิตเค้าก็ดูน่าสงสารดีนะคะ แต่ย่าเพื่อนคนนี้เค้าเป็นคนชอบกดคนอื่นเ

คือเราเป็นคนประเภทที่เวลามีใครขอแล้วไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน พี่น้อง ญาติ และคนแถวบ้าน ยกตัวอย่างเรื่องเพื่อนบางคนชอบมาขอยืมนู่น ยืมนี่ เช่นยืมคอมทำงาน ยืมไอแพดเขียนงาน บางทียืมโทรศัพถ่ายร

คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ สนิทกันมาก แต่เราค่อนข้างไม่ค่อยรู้สึกสบายใจเวลาที่คุยกับเพื่อนคนนี้เลย เหมือนเพื่อนเค้าเป็นคนที่ชอบมองโลกในแง่ลบอ่ะค่ะ แล้วบางทีเวลามีเรื่องอะไรก็ชอบวิจารณ์เรา เอาแต่ใจ

ตามหัวข้อที่พาดไว้เลยครับ ก่อนอื่นเลยตัวเราเองได้ย้ายมานั่งเรียนกับเพื่อนกลุ่มใหม่ที่รู้จักกัน เราพยายามเข้าหาพูดคุยด้วย เพื่อนก็จะตอบคำ ทำเป็นไม่ได้ยินบ้าง เมินเราไปลยก็มี ทำแบบนี้บ่อยครั้ง จนบางทีเร

เป็นมือใหม่นะคะ เพิ่งเคยมาตั้งกระทู้ค่ะ คือเราเติมเงินเข้าไปในเบอร์เติมเงิน อยู่ดีๆก็หักตังหลายรอบ โดยที่ไม่บอกสาเหตุ คอลเซ็นเตอร์ติดต่อยากมากกกกกกก เสียดายเงินมากค่ะ อยากรู้มากๆค่ะว่าหักอะไร บางทีใช้

คือหนูเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯค่ะคือตั้งแต่หนูเรียนที่กรุงเทพฯมาไม่ใช่ว่าไม่มีใครบูลลี่สีผิวนะคะแต่มีน้อยมากค่ะหนูคิดว่าการที่เล่นต่างจังหวัดจะไม่โดนพื้นที่สีผิววันนั้นเหมือนว่าหนูก

คือครูเค้าเป็นครูภาษาไทยค่ะก็สอนดีค่ะแต่ดุๆแล้วชอบบ่นไร้เหตุผลไร้สาระพูดไปเรื่อยมันน่ารำคาญอ่ะค่ะไม่มีใครชอบเลยแล้วคือห้องหนูเป็นห้องที่มีนักกีฬาเยอะค่ะแล้วไม่ค่อยมีเวลาว่างมาเข้าเรียนแต่ก็เข้าตลอดอาจ

อยากเลิกเป็นคนที่ชอบเห็นใจคนอื่นจริงๆ ทั้งๆที่ก็ไม่เห็นจะมีใครมาเห็นใจตัวเราบ้าง ที่เค้าว่ามนุษย์ทุกคนมีความเห็นแก่ตัวนี่คงจะเรื่องจริงอยู่ที่ว่าใครมีน้อยมีมาก สิ่งที่เราเจอกับตัวเลยคือการทำความเข้าใจ