ในความรู้สึกเรา เราเบื่อ มานานเเล้วเนอะ...
รัก ใส่ใจ เเม่มาก เเต่เหมือนเขาจะอึดอัด เเละไม่ชอบเราเท่าไหร่ เราน่าจะผิดเอง
เเต่การที่ได้เห็นพี่ชายหรือหลานของเเม่ ได้รับความใส่ใจเป็นที่หนึ่ง ได้กิน ได้ใช้ก่อนใคร ทั้งๆที่ไม่เคยช่วยเเม้เเต่กวาดบ้าน เราก็อดเสียใจไม่ได้ เราเป็นคนขี้อิจฉาใช่มั้ย 55
เราทำงานมาเหนื่อยๆ ก็ออกมากินข้าวเองทุกครั้ง เพราะอยากให้เเม่รู้สึกไม่เหงา เพราะไม่มีใครมาอยู่กับเขาเลย
เราทำแบบนั้นมั้งคะ เขาเลยไม่ค่อยมาเรียกเรากินข้าว
เเต่เราก็แอบน้อยใจเนอะ พอทำกับข้าวเสร็จ เขาเรียกหาหลานเขาก่อนตลอดเลย ..
เราเสนอหน้าเองตลอดสินะ เลยไม่ต้องมาใส่ใจ5555
คำพูดเราก็ตรงเกินไป จนเขาไม่ชอบมั้งคะ เวลาตั้งคำถามก็โดนติ เหมือนเราไปหาเรื่อง 55
เรายอมรับว่าพูดจาไม่ดี ในหลายๆครั้ง เเต่เราพูดความจริงนะ พูดเพราะเป็นห่วงเเม่นะ
คนเลยไม่ค่อยชอบเรามั้ง555 แต่เราไม่เเคร์ เราเเคร์เเค่เเม่กับพี่สาว
เเต่เเม่ก็น่าจะไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ ดูจาก...จากที่เราบอกข้างบน (ไม่ชอบที่เราไม่เเคร์ใครมั้ง )
เราทนไม่ได้เวลาเห็นอะไรที่มันแบบ เราคิดว่ามันสมควรเเล้วหรอ? เเล้วเราก็จะบ่นแบบเเรงๆ บางทีหยาบคาย เเต่เราก็ผิดอีกตามเคย 555 เพราะพูดจาไม่ดี ทำร้ายจิตใจคนอื่น แม่จะว่าเราตลอด
ทุกวันนี้ยังคิดว่ารัก และห่วงสวัสดิการในชีวิตของเเม่เกินไป เเม่น่าจะอึดอัด เเต่อีกใจก็ทนเห็นเเม่ไปให้ความรักกับคนที่ไม่ได้ให้คุณค่ากับความรักไม่ได้ เราเลยเบื่อ ชีวิตนี้ความชอบ หรือความฝันก็ไม่มี อยู่ทุกวันนี้ อดทนแบกร่างกายไปทำงานก็เพื่อแม่ทั้งนั้น เราไม่คิดจะมีแฟน เพราะกลัวจะไม่มีเวลาให้เเม่ เรายึดติดกับเเม่มากไป เรารู้ตัว เพราะพ่อเสียไป เราก็เป็นห่วงเเม่มาก เพราะพี่คนอื่นๆไม่ค่อยใส่ใจเเม่ ใส่ใจต่อเมื่อมีปัญหา เเล้วอยากให้ช่วย
พอมานึกๆจะมีใครสักคนรักในเราที่เป็นตัวเราไหม ในตอนที่เราเป็นคนนิสัยไม่ดี ยังจะมีใครอยู่ข้างเราเสมอไหม ...555ถามไปนั่น เเค่กลับบ้านมืดก็ไม่มีใครโทรหาละ 555 พอเถอะ
ถ้าวันนึงเราคิดว่า เราจะปล่อยวาง เราก็คงไม่มีไรที่ต้องมุ่งมั่น เเล้วอยากทำให้สำเร็จเเล้วแหละ...อยากนอนอยู่นิ่งๆ และไม่อยากคิดอะไรแล้วล่ะ เบื่อจัง.... จะมีอะไรที่ทำให้เราอยากต่อสู้ เพื่อทำมันอีกมั้ย....
ทำไงให้เลิกยึดติดกับแม่
รัก ใส่ใจ เเม่มาก เเต่เหมือนเขาจะอึดอัด เเละไม่ชอบเราเท่าไหร่ เราน่าจะผิดเอง
เเต่การที่ได้เห็นพี่ชายหรือหลานของเเม่ ได้รับความใส่ใจเป็นที่หนึ่ง ได้กิน ได้ใช้ก่อนใคร ทั้งๆที่ไม่เคยช่วยเเม้เเต่กวาดบ้าน เราก็อดเสียใจไม่ได้ เราเป็นคนขี้อิจฉาใช่มั้ย 55
เราทำงานมาเหนื่อยๆ ก็ออกมากินข้าวเองทุกครั้ง เพราะอยากให้เเม่รู้สึกไม่เหงา เพราะไม่มีใครมาอยู่กับเขาเลย
เราทำแบบนั้นมั้งคะ เขาเลยไม่ค่อยมาเรียกเรากินข้าว
เเต่เราก็แอบน้อยใจเนอะ พอทำกับข้าวเสร็จ เขาเรียกหาหลานเขาก่อนตลอดเลย ..
เราเสนอหน้าเองตลอดสินะ เลยไม่ต้องมาใส่ใจ5555
คำพูดเราก็ตรงเกินไป จนเขาไม่ชอบมั้งคะ เวลาตั้งคำถามก็โดนติ เหมือนเราไปหาเรื่อง 55
เรายอมรับว่าพูดจาไม่ดี ในหลายๆครั้ง เเต่เราพูดความจริงนะ พูดเพราะเป็นห่วงเเม่นะ
คนเลยไม่ค่อยชอบเรามั้ง555 แต่เราไม่เเคร์ เราเเคร์เเค่เเม่กับพี่สาว
เเต่เเม่ก็น่าจะไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ ดูจาก...จากที่เราบอกข้างบน (ไม่ชอบที่เราไม่เเคร์ใครมั้ง )
เราทนไม่ได้เวลาเห็นอะไรที่มันแบบ เราคิดว่ามันสมควรเเล้วหรอ? เเล้วเราก็จะบ่นแบบเเรงๆ บางทีหยาบคาย เเต่เราก็ผิดอีกตามเคย 555 เพราะพูดจาไม่ดี ทำร้ายจิตใจคนอื่น แม่จะว่าเราตลอด
ทุกวันนี้ยังคิดว่ารัก และห่วงสวัสดิการในชีวิตของเเม่เกินไป เเม่น่าจะอึดอัด เเต่อีกใจก็ทนเห็นเเม่ไปให้ความรักกับคนที่ไม่ได้ให้คุณค่ากับความรักไม่ได้ เราเลยเบื่อ ชีวิตนี้ความชอบ หรือความฝันก็ไม่มี อยู่ทุกวันนี้ อดทนแบกร่างกายไปทำงานก็เพื่อแม่ทั้งนั้น เราไม่คิดจะมีแฟน เพราะกลัวจะไม่มีเวลาให้เเม่ เรายึดติดกับเเม่มากไป เรารู้ตัว เพราะพ่อเสียไป เราก็เป็นห่วงเเม่มาก เพราะพี่คนอื่นๆไม่ค่อยใส่ใจเเม่ ใส่ใจต่อเมื่อมีปัญหา เเล้วอยากให้ช่วย
พอมานึกๆจะมีใครสักคนรักในเราที่เป็นตัวเราไหม ในตอนที่เราเป็นคนนิสัยไม่ดี ยังจะมีใครอยู่ข้างเราเสมอไหม ...555ถามไปนั่น เเค่กลับบ้านมืดก็ไม่มีใครโทรหาละ 555 พอเถอะ
ถ้าวันนึงเราคิดว่า เราจะปล่อยวาง เราก็คงไม่มีไรที่ต้องมุ่งมั่น เเล้วอยากทำให้สำเร็จเเล้วแหละ...อยากนอนอยู่นิ่งๆ และไม่อยากคิดอะไรแล้วล่ะ เบื่อจัง.... จะมีอะไรที่ทำให้เราอยากต่อสู้ เพื่อทำมันอีกมั้ย....