คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่ได้หมดแพชชั่นหรอกครับ ยังทำงานเกินร้อยแบบเนี้ย
ไม่ต้องไปกินเสาวรส แต่ให้ลิ้มรสของการมีสติและอยู่กับปัจจุบันให้เป็น ให้อินไปกับทุกโมเม้นในชีวิต ไม่ว่าเวลางาน หรือนอกเวลางาน อย่าเป็นพวกแพ้กลางคืนอะครับ 555555
เราอาจเป็นคนที่ขาดแรงบันดาลใจเมื่อขาด "แรงกดดัน" อะ สมมุติเรามีงานชิ้นนึงที่ต้องทำให้เสร็จ เราไม่อยากทำหรอกหากเวลากำหนดส่งไม่แน่ชัด เราจะทำก็ต่อเมื่อมันใกล้ deadline แล้ว หรือทำตอนมีผู้คนอยู่รอบๆ ที่คอยกระตุ้นเราครับ วิธีการแก้คือเราต้องฝึกกระตุ้นให้ได้ด้วยตัวเราเอง ไม่อาศัยปัจจัยภายนอกอะ ข้อแรกคือเราต้องมีความสุขกับการทำ ไม่หวังว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จสักที คือมีแนวคิดว่าสักวันมันต้องเสร็จอยู่แล้วแต่เราแค่ทำมันไปเรื่อยๆๆๆ เราจะไม่ข้ามไปตอนจบ แต่เราจะ enjoy กับทุกๆโมเม้นท์ที่ทำ
หากเราทำงานศิลปะ เราก็ต้องอินกับมัน อยากทำโดยไม่ได้รู้สึกว่าฝืน และไม่แคร์ว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จ ขอแค่ได้ทำเรื่อยๆ นั่นคือทัศคติที่ช่วยได้ครับ เหมือนเวลาเราร้องเพลง เราจะอินไปกับทุกคำที่เราร้องออกจากปาก เรารู้อยู่แก่ใจแล้วว่าเพลงจะต้องจบแน่นอน แต่จบตอนไหนชั่งมัน เราร้องให้สนุกไปเลย เพราะช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือตอนที่เรากำลังทำครับ ไม่ใช่ตอนที่งานเสร็จ อิอิ
ไม่ต้องไปกินเสาวรส แต่ให้ลิ้มรสของการมีสติและอยู่กับปัจจุบันให้เป็น ให้อินไปกับทุกโมเม้นในชีวิต ไม่ว่าเวลางาน หรือนอกเวลางาน อย่าเป็นพวกแพ้กลางคืนอะครับ 555555
เราอาจเป็นคนที่ขาดแรงบันดาลใจเมื่อขาด "แรงกดดัน" อะ สมมุติเรามีงานชิ้นนึงที่ต้องทำให้เสร็จ เราไม่อยากทำหรอกหากเวลากำหนดส่งไม่แน่ชัด เราจะทำก็ต่อเมื่อมันใกล้ deadline แล้ว หรือทำตอนมีผู้คนอยู่รอบๆ ที่คอยกระตุ้นเราครับ วิธีการแก้คือเราต้องฝึกกระตุ้นให้ได้ด้วยตัวเราเอง ไม่อาศัยปัจจัยภายนอกอะ ข้อแรกคือเราต้องมีความสุขกับการทำ ไม่หวังว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จสักที คือมีแนวคิดว่าสักวันมันต้องเสร็จอยู่แล้วแต่เราแค่ทำมันไปเรื่อยๆๆๆ เราจะไม่ข้ามไปตอนจบ แต่เราจะ enjoy กับทุกๆโมเม้นท์ที่ทำ
หากเราทำงานศิลปะ เราก็ต้องอินกับมัน อยากทำโดยไม่ได้รู้สึกว่าฝืน และไม่แคร์ว่าเมื่อไหร่มันจะเสร็จ ขอแค่ได้ทำเรื่อยๆ นั่นคือทัศคติที่ช่วยได้ครับ เหมือนเวลาเราร้องเพลง เราจะอินไปกับทุกคำที่เราร้องออกจากปาก เรารู้อยู่แก่ใจแล้วว่าเพลงจะต้องจบแน่นอน แต่จบตอนไหนชั่งมัน เราร้องให้สนุกไปเลย เพราะช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือตอนที่เรากำลังทำครับ ไม่ใช่ตอนที่งานเสร็จ อิอิ
แสดงความคิดเห็น
ช่วงหมด Passion นี่ถ้ากินPassion fruit จะดีขึ้นมั๊ยคะ
คือเราอยู่ในช่วงที่หมด Passion เพราะมีเรื่องกระทบจิตใจนิดหน่อย
เรา WFH อยู่และบางวันเราจะทำงานเกี่ยวกับการใช้ภาษาญี่ปุ่น ซึ่งถ้าอยู่ในเวลางาน เวลาประชุมที่เราต้องพูดญี่ปุ่น เราทำงานได้ปกติ มีสมาธิด้วย บางทีก็ใส่พลังเกินไปด้วย 55
แต่พอหมดเวลางานปุ๊ป มันเหมือนปิดสวิตซ์ปั๊ป กลับมาอยู่ในโหมดเศร้านิดๆ เราดูซีรีส์ จัดห้อง วาดรูป กินข้าว นอนหลับเป็นปรกติทุกอย่าง แต่ทว่า ถ้าเปรียบเทียบตัวเองตอนอยู่นอกเวลางาน มันเหมือนคนที่กลับมาอยู่ในฟิล์มหนังขาวดำสมัยก่อน ไม่มีสีสัน ไม่มีชีวิตชีวา ทำอะไรแล้วไม่ค่อยอิน ยิ่งบางทีเราทำงานส่วนตัวที่เป็นงานศิลปะ หัวมันไม่แล่นเลย คิดงานไม่ออกเลย รู้สึกพะอืดพะอมกับความรู้สึกนี้มาก
เราจะดึง Passion ของตัวเองกลับมาได้ยังไงบ้างคะ