ดีค่ะ คือเรามีเพื่อนสนิทผช.ที่เป็นเพื่อนกันมา5-6ปี เราเล่นกับพวกผช.บ่อยอยู่แล้ว แล้วมาเล่นกับมันอีกเลยโดนจิ้นกันเข้าไปใหญ่เราก็ไม่ได้อะไรนะคะ ปล่อยพวกมันล้อไปไอ้เราก็ติดมันอีก เรียนพิเศษของรร.เราก็ไปเรียนเพราะจะได้เจอมันด้วยไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ แต่พอช่วงที่เรากับมันเรียนจบต้องย้ายไปเรียนที่ต่างๆเราก็ทักไปคุยกับมันบ่อยๆนะคะ แต่มีช่วงหนึ่งที่มันมีแฟนแต่เลิกกันเพราะผญ.ลืมคนเก่าไม่ได้เราก็ปลอบใจมันแต่มันพูดว่าผญ.นิสัยเหมือนเรา เรารู้สึกไม่ชอบที่มันบอกว่าผญ.คนนั้นนิสัยเหมือนเราแต่เราก็ปล่อยผ่าน ผ่านมาสักพักมันมีแฟนอีกแล้วแต่นี่คือคบกันจริงๆความรู้สึกแรกของเราคือไม่โอเค เรายินดีให้มันทั้งๆที่ใจเราไม่โอเค เราเริ่มลงเฟชเรื่องมันบ่อยขึ้นจนวันหนึ่งเราลงว่าเหมือนเราทำตัวงี่เง่า มันเม้นว่าก็รู้ตัวนิเราแทบจะร้องไห้แต่เราปรึกษาเพื่อนแล้วเพื่อนก็เชิญมันมาคุยแต่เราไม่พูดอะไรจนกลายเป็นว่าวันนั้นเราทะเลาะกับมันจนเราเลิกเป็นเพื่อนกับมัน เราเป็นคนบอกเลิกคบเองค่ะเพราะมันบอกจะเลิกคบก็เลิกเลย แล้วเราคุยกับเพื่อนอีกคนเราร้องไห้หนักมากเราไม่เคยร้องไห้ให้ใครหนักแบบนี้มาก่อน หลังจากนั้นมาเกือบ2เดือน ใน2เดือนนั้นเราคิดมาตลอดว่าเราอยากให้มันเลิกกัน ใช่ค่ะมันเลิกกันแต่ก็คบๆเลิกๆคำพูดทุกครั้งที่เลิกคือผญ.งี่เง่า หลังจาก2เดือนมันได้เลิกกับผญ.คนนั้นจริงๆเหตุผลเดิมแหละค่ะแล้วก็เปลี่ยนเฟชแล้วทักเฟชมาหาเราคะ ความสัมพันธ์ของเรากับมันเปลี่ยนไปแล้ว เราเลยเย็นชาใส่มันพูดน้อยลง เราปรึกษาเพื่อนตลอดครั้งนี้เพื่อนบอกให้กลับไปเป็นเพื่อนกันเราก็กลับนะคะ แต่ความสนิทความสัมพันธ์อะไรต่างๆมันหายไปหมดเหลือแค่คำว่าเพื่อนที่มีให้ หลังจากนั้นเราไม่ได้คุยมาจนถึงวันนี้ เราคิดถึงมันมากแต่ก็ได้แต่คิดถึงความทรงจำเก่าๆที่เคยทำด้วยกัน แล้วสิ่งที่ทำให้เราคิดมากคือ เราชอบมันรึเปล่า? การที่เพื่อนๆเรามันจิ้นจนทำให้เราคิดมาก เราเลยอยากรู้ว่าชอบมันจริงๆรึเปล่า
เราได้ชอบเพื่อนสนิทเรารึเปล่า